Moet je echt deelnemen aan rondleidingen in een bezet land die georganiseerd worden door de bezettingsmacht? Misschien niet, maar als je er per se heen wilt, zijn hier wat tips.
Als China zegt dat Tibet open is voor de wereld voor toerisme, doet het denken aan het crescendo van de reclames op tv over Disney-themaparken die weer opengaan na de COVID-blokkades. Tibet wordt aan de wereld verkocht als Disneyland en ons volk, erfgoed en cultuur worden in alle vormen van culturele toe-eigening tentoongesteld.
Om naar het door China bezette Tibet te reizen is een speciale vergunning nodig boven het Chinese visum. De CCP heeft Tibet in twee helften verdeeld en om de wereld voor de gek te houden heeft ze de TAR (Tibetaanse Autonome Regio) gepresenteerd als Tibet. In feite is TAR slechts een derde van Tibet. De geboorteplaats van de Dalai Lama, de provincie Amdo en Kham, is van de TAR afgesneden als een navelstreng om elk spoor of echo van een Groot-Tibet uit te wissen, d.w.z. een Tibet dat alle drie de provincies van het historische Tibet omvat.
Duizenden Han-Chinezen reizen elk jaar naar Tibet en gedragen zich vaak roekeloos tegenover de culturele gevoelens van de Tibetanen en hun boeddhistische geloof. Bij de Jokhang of het Potala paleis worden Chinezen gezien die onbeschaamd de verkeerde kant op lopen terwijl ze “kora” doen, een boeddhistische ommegang.
Een paar maanden geleden ging er een video viral waarop een passerende Tibetaanse grootmoeder te zien was die tussen twee Han-Chinezen sprong die gekleed waren in verwarde Tibetaanse kledij. Ze corrigeerde de vrouw die ze de gebedsmolen op de verkeerde manier had zien draaien.
Terwijl India op het punt staat om zijn koloniale naam te schrappen en terug te keren naar “Bharat”, is China op slinkse wijze begonnen om het bezette Tibet “Xizang” te noemen in al zijn officiële documenten en in de voortdurende ongebreidelde sinisariseringscampagne.
Maar hoe zit het met buitenlandse toeristen? In tegenstelling tot andere toeristische bestemmingen in de wereld, waar ze vrij kunnen rondlopen, kunnen ze dat in Tibet niet. Vergeet niet dat Tibet onder Chinese bezetting staat. In het opstandige gebied zijn tot nu toe meer dan 150 zelfverbrandingen geweest en enkele grote protesten, waarvan de laatste in 2008. Tibet is het meest gevoelige gebied voor de CCP en ook een van haar meest gewaardeerde koloniale plunderingen. De plundering van Tibet is de belangrijkste brandstof die de Chinese economie naar stratosferische hoogten dreef, waardoor de gebieden waar de kostbare natuurlijke rijkdommen van Tibet zich bevinden droog, verwoest en vol kraters liggen.
In Tibet is elke tour een door de staat geleide tour die wordt gecontroleerd door de CCP. Je kunt niet ontsnappen en locaties bezoeken die geen deel uitmaken van de route die is goedgekeurd door de CCP. Als je in verboden gebieden ronddwaalt, loop je het risico een hoge boete te moeten betalen en zelfs te worden opgepakt of gedeporteerd.
Omwille van de veiligheid worden toeristen in Tibet soms mishandeld. Een van hen meldde me dat hij ziek werd en niet in het hotel mocht blijven. Hij moest de route volgen en het hotel met de groep verlaten.
Westerse toeristen worden voor aankomst gecontroleerd en in de gaten gehouden. In bezet Tibet worden toeristen gevoed met een verdraaide geschiedenis van het land. Ze krijgen te horen dat Tibet sinds de oudheid een onvervreemdbaar deel van China is en dat de Dalai Lama een slaveneigenaar was.
Tibetanen in Tibet zijn in feite gevangenen in hun eigen land. De meeste winstgevende bedrijven zijn eigendom van en worden gerund door Han-Chinezen. De Chinese overheid stimuleert de migratie van Han naar Tibet in het kader van een langetermijnstrategie die nu al tientallen jaren loopt, met als doel de Tibetanen te veranderen in een minderheid in hun eigen land. De CCP helpt Han-immigranten ook aan kapitaal om bedrijven te starten. Ze opereren straffeloos en vertrappen de autochtone Tibetanen ronduit. Voor elke Tibetaan die in de straten van Lhasa loopt, kun je tien Chinezen of meer tegenkomen.
Wereldburgers, laat je niet misleiden als je op reisblogs veel blije gezichten van Tibetanen ziet! Alles wordt georkestreerd. Dit is vergelijkbaar met de gezichten van Noord-Koreanen in de video’s van de parades van Kim. Deze gezichten worden verondersteld vreugde, uitbundigheid en jubel uit te drukken – maar het is allemaal nep! Het is gewoon propaganda en achter deze gezichten schuilt de realiteit van angst, honger en schrijnende armoede.
De Canadese regering gaf onlangs een reisadvies aan haar burgers die van plan waren om naar Tibet en Oost-Turkestan te reizen toen China het bezette Tibet en wat het Xinjiang noemt openstelde voor geselecteerde toeristen.
Moeten toeristen echt naar Tibet reizen als de Tibetanen gevangenen zijn in hun eigen land? Misschien niet. Maar als je toch wilt reizen, zou ik je willen vragen om te proberen te ontsnappen aan de door de staat geleide reisgroep, verder te gaan dan de aangewezen toeristische trekpleisters en te spreken met en te luisteren naar echte Tibetanen – zonder video’s van hen te maken, want dat zou hun leven in gevaar brengen. Als u dan terugkomt, schrijf dan alstublieft en licht de wereld in over het echte Tibet dat achter die glimlach schuilgaat.
