• Door naar de hoofd inhoud
  • Skip to secondary menu
  • Spring naar de eerste sidebar
  • Spring naar de voettekst

Boeddhistisch Dagblad

Ontwart en ontwikkelt

Header Rechts

Twaalfde jaargang

Zoek op deze site

  • Home
  • Agenda
    • Geef je activiteit door
  • Columns
    • Andre Baets
    • Dharmapelgrim
    • Bertjan Oosterbeek
    • Dick Verstegen
    • Edel Maex
    • Emmaho
    • Goff Smeets
    • Hans van Dam
    • Joop Hoek
    • Jules Prast
    • Paul de Blot
    • Ramo de Boer
    • Rob van Boven en Luuk Mur
    • Ronald Hermsen
    • Theo Niessen
    • Xavier Vandeputte
    • Zeshin van der Plas
  • Nieuws
  • Contact
    • Steun het BD
    • Mailinglijst
  • Series
    • Boeddha in de Linie
    • De werkplaats
    • Recepten
    • De Linji Lu
    • De Poortloze Poort
    • Denkers en doeners
    • De Oude Cheng
    • Meester Tja en de Tao van Niet-Weten – alle links
    • Fabels door Goff
    • Cartoons van Ardan
    • Tekeningen Sodis Vita
    • De derwisj en de dwaas
  • Over ons
    • Redactiestatuut van het Boeddhistisch Dagblad
    • Redactieformule van het Boeddhistisch Dagblad
  • Privacy

Home » Achtergronden » Aandacht voor sterven – jaarlijks terugkerende dag van landelijk expertisecentrum

Aandacht voor sterven – jaarlijks terugkerende dag van landelijk expertisecentrum

24 mei 2019 door de redactie

Op 24 mei organiseert het Landelijk Expertisecentrum Sterven een jaarlijks terugkerende dag die in het teken staat van aandacht voor sterven. De stichting wil organisaties stimuleren om diverse activiteiten te organiseren die te maken hebben met dit thema.

Jaarlijks stuurt het centrum op deze dag bloemen naar de hospices in Nederland en nodigt zij uit tot het organiseren van activiteiten om deze dag onder de aandacht te brengen en inhoud te geven. Vorig jaar waren er publiekslezingen, een filmvertoning en ingerichte leeshoeken in bibliotheken.

Dit jaar organiseerde het centrum een Walk & Talk. Een wandeling lang samen stilstaan bij leven en sterven in natuurgebied de Paltz en het Munitieterrein Soesterberg. De wandeling in natuurgebied de Paltz in Soest biedt zicht op de cirkel van het leven: tussen jong groen, dode bladeren en bomen die daar al generaties lang staan.

Het centrum: ‘Bijna de helft van de Nederlanders heeft angst om te sterven. Ze stoppen het nadenken hierover ver weg en vinden het moeilijk om erover te praten. Zelfs met de meest dierbaren om hen heen. Meestal omdat ze niet weten wat er gebeurt tijdens het stervensproces. Dat tekort aan kennis maakt de angst alleen maar groter. Gevolg: de kwaliteit van leven komt onder druk te staan. Sterven is, op een andere manier natuurlijk, net zo ingrijpend als geboren worden. Je gaat een nieuwe, onbekende fase in. Maar gelukkig weten we als mensheid door de eeuwen heen veel over het stervensproces. Die oude kennis, over zowel de lichamelijke als emotionele, mentale en spirituele aspecten, kan helpen om je eigen levenseinde of dat van een naaste beter te begrijpen. Ook recente inzichten dragen daaraan bij. Zo kan de angst voor sterven plaatsmaken voor vertrouwen. En vertrouwen heeft alles te maken met je overgeven aan het onvermijdelijke. Kortom: acceptatie. Dat betekent een grote verlichting, en rust in hoofd en hart.

Wij zien een samenleving voor ons die aanvaardt dat sterven onderdeel is van het leven. Wie de weerstand tegen sterven laat varen en het hele leven, met hoogte- en dieptepunten en met teleurstelling en succes, omarmt zal een stuk gelukkiger leven: minder angstig en krampachtig, meer open en bewust. Wij zetten ons in voor een stervenscultuur in Nederland gebaseerd op inzicht en vertrouwen.’

Geaccepteerd

Tot het midden van de 20e eeuw was de dood een geaccepteerd deel van het leven. De meeste mensen stierven thuis, binnen hun eigen gemeenschap en geloofstraditie. Hoewel de hospicebeweging veel kennis, wijsheid en ervaring heeft voortgebracht is er dankzij de medische vooruitgang ook veel veranderd. We leven langer, in een geseculariseerde wereld, en de meesten van ons sterven in een ziekenhuis of instelling.

Sterven is een gemedicaliseerd proces geworden en sterven en sterfelijkheid zijn steeds verder van ons af komen te staan. Angst is het gevolg en velen ervaren zelfs afgrijzen bij de gedachte aan een dood lichaam. Onze collectieve angst maakt dat we onvoorbereid zijn op het moment dat we met ziekte en dood worden geconfronteerd. En ons onvermogen wakkert de angst alleen maar aan.

Het Landelijk Expertisecentrum Sterven ziet het als haar taak om in onze samenleving bewustwording te creëren op het belang van het krijgen van tijd en ruimte om menswaardig te sterven. Sterven is immers een intens menselijke ervaring die bij het leven hoort. Het is een kostbaar en wezenlijk proces. Niet alleen voor de stervende, ook voor de naasten. Er is echter veel onbekendheid met het proces van sterven met misverstanden en angst voor wat komen gaat, tot gevolg. Keuzes ten aanzien van sterven zijn hoogstpersoonlijk. Het centrum wil helpen om keuzes te maken vanuit inzicht en vertrouwen. Zo kan er tijd en ruimte komen voor wederzijdse nabijheid in de allerlaatste levensfase.

Binnen de Academie van het expertisecentrum wordt scholing aangeboden voor wie kennis en innerlijke wijsheid wil ontwikkelen over de lichamelijke, emotionele, mentale en spirituele aspecten van het proces van sterven. Er wordt gewerkt met in de praktijk geschoolde docenten. Zij delen hun doorleefde kennis en wijsheid graag met de studenten. De Academie en docenten zijn gecertificeerd door het Centraal Register Kort Beroepsonderwijs (CRKBO).

De kern van de academie is de geaccrediteerde Intensive ‘Omgaan met Sterven’ op post-HBO niveau, deze opleiding leidt op tot stervensbegeleider. In deze intensive worden uiteenlopende beroepsgroepen toegerust die te maken hebben met de begeleiding van stervenden.

Vergankelijkheid

Iris Siemons is songwriter en zangeres en zij schreef het lied ‘sterven’ dat zij vandaag ten gehore bracht. Zij vertelt waarom zij zo’n dag met aandacht voor sterven belangrijk vindt en wat het haar oplevert bezig te zijn met onze vergankelijkheid.

Beelden van vertrek

‘Ik zit op de bank en heb mijn ogen dicht. Ik zoek voor een lied altijd naar beelden en plaatjes in gedachten. Als ik die plaatje beschrijf in een songtekst, dan wordt het lied als het ware een film in het hoofd van de luisteraar. Ik zoek een beeld dat laat zien dat ik vertrek. Want dat is het wanneer je sterft. Je vertrekt naar onbekend terrein en neemt afscheid. Ik zie een bootje voor me dat uitvaart. Hoe kan het ook anders. Ik heb ieder jaar van mijn leven gevaren. Het schrijven van het lied grijpt me aan. Ik ben er enkele dagdelen mee bezig. Er komt een diep verdriet bij me op wanneer ik me herhaaldelijk inleef in alles los laten.

Waarom het goed is om te sterven

Ik heb weleens gehoord dat de Boeddha zijn leerlingen maandenlang aan de oever van de rivier de Ganges liet toekijken hoe daar onophoudelijk crematies plaatsvonden. Hij deed dat omdat hij zijn leerlingen wilde bijbrengen dat alles wat de mens bezit vergankelijk is. Zelfs datgene wat je op den duur als je ‘ik’ gaat beschouwen, je persoonlijkheid en je lichaam. Ik besef dat ik tijdens het schrijven van het lied in feite hetzelfde proces doormaak in het klein. Inzien dat je vroeg of laat niets van dit alles met je mee zult nemen. Het geeft me na verloop van tijd gek genoeg een bevrijdend gevoel. Het zorgt voor meer vertrouwen. Die ene kast in woonkamer die ik niet zo mooi vind, de vlek in het aanrechtblad, ze veranderen van een probleem naar een gegeven. Ik voel dankbaarheid voor alles wat er is, gewoon zoals het is en besef dat ik alles, ook de domme dingen, naar eer en geweten heb gedaan. En ik kan mezelf vergeven en met een glimlach terugkijken. Maar ik besef ook, dat dit pas het begin van de oefening van de Boeddha is en dat dit niets zegt over de diepte van de grond die ik nog te ontginnen heb.

Van angst naar vertrouwen

Ik weet dat er mensen zijn in de laatste levensfase waarvoor vertrouwen en rust vinden een weg is die door angst heen gaat. De onzekerheid over wat hierna komt is voor sommigen moeilijk te verdragen. De vraag of je het in je leven wel goed hebt gedaan blijft voor velen onbeantwoord, omdat we de maatstaven van het hiernamaals niet kennen. Spijt en berouw kunnen je parten spelen.

Angst omzetten in vertrouwen, wat is daarvoor nodig? Die vraag zal denk ik op individueel niveau beantwoord moeten worden. Daarom is de nationale Dag Aandacht voor Sterven belangrijk.’

Voor meer informatie over het expertisecentrum en begeleiding van stervenden klik hier

 

 

Delen is rijkdom:

  • Twitter
  • LinkedIn
  • E-mail

Categorie: Achtergronden, Geluk, Zorg Tags: begeleiding, doodgaan, expertisecentrum, hospices, Iri Siemons, sterven

Lees ook:

  1. We weten vaak niet meer hoe we moeten sterven
  2. Het jaar 2019 – dag 269 – sterven
  3. Waardering voor hospices is groot, aantal groeit
  4. Gooood-evening! boeddhisten in de Lage Landen

Elke dag het BD in je mailbox?

Elke dag sturen we je een overzicht van de nieuwste berichten op het Boeddhistisch Dagblad. Gratis.

Wanneer wil je het overzicht ontvangen?

Lees Interacties

Reacties

  1. Iris Siemons zegt

    25 mei 2019 om 10:49

    Bedankt voor de aandacht. Ik ben heel blij dit hier terug te lezen. Warme groet aan alle lezers en de redactie.

Primaire Sidebar

Ochtend- of avondeditie

Ochtend- of avondeditie ontvangen

Abonneer je

Elke dag gratis een overzicht van de berichten op het Boeddhistisch Dagblad in je mailbox.
Inschrijven »

Agenda

02 feb
Meditatie in het dagelijks leven
2 feb 23
05 feb
Ontspanningsmeditatie Rotterdam (vipassana)
5 feb 23
05 feb
Rotterdam - geleide meditatie (vipassana meditatie)
5 feb 23
05 feb
Volle maan mantra chant | Live en online
5 feb 23
06 feb
Introductiecursus boeddhistische filosofie en meditatie
6 feb 23
  • bekijk de agenda
  • De werkplaats

    De werkplaats.

    Boeddhistische kunstenaars

    Artikelen en beschrijvingen van en over het werk van boeddhistische kunstenaars. Lezers/kunstenaars kunnen zich ook aanmelden met hun eigen werk.
    lees meer »

    Pakhuis van Verlangen

    In het Boeddhistisch pakhuis van verlangen blijven sommige teksten nog een tijdje op de leestafel liggen.

    Ashoka – India’s bijna vergeten keizer

    Kees Moerbeek - 5 februari 2023

    De verdiensten van Ashoka (circa 268 – 232 v.o.j.), de derde keizer van het Mauryaanse rijk zijn groot, maar hij was bijna vergeten. De vertaling van zijn inscripties in de 19de eeuw ontrukte hem aan 2.000 jaar vergetelheid. Dit artikel gaat over het boek Mauryan India van de ook internationaal eminente Indiase historicus Irfan Habib en vooral over Ashoka’s inscripties.

    Erik – Een kleine geschiedenis van de leegte

    Erik Hoogcarspel - 1 februari 2023

    Logica is als de Formule 1: het geeft een hoop lawaai, maar het leidt ergens naar. Leegte gaat ook nergens naartoe, het heeft geen geschiedenis, dat hebben alleen de mensen die erover praten.

    Erik Hoogcarspel – Een beter boeddhisme met fenomenologie

    gastauteur - 16 januari 2023

    De Boeddha heeft zich ook nooit 100.000 geboortes herinnerd. Als je een goede meditatie hebt dan kan het voorkomen dat er heel veel situaties van vroeger door je hoofd spelen. En dat zijn allemaal geboortes van een ik en de dood van een ik. Je ik is niks anders dan het volledig verwikkeld zijn in jouw situatie. En dat gebeurt ook in je meditatie.

    Periyar E.V. Ramasamy de hemelbestormer

    Kees Moerbeek - 15 januari 2023

    De maatschappelijke initiatieven van de zakenman Periyar maakten hem populair en zijn populariteit nam toe door zijn activiteiten in de lokale politiek. In 1919 sloot hij zich aan bij het Indian National Congress, maar verliet deze partij teleurgesteld in 1925, omdat volgens hem de partij alleen de belangen van de brahmanen diende. In 1925 richtte hij de Self-Respect Movement op en daarna de Vaikom Satyagraha. In datzelfde jaar ging hij zijn eigen politieke weg.

    De twee hersenhelften ondergaan een hiërarchie verwisseling

    Rob van Boven en Luuk Mur - 11 januari 2023

    Een vriendin brak haar voet op vier plaatsen en kwam thuis te zitten. Ze woont alleen en toen ze de thuiszorgmedewerkster vroeg een boterham te smeren voor haar, was het antwoord dat ze dit niet mocht doen volgens haar protocol.

    Meer onder 'pakhuis van verlangen'

    Footer

    Boeddhistisch Dagblad

    over ons

    Recente berichten

    • Ashoka – India’s bijna vergeten keizer
    • Guy – Het Pad
    • Ludo – Boeddha-natuur
    • Ardan
    • Tussen gerijmd en ongerijmd vind je de deur naar non-dualiteit

    Reageren

    We vinden het geweldig om reacties op berichten te krijgen en op die manier in contact te komen met lezers, maar wat staan we wel en niet toe op de site?

    Over het BD

    Het Boeddhistisch Dagblad is een onafhankelijk journalistiek webmagazine over boeddhistische thema’s en inzichten.
    Lees ons colofon.

    Zie ook

    • Contact
    • Over ons
    • Columns
    • Reageren op de krantensite

    Het Boeddhistisch Dagblad is een onafhankelijk journalistiek webmagazine over boeddhistische thema’s en inzichten. Lees ons colofon.

     

    Op deze website gebruiken we cookies voor het bijhouden van bezoekersstatistieken.  Via de instellingen kun je bepalen wat je wel of niet toestaat: bekijk je instellingen.

     

    Privacy en cookies

    Op deze website gebruiken we cookies voor het bijhouden van bezoekersstatistieken en als je reageert: je naam en mailadres.

    Zo houden we bij hoe de site gebruikt wordt en hoe vaak.

    Hier kun je instellen welke cookies je wel of niet toestaat.

    Noodzakelijke cookies

    Met deze cookies slaan we je voorkeuren in het gebruik van deze website op.

    If you disable this cookie, we will not be able to save your preferences. This means that every time you visit this website you will need to enable or disable cookies again.

    Privacy

    Bekijk wat we wel of niet doen met je gegevens