Poortloze Poort 12.2 – Leer noch meester

Zondag, zendag

Iedere maandagochtend zei Zuetsu tegen zichzelf: ‘Meester’, en gaf dan zelf antwoord: ‘Zeg het maar.’ ‘Denk je nou nog steeds dat je meester bent?’ ‘Nee meester.’ ‘Niet vergeten hè?’ ‘Nee meester.’ ‘Tot morgen.’ ‘Tot morgen.’

Iedere dinsdagochtend zei Zuetsu tegen zichzelf: ‘Meester’, en gaf dan geen antwoord. Daarna zei hij tegen zichzelf: ‘Denk je nou nog steeds dat je geen meester bent?’ ‘Nee meester.’ ‘Niet vergeten, hè?’ ‘Nee meester.’ ‘Tot morgen.’ ‘Tot morgen.’

Iedere woensdagochtend zei Zuetsu tegen zichzelf: ‘Meester’, en gaf dan zelf antwoord: ‘Zeg het maar.’ ‘Ik ben je meester niet.’ ‘En jij de mijne niet.’ ‘Wat ben je wel?’ ‘Als ik dat wist was ik je meester wel.’ ‘En ik de jouwe.’ ‘Ja meester.’ ‘Nee meester, zul je bedoelen.’ ‘Ja meester.’ ‘Tot morgen.’ ‘Tot morgen.’

Iedere donderdagochtend zei Zuetsu tegen zichzelf: ‘Meester’, en gaf dan zelf antwoord: ‘Ja meester.’ ‘Niet zo opletten de hele dag, hè.’ ‘Nee meester.’ ‘Hierop ook niet.’ ‘Ik zal erop letten, meester.’ ‘Tot morgen.’ ‘Tot morgen.’

Iedere vrijdagochtend zei Zuetsu tegen zichzelf: ‘Meester’, en gaf dan zelf antwoord: ‘Zeg het maar.’ ‘Niet in jezelf praten, hoor.’ ‘Mij hoort u niet meer.’ ‘Ik hoor je niet meer.’ ‘Ik hoor u niet meer.’ ‘Tot morgen.’ ‘Tot morgen.’

Iedere zaterdagochtend zei Zuetsu tegen zichzelf: ‘Meester’, en gaf dan zelf antwoord: ‘Zeg het maar.’ ‘Ik weet niet wat ik moet zeggen.’ ‘Het werd tijd.’ ‘U?’ ‘Ik ook niet.’ ‘Of toch.’ ‘Wat?’ ‘Zie maar.’ ‘Vanzelf.’ ‘En als dat niet mocht lukken?’ ‘Zie maar.’ ‘Vanzelf.’ ‘Tot morgen.’ ‘Tot morgen.’

Iedere zondagochtend zei Zuetsu tegen zichzelf: ‘Meester’, en gaf dan zelf antwoord: ‘Maak dat de kat maar wijs.’ Dan zei hij: ‘Je spreekt met het ware zelf’, en antwoordde: ‘Geef me het onware dan maar even.’ Daarop wist hij niets meer te zeggen, en zo ging hij de nieuwe week in.