Een eenvoudige Japanse klompenmaker liet na zijn dood in zestig nagelaten schriftjes duizenden korte gedichten achter over zijn intieme ervaringen van Amida Boeddha.
In zijn boek Opening the Hand of Thought (2004) beschijft Kosho Uchiyama de overeenkomsten tussen de praktijk van Zen en die van het Reine Land-boeddhisme. De praktijk van het Reine Land noemt hij “zazen met de mond” en zazen is, in zijn woorden “Namu Amida Butsu met heel ons lichaam.”
Zo bezien wordt er in de van oorsprong Japanse Reine Land-school van het shinboeddhisme heel wat aan zazen gedaan. In het voetspoor van Shinran, stichter van deze school, geldt de nembutsu, het reciteren van Namu Amida Butsu, als de enig toegelaten praktijk.
Myokonin
Uit het Japanse shinboeddhisme kennen we ook de figuur van de ‘myokonin’, een mens die onopvallend een leven leidt van een vroom vertrouwen op het mededogen van Amida Boeddha. In Japan vormen de biografieën van zulke myokonin een heel literair genre op zichzelf. Helaas is er hiervan niet veel vertaald.
Asahara Saichi (1850-1932) was een myokonin, een Japanse klompenmaker die zijn leven lang niets anders deed dan de nembutsu reciteren. Bijzonder aan hem was dat hij tussen het werk door ook korte gedichten schreef waarin hij zijn intieme ervaringen van Amida Boeddha tot uitdrukking bracht. In zijn nalatenschap vond men zestig schriftjes met duizenden van zulke gedichten.
Ter gelegenheid van de opening van het nieuwe deel over Zen en het Reine Land-boeddhisme op mijn website Amidazen.nl, heb ik hieronder enkele van zijn gedichten vertaald.
[14]
Ik ben een gelukkig mens,
Mij is een blij hart gegeven;
Amida’s blijheid is mijn blijheid –
Namu Amida Butsu!
[15]
Het hart dat denkt aan Boeddha
Is Boeddha’s hart,
Een Boeddha geschonken door Boeddha –
Namu Amida Butsu!
[20]
Mijn hart en uw hart –
De eenheid des harten –
Namu Amida Butsu!
[30]
Honen Shonin heeft de nembutsu
Zestigduizend keer per dag gereciteerd;
Bij Saichi gebeurt dat alleen maar af en toe.
Zestigduizend keer per dag en af en toe –
Ze zij een ding.
Hoe dankbaar ben ik voor dit geschenk!
Namu Amida Butsu, Namu Amida Butsu!
[32]
Alle wonderbaarlijke verdiensten verzameld door Amida
Tijdens zijn leven van discipline, ontelbare tijdperken lang
Vullen dit lijf genaamd Saichi.
Ze zijn niet anders dan de zes lettergrepen na-mu-a-mi-da-bu.
[34]
Die Saichi, zoals hij is, hem is iets wonderlijks overkomen –
Dat hart van hem heeft zich voor het boeddhaschap geopend!
Wat een buitengewone gebeurtenis toch!
Wat voor onvoorstelbare dingen gaan er toch schuil in dat
Namu Amida Butsu.
–
In het boek Mysticism: Christian and Buddhist door D.T. Suzuki (2002) staan ruim 140 van Saichi’s gedichten vermeld (de nummering hierboven correspondeert met die in het boek). Suzuki’s boek is, terzamen met andere literatuur over het Reine Land, te downloaden op Amidazen.nl
Karin zegt
Beste meneer Prast. Wat is er ‘eenvoudig’ aan een klompenmaker? Waarom is het nodig hem zo te noemen? Ik weet niet eens of het een oordeel is maar het raakt me op een negatieve manier.
Jules Prast zegt
Vijftien eenvoudige vragen
voor Karin
Was Eddy Merckx een eenvoudige wielrenner?
Was paus Paulus VI een eenvoudige katholiek?
Was Eihei Dogen een eenvoudige Japanner?
Was Michiel de Ruyter een eenvoudige zeeman?
Was Alfred Heineken een eenvoudige bierdrinker?
Was Lou de Jong een eenvoudige historicus?
Was Julius Caesar een eenvoudige Romein?
Was Joop den Uyl een eenvoudige politicus?
Was Mata Hari een eenvoudige prostituee?
Was André Hazes een eenvoudige liedjeszinger?
Was Henry Ford een eenvoudige automobilist?
Was prins Bernhard een eenvoudige bedrieger?
Was Harry Mulisch een eenvoudige schrijver?
Was Karel Appel een eenvoudige schilder?
Was Abraham Moszkowicz een eenvoudige advocaat?
Nic zegt
Het maakt voor de tekst denk ik niet veel uit of je het over een ‘eenvoudige’ klompenmaker hebt of over een klompenmaker.
Als iemand zich daaraan stoort kan het evengoed worden weggelaten het woord ‘eenvoudig’.
Geen enkel van de vijftien personen die Jules Prast demonstreert in zijn vragen verstonden het ambacht van het zelf met de handen maken van een drie dimensionaal object.
Ik denk dat Ford of Heineken alleen leiding konden geven aan anderen om zoiets te maken.
Volstrekt onbegrijpelijke voorbeelden vergeleken met een klompenmaker.
Ik denk dat hij het zelf ook niet weet waarom een klompenmaker ‘eenvoudig’ zou moeten zijn.
Met vriendelijke groet,
Jules Prast zegt
Nee, Nic, het antwoord staat al in de tekst: …een mens die onopvallend een leven leidt… Eenvoudig slaat daarop; het is geen waardeoordeel.
Nic zegt
Als je de woorden ‘eenvoudig’ en ‘onopvallend’ weglaat doet dat niets af aan de tekst.
Je weet natuurlijk niet van te voren wie je tekst leest maar als die woorden een lezer afleiden van waar het omgaat kun je ze zonder verlies van betekenis weglaten.
Met vriendelijke groet,
Barbara Steadfast Dharma de Zoete zegt
“[E]en mens die onopvallend een leven leidt… Eenvoudig slaat daarop; het is geen waardeoordeel.”
Precies. Ik ervaar ‘eenvoudig’ eerder als aanbeveling dan als veroordeling. De constatering dat iemand zonder onnodig drama aan het leven toe te voegen, doet wat er te doen is en dat zo goed mogelijk doet.
Nic zegt
Dit antwoord is meer helder dan te antwoorden met ’15 eenvoudige vragen’.
:)
Arisia zegt
Hoi Jules,
Nee, jouw 15 voorbeelden waren geen ‘eenvoudige’ mensen [of wel?]
Daarom noemen we ze doorgaans ook niet zo.
Toch?
Waarom dan wél de klompenmaker?
Tenzij je met ‘eenvoudig’ bedoelt wat Barbara hier beneden onder woorden brengt, maar dan snap ik weer niet waarom je al die andere voorbeelden erbij haalt, mensen die we doorgaans nooit met het predikaat ‘eenvoudig’ betitelen?
In die zin klopt het niet helemaal wat je hier zegt.
Overigens zie ik ‘eenvoudig’ ook als iets heel goeds, iets wat makkelijker lijkt om te zijn dan dat het in werkelijkheid is, iets om te willen zijn, iets om na te streven, doorgaans niet iets wat je al bij je geboorte meegekregen hebt [ soms ook wel] maar eerder iets wat je kan verwerven in je leven door daar het nodige voor te doen, en vooral het verkrijgen van inzicht, denk ik dan.
Dus: of het was een in die zin ontwikkelde klompenmaker [en ik denk dat je dat bedoelt] maar dat etiket zou ik zeker niet durven plakken op jouw 15 voorbeelden, óf je bedoelt tóch iets anders en precies dit laatste is waar het om gaat.
Karin zegt
Karin ervaart ‘eenvoudig’ als oordeel en ze weet niet wat ze met deze 15 vragen aan moet. Eddy Merkx was vast méér dan alleen maar een eenvoudige wielrenner, Paus Paulus VI was vast méér dan alleen maar een eenvoudige katholiek…..
Hans Kamphof zegt
Meneer Pragt,
Weet u ook of er van het boek Opening The Hand of Thought een Nederlandse vertaling is verschenen?
Een hartelijke groet van
Hans Kamphof
Jules Prast zegt
Nee, sorry, dat weet ik niet; misschien iemand anders van de lezers hier?
Hans Kamphof zegt
Of in het boek De Oprechte Verhalen Van een Russische Pelgrim óf in de Filokalia staat een vergelijkbaar verhaal m.b.t. Het Jezusgebed onder het kopje De professor en het schoenlappertje.
Een hartelijke groet van
Hans Kamphof