De bekende zenmeester Thich Nhat Hanh zag Jezus en Boeddha als broeders, hij schreef daar een paar boeken over.
Boeddha leefde zo’n vijfhonderd jaar voor Jezus. Beiden spraken over liefde en geweldloosheid. Die combinatie is heel bijzonder, want er zijn genoeg mensen die spreken van en over liefde. Het is goed om te mediteren op geweldloosheid, dat verdiept onze liefde in ons leven.
Ik houd van Jezus en Boeddha en beschouw ze op innerlijk niveau als hetzelfde. Allebei hebben ze de wereld achter zich gelaten. Spraken vrijuit over hun transformatie. En beiden hadden vijanden die hen naar het leven stonden.
Het is waar dat de Boeddha niets met God had. Maar hij had het wel over de universele liefde. Het is waar dat de Boeddha liefde predikte voor alle levende wezens en Jezus richtte zich op de mens.
Maar beiden hebben hun confrontatie gehad met het kwaad. Boeddha overwon Mara en Christus overwon Satan. Boeddha en Christus leerden beiden, dat wat je eet je niet onrein maakt maar wat er uit je komt aan: gedachten en gevoelens. Je innerlijk overleg.
Heel veel mensen doen zich beter voor. Zoeken slechts macht en aanzien, geld en/of seks. Atheïsten en theisten maken zich hieraan schuldig, nietwaar?
Waarom noemen mensen zichzelf boeddhist of christen?
Het grappige is dat in het begin gelovigen van Jezus net als boeddhisten ook volgelingen van de Weg werden genoemd. Boeddha had het over de Drie juwelen: Boeddha, dharma en sangha. En Jezus had het over: Christus, het evangelie en de gemeente.
De meeste spirituele leraren, zoals Osho en Jiddu Krishnamurti voelden (of voelen), zich aangetrokken tot Gautama de Boeddha. Mogelijk omdat hij niet sprak over de belangrijkheid van het geloof. Maar toch zie je hedendaagse boeddhisten gretig in van alles geloven. Denk maar aan het bolwerk van het Tibetaans boeddhisme.
Wat er ook over hen wordt beweerd, hun boodschap van dat haat nimmer haat verdrijft is duidelijk en tevens hun uitspraken over geweldloosheid. Boeddha bracht meditatie onder de aandacht als techniek en Jezus het gebed.
Zoals ik wel eens geschreven heb: Gedachten hebben krachten maar de grootste kracht ligt voorbij alle gedachten.
Ik mis Boeddha binnen de kerk. Als broeder. Onlangs schreef ik een open brief aan de kerk, een van de tien punten die ik schreef was deze:
‘Waarom in hemelsnaam wordt de Boeddha als prediker van liefde en geweldloosheid genegeerd? Hij riep zichzelf niet uit tot een god en wilde tevens niet aanbeden worden! Hij sprak nuchter en direct over het lijden van de mens. En dat haat nimmer haat verdrijft. Het klopt dat hij Jezus niet kende, maar dan kan hij nog wel de Waarheid hebben gekend. Mozes, Abraham en Elia kenden ook niet Jezus. Zonder hun geloof in hem, geloofden ze wel in God. Er zijn genoeg verlichte zielen die het bespreken waard zijn binnen de kerk.’
Ik beschouw Boeddha en Jezus als Oost en West op hun best.
kees moerbeek zegt
Het boeddhisme is ontdekt, vertaald en verklaard door 19de eeuwse christenen, vaak missionarissen en/of ambtenaren in koloniale dienst. Buiten het christendom om bestond er destijds niets zinvols aan spiritualiteit/levensovertuiging dan het RK christendom en in het gunstigste geval was het een geperverteerde vorm ervan, misleid of zelfs duivels. Inmiddels is dit veranderd, maar de vooroordelen bestaan nog.
In bepaalde prot. chr. christelijke kringen is het boeddhisme nog steeds duivels en dit is na te lezen. Pas op voor boeddhistische beelden, waaronder die van bodhisattva’s, want onderin bevindt zich een gat van waaruit kwaadaardige geesten zich kunnen verspreiden in uw gezin. Ook onderin kath. heiligenbeelden en beelden van Jezus valt er een gat te ontdekken, anders knalt het tijdens het productieproces uit elkaar.
De Boeddha wordt nog steeds genegeerd, ondanks de Dharma. Het volgen van het Pad is mogelijk belangrijker dan te vragen, te smeken om serieus genomen te worden door de macht. De Boeddha deed dit ook en moest persoonlijk een hoge prijs betalen. Zijn volk werd uitgemoord.
Nathanji Rozenhart zegt
Hoi Kees Moerbeek,
Bedankt voor je interessante reactie!