Het jaar 2021 – dag 76 – codeling

De Europese Unie is net als Nederland bezig met het ontwikkelen van een gezondheidspaspoort waarin genoteerd kan worden dat je coronavrij bent, negatief bent getest, gevaccineerd bent of dat je corona hebt gehad en dus afweerstoffen hebt opgebouwd. Zo’n paspoort geeft burgers het recht weer vrij te reizen binnen Europa. Overigens kunnen zelfs ingeënte mensen nog corona krijgen en kan je direct na een negatieve testuitslag besmet raken.

Gisteren zag ik in de Verrekijk (Reve) een vertegenwoordigster van de reisbranche met een glimlach van oor tot oor dit paspoortnieuws tot zich nemen. Fijn, de mensen kunnen dit jaar weer op vakantie en haar schoorsteen weer roken. De Verrekijk liet beelden zien van blanke mensen die zich bruin lieten bakken op een strand bij een zee. In dit verband kan ik ‘blanke mensen’ wel opvoeren, denk ik.

Ik zag heel andere beelden. Een uitpuilend Schiphol, duizend kilo overlast voor de mensen die rond dat vliegveld wonen, herrie, stank, milieuhinder, hebzucht, voor een paar tientjes, omdat de kerosine niet belast wordt, naar een Costa ver weg vliegen. Plastic afval in zee. Leren we dan nooit, vroeg een boeddhistische schrijver deze week aan mij. Hij maakte zich zorgen over de nu al tijdens de coronaepidemie toenemende CO2 uitstoot en het lot van zijn kleine kinderen in de toekomst.

Nee, we leren nooit. De wereld sterft en wij sterven mee en het vliegveld en de reisbranche en de medemens verheugt zich op verre vervuilende vakanties. Altijd maar meer, in de maatschappij, in de winkels, we leren niks van de coronaepidemie en de milieu ellende. De doodskistenbranche is de enige die overleeft als we zo doorgaan.

Het invoeren van het gezondheidspaspoort geeft te denken. Er dreigt een co(rona)-deling, een tweedeling in onze maatschappij. Mensen die geen corona hebben en dat aan kunnen tonen, kunnen gaan en staan waar ze willen in Europa, zo is de verwachting. Mensen die ook geen corona hebben maar dat niet aan kunnen tonen, zijn de klos. De regering Rutte heeft steeds maar weer verklaard dat er nooit gedwongen zal worden ingeënt tegen corona. Zoals dat in het verleden en nu het geval is met enten tegen polio, kinkhoest, difterie, waar ouders op religieuze of andere gronden tegen zijn. Dat recht hebben ze, al bestaat de kans dat een kind de rest van zijn leven in een rolstoel moet doorbrengen.

Deze week sprak ik een docent die zich niet wil laten inenten tegen corona, omdat ze het vaccin niet vertrouwt – na een inenting met het AstraZeneca vaccin is bij sommige gevaccineerden een vreemde vorm van embolie in de hersenen aangetroffen- en een Belgische wetenschapper heeft gezegd dat je tijdens een pandemie juist niet moet inenten omdat dan het afweersysteem in je lijf wordt vernield. En Jaap van het RIVM heeft lange tijd gezegd dat mondkapjes niet helpen tegen besmetting dus draagt ze die niet. Jaap draagt ze zelf nu wel.

Ze kan dus nooit een gezondheidspaspoort tonen, zeg maar een verklaring omtrent het (medisch) gedrag, aan de leiding van de instituten waarop zij les geeft, dat zij vrij is van corona en vreest voor ontslag.

Eigenlijk is er van vrijwilligheid om je al of niet in te laten enten – geen dwang zeggen de ministers – dus geen sprake. De prik of je leven, in dubbel opzicht.

Moedig voorwaarts!

BIJSLUITER: het lezen van deze columns kan leiden tot groot geestelijk ongemak,  woedeaanvallen, depressies, onbeheerst gedrag, angstaanvallen, maagzuur, zweten, ongeloof, twijfel aan eenieder, straatvrees, lange tenen en het geloof in het eigen gelijk. Bij de lezers. Scheldpartijen en een onbedwingbare drang om te reageren zijn waargenomen. Sommigen willen mij corrigeren. Of bedanken. Of prijzen. De drang om in verzet te komen is waargenomen, het abonnement op te zeggen. Sommigen besluiten de krant niet meer te lezen, of te boycotten. Er kwaad over te spreken. Te janken of te vloeken. De straat op te gaan om te demonstreren maar niet weten waartegen. Het boeddhisme de rug toe te keren.  Of aan de drugs te gaan. En zo gaat het maar door.