In Nederland heeft niet iedereen het even goed. Miljoenen mensen worstelen met hun werk, inkomen, schulden, huisvesting en gezondheid. Het verschil in gezonde levensverwachting tussen arm en rijk is gemiddeld 15 jaar. Aan hun lot overgelaten burgers zijn een gewillige prooi voor nationalisten.
Een fraaier perspectief bieden de Blue Zones: gebieden in de wereld waar mensen in goede gezondheid opvallend oud worden. Met de succesfactoren van de Blue Zones in het achterhoofd beschrijft dit boek hoe we iedereen een gezonde uitgangspositie kunnen geven voor een lang en gelukkig leven.
Bob Crébas breekt in zijn boek Het land van goed naar beter onder andere een lans voor mensen aan de onderkant van de arbeidsmarkt en de arbeidsongeschikten. Hij leefde zelf jaren van een bijstandsuitkering, totdat hij zich zelfstandig vanuit een werklozenproject in een kringloopwinkel naar de top werkte en manager werd van een keten van kringloopwinkels. Niet lang daarna bedacht hij ook de formule voor Marktplaats.nl, de bekende website die hij later voor meer dan 200 miljoen euro verkocht. Op zijn eigen terrein van plusminus 44 hectare in de Noordoostpolder is Bob Crébas een Blue Zone aan het ontwikkelen.
In zijn boek geeft hij oplossingen van hoe het beter kan in Nederland op het gebied van onder meer: ondernemen, overheid, gezondheid, milieu, onderwijs, wonen, zelfredzaamheid, belastingen, uitkeringen en arbeid.
Ze heten blauwe zones, de plaatsen in de wereld waar mensen langer en gezonder leven dan ergens anders op de wereld. Mensen die in één van deze plaatsen wonen worden gemiddeld 90 of zelfs 100 jaar, in goede gezondheid, zonder medicijnen of invaliditeit.
De blauwe zones zijn: Het Italiaanse eiland Sardinië, Okinawa in Japan, Loma Linda in Californië, geïsoleerde Nicoya in Costa Rica Peninsula en Ikaria, een geïsoleerd Grieks eiland.
Het is een keuze die mensen in deze zones maken: men leeft zonder enige vorm van stress, deelt het geluk met familie, heeft het gevoel een doel te hebben in het bestaan met een gezonde dosis aan spiritualiteit en zorgt voor voldoende slaap. Mensen in deze zones gebruiken in hun dagelijks voedingspatroon o.a. veel gezonde oliën en honing.
Uit onderzoek en interviews met 263 honderdjarigen in de Blue Zones werden negen gemeenschappelijke kenmerken gevonden. Het geheim hoe je langer kunt leven ligt niet in diëten of oefenprogramma’s, maar in het creëren van de juiste omgeving voor jezelf.
De mensen uit De Blauwe zones gebruiken geen vitaminepreparaten of bezoeken sportscholen. In plaats daarvan leven ze in een omgeving die hen voortdurend stimuleert om te bewegen zonder er bij na te denken. Ze tuinieren en hebben weinig mechanische hulpmiddelen voor het werk in huis en tuin.
Maar vijf van de 263 honderdjarigen die werden geïnterviewd behoorden niet tot een geloofsgemeenschap. Hieruit mag worden opgemaakt dat het behoren tot een groep waarmee regelmatig wordt samengekomen een positieve invloed heeft op de gezondheid.
Alle geïnterviewde honderdjarigen in de Blue Zones stellen hun familie en geliefden op de eerste plaats. Ouders en grootouders worden in huis genomen of wonen in de buurt van de woning. Ze zijn trouw aan een levenspartner en zetten zich in voor de relatie en ze investeren tijd en liefde in hun kinderen. Ook gaan mensen niet met pensioen, maar blijven naar vermogen actief tot het einde van hun leven.
Een goede vriendenkring en voldoende sociale contacten dragen bij aan een extra lange levensverwachting. Okinawanen creëren “moais”, groepen van vijf vrienden die zich voor het leven aan elkaar verbinden en elkaar levenslang ondersteunen.
Bob Crébas (1951) schrijft als ervaringsdeskundige, bijstandstrekker, werknemer, ondernemer en Marktplaats.nl miljonair. Hij groeide op als boerenzoon in Bant, Noordoostpolder. Als je zo’n leven hebt geleid is het een goede move om dit boek te schrijven. Het bevat veel informatie met verwijzingen naar internet en notes, waar de lezer nog meer informatie kan vinden over wat Crébas beoogt. Een lang en gelukkig leven in de Nederlandse Blue Zone. Dit boek zou op school verplichte kost moeten worden. Veel jongeren blijven te lang op school hangen, voor sommigen zou werken een enorme uitkomst zijn. Ervaring is de beste leermeester.
In het boek Het land van goed naar beter worden de vijf blue zones in de wereld besproken en de leefwijze voor een lang en gelukkig leven. Citaat (pagina 286): ‘Ieder mens heeft bestaansrecht, maar velen voelen dat niet meer zo. We moeten de kloof dichten tussen actieven en inactieven, tussen kansrijke en kansarmen door een herverdeling van inkomen en nog belangrijker: een herverdeling van betrokkenheid bij de samenleving.’
En een citaat op pagina 293: ‘In een sociale samenleving verdienen pechvogels aan de rand van de afgrond een helpende hand. Alleen de overheid kan daarvoor de voorwaarden scheppen- vervolgens moet iedereen samen aan de slag.’
In deze dagen van bezinning, aan het begin van het nieuw jaar, terugkijkend op het afgelopen jaar en goede voornemens, de uitbuiting van de aarde, mensen en natuur, past dit boek en de filosofie van Crébas helemaal in de tijd van verstandig consumeren en leven, de winst is een lang en beter leven. Bob zegt: ‘Laat van je horen. Een samenleving die haar burgers niet in maar uitschakelt blaast zichzelf op. Daar is geen terrorist voor nodig.’
Het boek wil inspireren en bijdragen aan het debat over de toekomst van Nederland. Waar dat debat plaats moet vinden, thuis, bij vrienden, collega’s of familiebijeenkomsten. Als er maar een begin gemaakt wordt, stelt Bob, dan komt het later wel op de politieke agenda. Het boek bevat een breed scala aan onderwerpen, zoals een goed gesprek, motivatie, meedoen, ondernemen, basisinkomen, gezondheid, zelfredzaamheid, samen regelen, wonen, platteland, sociale cohesie, de toekomst in eigen land en het bestuur ervan.
