Hoewel laaggeschoolden getalsmatig in de meerderheid zijn, dringen ze nog amper door tot het parlement. Meer dan ooit komen populistische partijen op voor laaggeschoolden. Volgens David van Reybrouck in zijn boek Pleidooi voor populisme, zijn deze partijen niet noodzakelijk een gevaar. Ze drukken op een onhandige manier soms het verlangen uit van laagopgeleiden naar politieke betrokkenheid.
populisme
VrijdagZindag – Taalvelden
Ook de politiek kent taalvelden. Elke partij onderscheidt zich zo. Ooit was er een zogeheten parlementair taalgebruik: correct, beleefd, gedeeld, diplomatiek. Nu populisme zich breed maakt, is de onparlementaire omgangsvorm op weg naar normalisering. In de kennismakingsgesprekken goochelden beoogde PVV-ministers met complottermen uit hun werkelijkheid, zoals omvolking. Ze wilden van racisme naar demografie. Andere rol, ander taalveld, beweerden ze eigenlijk.
Het compromis is de grootste uitvinding van de mensheid
Ondanks de onderlinge verschillen hebben populisten op zijn minst een ding gemeenschappelijk. Ze zijn ontevreden over hun situatie en zij voeren uiteenlopende redenen aan. Hierbij is de regering de kop van Jut, zonder dat zij helemaal of zelfs maar gedeeltelijk verantwoordelijk is voor de situatie. Het is echter de perceptie (beleving) die ertoe doet. Volgens deze beleving speelt de regering een sleutelrol in de samenleving, maar levert ze slecht werk en luistert ze niet naar de bevolking.
Hoe dommer het volk, hoe beter de redenaar
Cicero was en is nog steeds bekend als een meester van de welsprekendheid. Hij heeft daarnaast enkele boeken geschreven over politiek, filosofie en veel brieven nagelaten.
Crises – kans op enorme aanscherping belangenstrijd
Jasper Schaaf: ‘Wat moeten we hiermee? Is een crisis de opmaat voor socialistische verandering? Dat kan, maar hoeft helemaal niet. Is de gesignaleerde crisis de alarmbel die aanspoort de rechten van de armen, minder gegoeden, zieken en bijvoorbeeld de jongeren, door acties veilig te stellen?’
Boeken – aspecten van het nieuwe rechts-radicalisme
In dit boek waarschuwt filosoof en socioloog Theodor W. Adorno voor de opkomst van nieuwe radicaal-rechtse partijen, in een speech uitgesproken in 1967. Vijftig jaar na dato klinkt zijn tekst nog verbazend actueel.
Jasper Schaaf – ‘De paradox van de traditie die zich steeds maar vernieuwt’
Een kleine bespiegeling over traditie en identiteit. ‘Traditie’, het klinkt als iets van vroeger dat nog steeds maar behouden moet blijven. Dan moet je eerst zeggen: ‘Wat precies?’ ‘Identiteit’, die is veel in discussie, en om wat dat is te bepalen wijst men graag weer naar de tradities. Of naar ‘cultuur’, nog zo’n woord.
Boeken – Het wendbare verleden
Nietzsche in postmoderne tijden. Waar in de recente geschiedenis nog het geloof was in een hoopvolle toekomst, domineert tegenwoordig een ondergangsstemming, met de blik gericht op het verleden.
Boeken – de populistische verleiding
De keerzijde van de identiteitsillusie.
Dalai Lama – ‘Europa behoort aan de Europeanen’
De Dalai Lama- die officieel geen politiek getinte uitspraken kan doen omdat de politieke verantwoordelijkheid voor het beleid van de Tibetaanse regering in ballingschap bij de premier Lobsang Sangay berust, deed zijn uitspraak in Zweden drie dagen nadat de extreemrechtse populistische partij Zweden Democraten afgelopen zondag een enorme winst boekte bij de algemene verkiezingen van het land.
EINDEJAARSOVERDENKING
Iedereen heeft het erover. Onze tijd is er één van verwarring. Niemand weet waar het heen gaat met Europa, met de VS, met Syrië, met Rusland, met de migranten, met de verkiezingen in maart, kortom met onszelf.
