Als we beginnen met de zenoefening, en ook daarna, zitten we meestal helemaal in de relatieve waarheid. We leven in de wereld van geluk en ongeluk, verdriet, verlangen en lijden, en in het verlengde daarvan oefenen we om gelukkiger te zijn of minder ontevreden. Maar als we eenzijdig vastzitten aan deze relatieve wereld, dan zetten we die dingen tegenover elkaar.
Noorder Poort
Osho-ordinatie in Leeuwarden
Op 5 november 2017 is Anshin Tenjo Schröder door Jiun Hogen roshi, de Nederlandse zenmeester van het zencentrum Noorder Poort, tot osho (zenpriester) geordineerd.
Leren omgaan met gedachten en gevoelens
Je kunt op een heleboel manieren leren omgaan met gedachten, gevoelens, emoties en pijn. De ene helft van Nederland geeft therapie en de ander helft is in therapie. Of allebei. En natuurlijk helpt dat ook. Maar het is een andere weg. Ik durf te beweren dat de weg via meditatie nog meer aan de wortel van het geheel komt.
De landschapstuin van de Noorder Poort
Op de Noorder Poort staat zen beoefening centraal. Ook een landschapstuin moet dus helpen om stil te kunnen worden, om in contact te kunnen komen met je boeddhanatuur of ‘je ware zelf’. Stilte was dus een belangrijk uitgangspunt.
‘Vandaag kom ik met lege handen’ – Jiun roshi over zenmeesterschap
Zen is om te leven. Nu, in dit moment. Dit is het enige moment waarin dat kan. Daarom heeft het ook geen zin om verwachtingen te hebben over de toekomst of terug te kijken naar het verleden.
Zencentrum Noorder Poort benoemt vertrouwenspersonen
Carla Goosen promoveerde in 2011 met haar proefschrift In vertrouwen. Een onderzoek naar de professionaliteit van de vertrouwenspersoon seksuele intimidatie.aan de Rijksuniversiteit Groningen in de gedrags- en maatschappijwetenschappen bij prof.dr. M.C. Timmerman en prof.dr. A.E.M.G. Minnaert.
Zes vrouwen geordineerd tot zenleraar
De ceremonie in zencentrum Noorder Poort vond plaats in aanwezigheid van familie en vrienden.
Jiun roshi – over meesters en leerlingen
Ik ken mensen die absoluut geen leraar zouden willen of kunnen zijn, die bijvoorbeeld geen relaties leraar-leerling willen onderhouden, of die weten dat ze niet in staat zijn om iets aan iemand over te brengen. Als meester is het allereerst mijn taak om anderen te begeleiden op de zenweg.
Noorder Poort – nieuwe zenmeester Tetsue roshi
Tetsue roshi (1957) is opgeleid als ontwikkelingspsycholoog en werkt nu als zelfstandig mediator en bijzondere curator, met als specialisatie ingewikkelde contact/omgangs- en zorgregelingskwesties, waarbij haar bijzondere aandacht uitgaat naar de betrokken kinderen.
Volledige overgave
Alhoewel het misschien niet populair is in deze tijd pleit ik toch voor een volledige overgave van de beoefenaar aan de training, die daarmee het volle vertrouwen aan de leraar geeft.
Er wijzer van worden…
Om werkelijk iets te kunnen leren moet er vrijheid zijn om fris te kunnen kijken en luisteren. Vanuit intuïtie vanuit jezelf en niet via de kennis van iemand anders.
De hartsoetra op steigerhout en op muziek gezet
Marja Timmer en Christel Kroezen beelden de hartsoetra uit. Marja op steigerhout, Christel met de gitaar.
Ik ben mezelf kwijt
En toen, de volgende zitting, toen ik daar zat met dat verwarrende gevoel van schaamte en dat ik mezelf wel voor mijn kop kon slaan dat ik zo stom was om lollig proberen te doen. Toen ineens kwam daar een totaal ander gevoel (of was het een ervaring?) voor in de plaats.
Zen in Leeuwarden krijgt eigen onderkomen
“Samen zitten op weg naar vrede: laten we dat mogelijk maken, ook in Leeuwarden!” (Jiun roshi)
Ardan – Ik heb gewoon gelijk…
Gisteren hield Jiun roshi, (onze zenmeester) een toespraak over de koan: ” je zit op de top van een honderd meter hoge paal. Wat is je volgende stap?
Anneke Roozendaal- kalligrafie is een spiegel van het hart
Schrifttekens kunnen langzaam en precies geschreven worden of spontaan en snel, al naar gelang je stemming en techniek, maar vooral brengt de penseelvoering de ziel van de kalligraaf tot uitdrukking, wat de schrifttekens ook betekenen, de manier waarop ze geschreven zijn, toont het karakter van de kalligraaf.
Op retraite in ‘het Wapse’
De bus accepteerde geen OV-chip. Ik mocht contant betalen. “Wasperveen? Nee hoor, dat kennen we hier niet. Weet u het wel zeker?”, vroeg de chauffeur in een accent dat ik moeilijk verstond.“Ja,” zei ik, “ik wil graag naar het zencentrum Noorder Poort in Wasperveen.” “Oh,” zei de buschauffeur, “‘t Wapse, ja ja ja ja ja Wapserveen, ‘t Wapse, nou dat kennen we wel nietwaar?”, en hij wisselde een blik met een van de twee passagiers die geduldig wachtten.
