In de zentraditie wakkert bodhichitta de eigen kracht (jiriki)) aan. Door onze eigen inspanningen openen we ons in de meditatie. Door steeds weer de stilte in te gaan op het kussen, te luisteren naar wat gezegd wil worden, wat onze innerlijke stem of innerlijk geweten ons wil zeggen, openen we ons vanzelf voor de werking van ander kracht (tariki). Zazen, alleen maar zitten zonder iets, opgaan in het zitten, degene die zit verdwijnt. Alleen nog pure aandacht; de geest wordt één grote open ruimte, het is de zuivere toestand van de geest die zich aan niets hecht. Door een open en ontvankelijke houding, maken we de zijnsgrond van ons en daarmee het bestaan van alle levende wezens als het ware vruchtbaar voor de (in)werking van ander kracht.
Kwan Yin
Boeddhisme en Trump – ‘Kunnen we neutraal blijven?
Spreek je uit middels demonstraties, petities, protesten en acties voor rechtvaardigheid. En dan niet moedeloos worden als dat niet direct effect heeft, zegt Bikkhu Bodhi. “Laat je inspireren door Kwan Yin, de bodhisattva van het mededogen. Die blijft streven naar bevrijding van alle levende wezens, wetende dat hun aantal oneindig is.
In memoriam Ton Lathouwers (bis)
De laatste tekst die Ton met zijn dharma-opvolgers deelde was een tekst uit de Mumonkan: “Laat elk woord, dat uit je hart komt opwellen als dat aller diepste, als het familiejuweel zo intiem, zo krachtig dat heel het universum opnieuw tot bestaan komt”.
Guan Yin in een Belgisch kasteel – Aimez toujours
Tijdens de restauratiewerken van het kasteel d’Ursel in Hingene, Vlaanderen, België, de favoriete zomerresidentie van de adellijke familie d’Ursel, werd in 2001 een schat ontdekt achter één van de Chinese deurstukken. Op het deurstuk staat de boeddhistische godin Guan Yin (Kwan Yin) afgebeeld, ze wordt vereerd door twee kinderen.
De kunst van het onzegbare
Het is opvallend hoeveel mensen getroffen worden door de regels van het refrein van ‘Anthem’, een song van Leonard Cohen. Een zanger en boeddhist met Joodse wortels die hij in krachtige, Bijbelse beelden wist te vatten. Ik stel voor om ‘Anthem’ tot westers boeddhistische volkslied uit roepen.
Boeddha’s en Bodhisattva’s
In Aziatische landen gaan ze anders om met het boeddhisme dan in het Westen. Waar in veel streken en stromingen de verschillende boeddha’s en bodhisattva’s worden beschouwd als écht bestaande en ze dus op een zekere manier geëerd en verafgood worden als zijnde reële entiteiten, worden in het Westen deze antropomorfe figuren meer bekeken als de verzinnebeelding van de kwaliteiten die eenieder van ons heeft en behorende tot de praktijk van de dharma.
‘Zingen geneest de bronnen van het donker’
Iedere religie kent haar eigen feesten en rituelen. Boeddhistische feesten herdenken de belangrijke gebeurtenissen uit het leven van de Boeddha, geboorte, verlichting en parinirvana. Ik voelde me nooit zo vertrouwd met deze feestdagen tot ik de analogie met christelijke feestdagen zag, waarop momenten uit het leven van Jezus worden herdacht, zijn geboorte, overlijden, verrijzenis en openbaring. Toen ging het schuiven en gingen ze voor me leven. Met de feesten kon ik ook de rituelen met nieuwe ogen zien, want ze geven betekenis aan mijn leven; aan mijn eigen geboorte en ontwaken, mijn eigen dood.
Wat zou de Boeddha doen? (2 en slot)
Na lang volhouden, heb ik een dieper doorvoelde ervaring als ik me concentreer op Boeddha in zijn aardse vorm, de wijze Gautama. Ik zie hem dan in een deuropening staan, met een zachtaardige glimlach maar licht verontrustend doordringende ogen. Ik probeer niet teveel betekenissen vast te knopen aan mijn voorstelling, het volstaat dat het me effectief helpt om me langer te concentreren op innerlijke stilte. Ik ben me ervan bewust dat ik een zeer persoonlijk beeld creëer van een openbaring van het onvergankelijke…
Dick – De eik in je tuin
Er is een krachtige korte koan over een boom. Een monnik vraagt ernstig aan Joshu: ‘Wat voor zin heeft de komst van de patriarch uit het Westen?’ Joshu antwoordde: ‘De eikenboom hier in de tuin.’
De androgyne ideaalmens in het boeddhisme
Zoals gezegd, het boeddhisme dat overgedragen wordt uit Azië is belast door culturele vooroordelen over de seksen; denk maar aan de regels voor pijdragers, waar nonnen als ondergeschikt aan monniken behandeld worden. En helaas hebben boeddhisten uit het Westen zoals jij en ik hun eigen set vooroordelen vanuit onze cultuur en opvoeding
Dood de Boeddha!
Hoeveel maal heb ik al gehoord dat je een Boeddhabeeld niet zelf mag kopen, dat brengt ongeluk… Hoeveel keer doet men de uitspraak: “de Boeddha zorgt er wel voor,” terwijl men een vertrouwensvolle glimlach om de lippen plooit in een poging om zo sereen in balans met zichzelf, zo evenwichtig mogelijk tracht over te komen?
Boeken – De huid van de goden – Paul van der Velde
‘De beelden die ertegen kunnen, mogen worden aangeraakt. Dat is het grote voordeel als je ze zelf in bezit hebt. Soms ‘moeten’ studenten ze van mij ook aanraken omdat juist die zintuiglijkheid een belangrijk onderdeel is van de kennis van en over religieuze tradities.’
‘Zelfs een luis is een boeddhist’
Suzuki roshi: ‘Als je geen boeddhist bent, denk je dat er boeddhisten en niet-boeddhisten zijn. Maar als je boeddhist bent, begrijp je dat iedereen boeddhist is, zelfs een luis.’
Kuan Yin neemt centrale plaats in in boek Ton Lathouwers
Zij is altijd soms, lees het als je durft.
