Boeddhistisch Dagblad

Ontwart en ontwikkelt

Header Rechts

Veertiende jaargang

joop hoek

BidL geslaagd, maar de Boeddha was niet erg positief over beeldende kunst

door

Wat vond de Boeddha nu zelf van kunst? Hij heeft er niet veel over gezegd, maar wel een paar dingen. In De historische Boeddha van professor H. Schumann staat een stuk over zijn houding tegenover muziek, zang, dans en toneel: ‘Een op het eerste gezicht verrassende trek in het wezen van de Boeddha is zijn negatieve opvatting over de kunsten. Het kan zijn dat hij als zoon van een raja met muziek en dansvoorstellingen overvoerd was. Er is echter meer voor te zeggen dat zijn afkeer berustte op het verleidelijke karakter van iedere kunst. Want kunst neigt ertoe het gemoedsleven tot meedeinen en opwinding te brengen en de geest van zelfbeheersing af te brengen. Zij is gericht op het loswoelen van passies, de Dhamma daarentegen op het kalmeren daarvan; de kunstenaar schept een verlokkende schijnwereld, de aanhanger van de Dhamma echter wil de reële wereld doorzien.

Boeddha in de Linie – terugblik op een verstilde periode

door

Vier boeddhistisch beeldende kunstenaars, Leen Kaldenberg, Airco Caravan, Raoul Deleo en Mark Schalken, namen in de maanden maart en april van 2014 deel aan het project Boeddha in de Linie en werkten en woonden ieder twee weken in een atelier en bomvrije ruimte op het terrein van Werk aan het Spoel in Culemborg. Hoe brachten ze het er vanaf?

NBA – Beknopt overzicht van het boeddhisme in Nederland

door

Het bezoek van Z.H. de Dalai Lama in 1973 bleek een ander hoogtepunt voor het boeddhisme in Nederland, waar in 1976 het eerste Tibetaans boeddhistisch centrum, Karma Deleg Chö Phel Ling, werd opgericht. Let ook in dit verband op: tempels die Tibetaanse, Thaise, Sri Lankaanse, Indonesische, Birmese, Vietnamese en Chinese boeddhistische ceremonies organiseren in heel Nederland, en hun gevarieerde bezoekers.

Hoe Rotterdams was de spiritualiteit van Janwillem van de Wetering?

door

Dat bombardement op Rotterdam, de vraag: waarom, waarom ik, wat heb ik misdaan, het zoeken naar een antwoord. Dat heeft Van de Wetering, zoals hij zelf een paar keer tot uitdrukking heeft gebracht, laten verworden tot een zoeker. Dat vind je terug in De lege spiegel , waarin hij beschrijft hoe hij na anderhalf jaar vol twijfel het Japanse zenklooster verliet.