De zeven paden van mijn labyrint voeren mij overal. Ze slingeren heen en weer en je hebt er geen vat op al kun je maar één kant uit. Er is geen plaats waar ik niet kom.
Hartsoetra
Dalai Lama betuigt medeleven met slachtoffers aardschokken
In zijn brief aan de Japanse premier Abe schrijft hij: ‘Ik voel dat het belangrijk is als de Japanse boeddhisten de hartsoetra reciteren. Daarvan kunnen niet alleen degenen profiteren die die hun kostbare leven hebben verloren, maar het kan ook helpen bij toekomstige rampen.’
Hartsoetra
Gegaan, gegaan, overgegaan, volledig overgegaan, ontwaakt, ontwaakt!
De hartsoetra op steigerhout en op muziek gezet
Marja Timmer en Christel Kroezen beelden de hartsoetra uit. Marja op steigerhout, Christel met de gitaar.
Er is een vliegtuig neergestort, ik buig het hoofd…
Ik boog mijn hoofd en wist dat we veel moeten leren van het blad, omdat het niet bang was –het wist dat niets kan worden geboren en niets kan sterven.’
Spreken over het onuitsprekelijke
Hoe spreek je over het onuitsprekelijke? Misschien is het wijsheid om dan enkel nog te zwijgen. Zoals Witgenstein’s ‘waarover men niet kan spreken, moet men zwijgen’.
Rozenkrans of mala: verwatering of toegevoegde waarde?
In de loop der jaren heeft de Hartsoetra een steeds grotere betekenis voor mij gekregen en ik hoop dat ieder die zijn hart opent voor deze soetra, er veel troost en wijsheid uit kan halen. Mijn verbijstering was dan ook groot toen ik bij een sesshin in België geconfronteerd werd met het feit dat boeddhistische soetra’s in de Nederlandse taal op de melodie van een Russisch orthodox Marialied, onder begeleiding van een accordeon met de groep ingestudeerd werd. Wie zoiets bedenkt heeft naar mijn idee de boeddhistische leer niet begrepen.
