Sinds mensenheugenis is de eindejaarperiode een tijd van bezinning. De zon is op haar diepste punt gekomen. Bij de volgende equinox[1], bij de midwinter zonnewende begint ze weer in de richting van de evenaar te klimmen. De komende drie weken zitten we in de donkerste tijd van het jaar en we verlangen naar het moment dat de zon weer iedere dag iets langer onze dagen gaat verlichten. Van oudsher werden rond de equinox in alle culturen van Noord Europa lichtfeesten gevierd. Die lichtfeesten markeerden het verlangen naar een nieuwe lente en het nieuwe licht. Het kerstfeest is ook een feest van het licht; de datum correspondeert met de datum van de zonnewende op de antieke Romeinse kalender. De kerstboom is feitelijk een erfenis uit die tijd. Hij groeide uit tot het symbool van het kerstfeest, een overblijfsel uit de voorchristelijke tijd. In onze tijd is de kerststal uit de meeste huizen verdwenen, maar er zijn steeds grotere kerstbomen voor in de plaats gekomen. Tekst Elsbeth Wolf.
hara
Dick – Het komt niet binnen (hara)
Je zit klaar, bent bereid, en toch komt er niet binnen wat er gezegd wordt. Als je kijkt/luistert naar een teisho, een lezing, en film, een kunstwerk…Of als je een boek leest…Het komt maar niet binnen. Het dringt niet tot je door. Hoe ga je daarmee om? Hoe kom ik er doorheen?
Je kunt er met je hoofd niet bij. Je kunt er alleen met je hoofd nooit bij. Tenzij je het in samenspel brengt met je hart en je buik (hara). Op het moment dat dat gebeurt, merk je dat er iets breder en ruimer wordt. Er is een verhaal over dit probleem in de boeddhistische wereld.
Hara of tanden, de bron van mededogen
Om inzicht te krijgen in wie of wat je bent, heeft de Boeddha 2500 jaar geleden een techniek ontwikkeld die nu over de hele wereld beoefend wordt. De houding waar je deze techniek in beoefent is de lotushouding waarbij je je op je buik concentreert.
Zeshin – Meditatie (hara)
Geen enkel mens heeft de zelfde bouw of constitutie, ik heb het geluk dat ik korte benen heb en het was vroeger geen moeite om in de volle lotushouding te zitten.
Nathan – De Hara
In de zomer van 2017 werd het gehele lichaam voor mij belangrijk, iedere centimeter: voelen wat je voelt, horen wat je hoort, zien wat je ziet, proeven wat je proeft en ruiken wat je ruikt. Wat, welke ervaring komt nu het allereerste bij je binnen? En dan? En dan? Geen ervaring zoeken of creëren maar de ervaring die er is geheel onderkennen. Want het lichaam is er al, je ervaart al.
Buiten woorden en geschriften om
Ik vraag niet om woorden, noch vraag ik om geen woorden, kijk, de bloesem keert dwarrelend terug naar zijn tak.
Hara, het centrum van je lichaam
In zen wordt met hara de plaats voor levensenergie bedoeld. Deze levensenergie wordt binnen het zenboeddhisme ‘Ki’ genoemd. Maar het woord Ki omvat meer, het is een technische term die naar de geest verwijst.
Boeddhisme van het hoofd, hart en hara
Omarm alles en iedereen, je bent geliefd.
