Wat kunnen we leren van Shantideva? ‘Vanuit het oogpunt van geduld en ongeduld kun je ook kijken naar wat een levensvorm kenmerkt. Worden kinderen geduldig toegesproken en behandeld, krijgen ze tijd en ruimte om dingen te doen die ze leuk of interessant vinden, is er respect voor hun tempo en hun keuzes?’
Joop Hoek schreef in een column in het BD over zijn twijfel, of hij nog wel boeddhist wilde zijn, dat eeuwige zitten, die opgelegde vriendelijkheid, ook in zijn mails en brieven. Hij voelde zich opgesloten, wil een breekijzer om die deur open te krikken. In onderstaande tekst reageert Geertruida* op die column.
In aanloop naar de 70ste verjaardag van de oprichting van de Volksrepubliek China, worden de Tibetanen ook gedwongen om evenementen bij te wonen die het overheidsbeleid bevorderen en hangen er rollen met foto’s van hogere Chinese communistische leiders van de partij op de muren van privéwoningen, zo meldt Free Tibet in Londen.
Ze beloven je ontspanning, minder stres, ze verleiden je tot nog meer grijpen en graaien in hun winkel van ‘wolken illusie’. Ze hebben een trukendoos vol ideeën om je over het nu en het grote niets te vertellen. Maar zelfs niets is genoeg, is te veel, loslaten voor het je afgenomen wordt is een zeldzaamheid.
Tien, 9, 8, 7, 6, 5, 4, 3, 2,1
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.
Dorpelingen die niet zijn opgeleid in het Chinees vinden het moeilijk om de beleidstest door te komen, ze worden dan zonder hulp achtergelaten en met financiële problemen geconfronteerd.
Twee monniken in het Longquanklooster in Peking onderzochten de beschuldigingen van seksueel wangedrag door de abt en legden hun bevindingen vast in een 95 pagina’s tellend stuk, waaronder verklaringen van slachtoffers, nonnen in het klooster.
De Tibetaanse kloosters zijn een bron van verzet tegen de Chinese heerschappij in Tibet sinds de bezetting van het land in de jaren vijftig. Ondanks de verschillende vormen van onderdrukking in de loop der tijd en pogingen om de Tibetaanse religieuze en culturele identiteit uit te roeien tijdens de Culturele Revolutie van Mao, blijft de invloed van het Tibetaanse boeddhisme sterk.
Marlene Winell: ‘Religieuze indoctrinatie kan enorm beschadigend zijn, en het breken met een autoritair soort religie kan beslist traumatisch zijn. Het betekent een compleet overhoop halen van iemands beeld van de werkelijkheid, inclusief de eigen identiteit, die van andere mensen, het leven, de toekomst, alles.’
Van elke Tibetaanse familie is een lid gedwongen om groepsgewijs liedjes op te voeren voor grote menigten. Het doel van de Chinese machthebbers is de buitenwereld te laten zien hoe ‘gelukkig’ het Tibetaanse volk is.
