Sinds 2013 schreef ik tweewekelijks stukje met een recept, met tussenpauzes van weken, maanden of zelfs jaren. Sinds maart 2023 heb ik bijna wekelijks een stukje gemaakt, het stukje waarmee ik begon: een oproep aan lezers om hun vegetarische of veganistische recepten van vroeger met mij te delen.
Nu, twee jaar en drie maanden later, blik ik terug en maak ik de balans op. Mijn oproep heeft een handjevol recepten opgeleverd, maar niet genoeg om de rubriek mee te vullen. Mijn interviews met ouderen in mijn omgeving leverden niet op wat ik gehoopt had, en op een gegeven moment waren de ouderen in mijn naaste omgeving ‘op’. Nou wil een mens toch elke dag eten, en kon ik gewoon schrijven over wat ik zelf bedacht of gevonden had aan recepten, maar het toeval wilde – of misschien is het mijn leeftijd? – dat ik vaak weinig tijd en energie over had om te koken, laat staan om nieuwe dingen te proberen.
Ik bleef natuurlijk wel koken, en vooral bakken, maar de recepten die ik gebruikte heb ik al lang en breed gedeeld in deze rubriek. Ik wilde de lezer niet vermoeien met wéér een bessentaart (met mindful geplukte bessen) of wéér een dadelwalnoot cake. Ik werd bang dat mijn stukjes ‘niet goed genoeg’ zouden zijn en dat lezers zouden afhaken of slecht over mij zouden denken. Die gedachten zijn natuurlijk onzin; er bestaat niet zoiets als ‘beter’ of ‘slechter’ of zelfs maar ‘even goed’ volgens de boeddha. Toch voelde het niet helemaal lekker, iets in mij wil toch graag een beetje trots zijn op wat ik schrijf. Mijn ego? De balans opmakend merk ik dus dat ik even ben ‘uitgekookt’ en ‘uitgeschreven’, en ik heb besloten om twee maanden pauze te nemen. Twee maanden, waarin de redactie oude recepten zal herplaatsen. Hierbij dus voorlopig mijn laatste recept: pesto van hertshoornweegbree oftewel landkraal.
balans
Jouw instrument (1)
Als er één soort mensen bestaat dat geen enkele moeite heeft met ontspannen, dan zijn dat gezonde pasgeborenen. Als een baby wakker is, kan het niets anders dan liggen en ervaren wat er allemaal in en om hem heen gebeurt. Het bezit nog geen enkele vaardigheid. Het maakt ook nog geen enkel onderscheid tussen wat zin heeft en wat niet. Het heeft ook nog helemaal niets benoemd. Alle activiteiten die voor zijn fysieke leven noodzakelijk zijn, voltrekken zich buiten zijn wil om. Het moet die wil eerst ontdekken!
Jouw lijf (2 en slot)
Het is voor de meeste mensen tegenwoordig makkelijker gezegd dan gedaan, en dat geldt wellicht ook voor jou: je lijf door en door kennen en de taal van je lichaam verstaan. Wel, je hoeft niet in paniek te geraken wanneer je hart voelt kloppen. Dat hoort zo. Je hoeft ook niet meteen angstig te reageren wanneer je geborrel in je buik voelt. Dat is normaal. En als je ouder wordt, krijg je vanzelf PHPD, dat staat voor: pijntje hier pijntje daar. Niks om je zorgen over te maken.
Nathan – Het leven is pijnlijk, nou en?
Wie is er niet gevallen als klein kind op straat? Of niet uitgescholden? En dergelijke!
Maar hoe reageerde jij en de omgeving (opvoeders) daarop?
De twee hersenhelften ondergaan een hiërarchie verwisseling
Een vriendin brak haar voet op vier plaatsen en kwam thuis te zitten. Ze woont alleen en toen ze de thuiszorgmedewerkster vroeg een boterham te smeren voor haar, was het antwoord dat ze dit niet mocht doen volgens haar protocol.
De lessen van corona
We zijn nu massaal solidair met elkaar. We vergeten graag dat we mentaal nog steeds niet rijp genoeg zijn om ook solidair te zijn met moeder natuur en haar flora en fauna.
Grenzen aan begeerte – de deugd van rust, eenvoud en tevredenheid
In het kader van de Vijf Deugden komen we toe aan rust-eenvoud-tevredenheid; die vormen gezamenlijk een benadering van het Pali-woord samtushti. Bij het bestuderen van de deugden moeten we ook dat idee van ‘benadering’ in het achterhoofd houden.
Boeddha in balans – de vijf vermogens en de weerbarstige praktijk
De Boeddha koos niet voor slappe polder-compromissen tussen de extremen maar voor een ‘op hoger niveau tillen en transformatie van het probleem’: een oplossing die door alle partijen (uiteindelijk) als goed gezien wordt. Dus in de context waar we het nu over hebben gaat het wederom om staatsmanschap, niet om handjeklap-politiek.
Spirituele vriendschap – een ragfijn spel
Spirituele vriendschap is minstens een hoeksteen van het leven als boeddhist.
