Als we beseffen dat we alles zijn, ebt onze vrees weg. We hebben een diepgaand inzicht in de definities van ruimte en tijd. Maar om echt vrij te zijn van angst dienen we diep te kijken naar de uiteindelijke dimensie van geen-geboorte, geen-dood. We zullen ons moeten ontdoen van het idee dat we ons lichaam zijn en dat we sterven. Dan komen we aan op de plek waar angst niet bestaat.
Geen dood, geen vrees (33) – De kracht van bidden
Toen ik vijf jaar geleden hoorde dat ik ziek was kwam het bidden langzaam weer in mijn leven. Maar keer op keer wees ik het af omdat ik het erg hypocriet van mezelf vond om nu ik ziek was wel te gaan bidden voor mijn genezing.
Geen dood, geen vrees (32) – geen vervolgonderzoek nodig
In het gesprek dat ik met een oncoloog had over een onderzoek dat hij had gedaan met een nieuw medicijn ging het alleen over de mogelijke levensduurverlenging. Op geen enkele manier kwam de kwaliteit van leven ter sprake.
Geen dood, geen vrees (31) – Interzijn
We lijden collectief aan afgescheidenheid. We willen beroemd zijn, macht hebben, rijk zijn, etc. En zo lang we succesvol zijn is er niets aan de hand. Maar valt het weg dan vallen we in een diep gat.
Geen dood, geen vrees (30) – Anatman
Anatman is in het boeddhisme in onze traditie een belangrijk gegeven, het inspireert me tot op het bot en geeft me ruimte voor steeds meer inzichten, steeds diepere inzichten.
Geen dood, geen vrees (29) – terugkeer
Op het moment dat ik sterf,
zal ik proberen naar je terug te komen
zo snel als ik kan.
Geen dood, geen vrees (28) – Identiteit
Op het moment van sterven verliezen we niet alleen alles wat we bezitten, maar ook onze volledige identiteit. De reden waarom we bang zijn voor de dood, is dat we onszelf identificeren met deze wereld, dit lichaam, ons bezit, onze status, en onze familie.
Geen dood, geen vrees (27) – Huilen
Een van de teksten die ten gehore werd gebracht ‘Je moet zeilen op de wind van vandaag’ raakte me – als zeiler en begeleider van tientallen zeilretraites op het IJsselmeer – erg diep, ook omdat het zo’n boeddhistische tekst is. Nu, in het hier en nu, gebeurt het. In dit moment verblijven, in dit moment zijn, is de kunst en zo’n bijzondere oefening.
Geen dood, geen vrees (26) – Het is toch nog snel gegaan
Ik word wakker uit een rare droom. Mijn vriendin en iemand anders gaan de kamer uit waar mijn lichaam kennelijk ligt opgebaard. Bij het dichtdoen van de deur hoor ik het bezoek nog net zeggen ‘het is toch nog snel gegaan.’
Geen dood geen vrees (25) – De Vijf Overdenkingen
Ik kan niets vasthouden. Ik kom hier met lege handen, en ik ga met lege handen.
Geen dood, geen vrees (24) – Leven(s)werk
Laten we in dankbaarheid leven. Diepe dankbaarheid is het ‘middel’. De essentie dat we het gelukkigst zijn wanneer we dankbaar zijn en niet andersom is een diepgaande oefening. Laat dankbaarheid in ons groeien als een bloem, laten we dankbaar zijn voor alles wat er is, en zeker ook voor de kleinste dingen.
Geen dood, geen vrees (23) – Dood
Bij ons thuis ligt Minie sinds haar inslapen in een kaasdoek in een mandje. Ik praat met haar, aai haar en bedank haar voor alles wat we samen hebben meegemaakt. Voor haar aanwezigheid in de tijden dat ik het moeilijk had, voor haar rust en voor de gekke capriolen die ze uithaalde.