Kijk, de volle maan in de vijver.
Poëzie
Besmette grond
Wat groeit nog op
met bloed besmette grond
Nalatenschap
…
Geen doel enkel de weg
ik ben een dwaas maar niet alleen
Thuiskomen
Duizend keer ben ik verdwaald.
‘Iets zegt me, onophoudelijk, dat ik zoals u was, als ventje van zes’
Bijna vijf jaar geleden vertrok de toen 15-jarige Oost-Vlaamse Giel Foubert naar een Tibetaans klooster in India om daar een opleiding tot monnik te volgen. Sacha Blé schreef een gedicht over de novice.
Vijf december – Pak je hebzucht maar uit…
In de een of andere hoek, hoekhoek. Opvallend is dat er geen sinterklaasliedjes bestaan waarin de Sint bedankt wordt voor zijn gulle gaven. De kinderen zingen wel: Dag sinterklaasje.
Wedergeboorte
En de ziel dan, die zweeft als vanouds op de wateren: Elke dag een nieuw begin.
Overgang
…
Van jezelf leren houden!
Op het moment dat ik van mezelf begon te houden, heb ik me bevrijd van alles dat niet gezond voor me was. Van eten, mensen, dingen en situaties, van alles dat me steeds maar weer naar beneden trok, weg van mezelf.
Haiku
…
Guan Yin in een Belgisch kasteel – Aimez toujours
Tijdens de restauratiewerken van het kasteel d’Ursel in Hingene, Vlaanderen, België, de favoriete zomerresidentie van de adellijke familie d’Ursel, werd in 2001 een schat ontdekt achter één van de Chinese deurstukken. Op het deurstuk staat de boeddhistische godin Guan Yin (Kwan Yin) afgebeeld, ze wordt vereerd door twee kinderen.
Ksaf – de opwaartse kracht
…
Ksaf – er is iets
er is iets dat groeit
even afneemt en weer aanzwelt
Dharma is Uji
karma is Uji
Monique van Osch – de plek waar liefde woont
Op deze plek
is alles zonder onderscheid
hetzelfde
en eindeloos divers
Ksaf – levenskunst
…
Ksaf – uit dat diepe blauw
uit dat diepe blauw
kwamen wij zoekende zielen
Ksaf – er zijn geen vormen
we zijn experimenten in een project
Ksaf – het lijden begint
Waar bleef het verband?
Leef simpl – verbinding
Hoeveel mensen heb ik in mijn leven gekend – al dan niet goed of intiem – die er ook weer uit verdwenen. Andere interesses. Verminderde gemeenschappelijkheid. Verdwenen liefde
Paul van der Velde over de schoonheid van boeddhistische poëzie
‘Schoonheid is het besef van de eigen logica van het andere. We worden de eigenheid van het andere gewaar: direct, in een ervaring, en niet door haar te beredeneren. In een waarneming brengt Schoonheid het andere nader in zijn eigenheid.’
Roerloos langs de rietzoom
…
Toewijding
Het is nog niet over…
