• Door naar de hoofd inhoud
  • Skip to secondary menu
  • Spring naar de eerste sidebar
  • Spring naar de voettekst

Boeddhistisch Dagblad

Ontwart en ontwikkelt

Header Rechts

Twaalfde jaargang

Zoek op deze site

  • Home
  • Agenda
    • Geef je activiteit door
  • Columns
    • Andre Baets
    • Dharmapelgrim
    • Bertjan Oosterbeek
    • Dick Verstegen
    • Edel Maex
    • Emmaho
    • Goff Smeets
    • Hans van Dam
    • Joop Hoek
    • Jules Prast
    • Paul de Blot
    • Ramo de Boer
    • Rob van Boven en Luuk Mur
    • Ronald Hermsen
    • Theo Niessen
    • Xavier Vandeputte
    • Zeshin van der Plas
  • Nieuws
  • Contact
    • Steun het BD
    • Mailinglijst
  • Series
    • Boeddha in de Linie
    • De werkplaats
    • Recepten
    • De Linji Lu
    • De Poortloze Poort
    • Denkers en doeners
    • De Oude Cheng
    • Meester Tja en de Tao van Niet-Weten – alle links
    • Fabels door Goff
    • Cartoons van Ardan
    • Tekeningen Sodis Vita
    • De derwisj en de dwaas
  • Over ons
    • Redactiestatuut van het Boeddhistisch Dagblad
    • Redactieformule van het Boeddhistisch Dagblad
  • Privacy

Home » Boeddhisme » Zen » Het dagboekje 2 – badderen

Het dagboekje 2 – badderen

29 oktober 2016 door Zeshin van der Plas

Toen ik negenentwintig jaar geleden voor de tweede keer naar het klooster Bukko­ku-ji in Japan ging heb ik een dagboekje bijgehouden. Het is geen dagboekje dat bedoeld was voor publicatie. Intimi die ik het boekje liet lezen wilden er graag een kopie van hebben, wat uiteindelijk heeft geresulteerd dat het nu op het Wereldwijde Web van Verwarring staat. Privézaken heb ik buiten deze publicatie gehouden. Soms schreef ik maar één enkele zin, het is in een soort stenostijl geschreven en is uiteraard behoorlijk gedateerd.

18-2-87

The more it snows, the more it goes
The more it goes on snowing
And nobody knows how cold my toes
How cold my toes are growing.

© A.A.Milne

Zo, dus het sneeuwt weer, en ik vind het goed.
Ik heb het wel koud, maar heb er niet zoveel last van dat ik er van streek van raak.

Het heeft vannacht behoorlijk gevroren, overal waar water in stond, is nu ijs.

Eergisteren moest ik van kamer veranderen, ik ben nu bij Kimoera-San ingetrokken; we delen met z’n tweeën het piep­kleine huisje, waar de sutra’s in bewaard worden.
Er hang een hygrometer in het huisje, die staat nu op negentig en dat is de laagste stand die ik tot nu toe heb waargeno­men. Gisteren stond hij op honderd, volgens mij moet je dan onder water zitten.

Het is moeilijk te beschrijven wat de sfeer op Bukkoku-ji is. Nu ik hier voor de tweede keer ben heb ik wat afstand kunnen nemen en kan ik het iets objectiever bekijken dan de eerste keer, voor zover je zo iets als een zenklooster objectief kunt bekijken.
Voor mijn gevoel is er een groot verschil tussen in Bukko­ku-ji zijn of er buiten zijn.

De roshi geeft je toestemming om in Bukkoku-ji te verblijven, en met zijn toestemming ga je als het ware door een onzicht­bare muur, en word je een deel van Buk­koku-ji.
Je verlaat de wereld en stapt door een soort Alice in wonder­land-spiegel een ander iets in.

Dat gevoel is nog sterker dan de eerste keer.
Wat ook heel leuk is om te zien, is dat Kogen-San heel zacht is geworden. Alle harde trekken zijn uit zijn ge­zicht verdwe­nen.

19-2-87

Vandaag is het Kannon-dag.
In het tempeltje, gewijd aan Kannon-Sama, dat op het tempel­terrein staat, wordt vandaag een soort kerkdienst gehouden. Dit gebeurt maar een keer per maand, en het kloosterritme wordt dan altijd flink doorbroken. Veel mensen uit Obama brengen dan lekker eten voor ons mee.

Naar aanleiding van al dat eten vertelde Phil een waan­zinnig verhaal.

Roshi-Sama en Nagaoka-San waren ergens met de auto heen geweest. Op de terugweg ziet de roshi een nieuw soort restaurant, een drive-in restaurant. Nagaoka-San bestelt twee hamburgers, en rijdt, na ze in ontvangst te hebben genomen, weer weg.

Als Roshi-Sama zijn hamburger op heeft, geeft hij Naga­oka-San opdracht om terug te rijden om er nog een te halen, en nadat dit nog een paar keer ge­beurd is, stop­pen ze later bij een supermarkt om voor het hele klooster hamburgers te kopen. Daar zit je dan in een boeddhistisch klooster tijdens Yakuseki (dinner) met een broodje hamburger in je kommetje. Het zal je niets verba­zen dat dat restaurant McDonalds heette.

20-2-87

Ik bedenk mij net dat het leuk zal zijn om dit later nog eens te lezen.
Maar dat geeft mij wel het benauwde gevoel dat het dan zal zijn als ik hier weg ben.
Ik vraag mij ook af of het wel zin heeft om een dagboek bij te houden.
De vraag op zich is al fout, zin of geen zin doet niet ter zake.
Je doet iets, of je doet het niet. De handeling op zich is belangrijk, niet het resultaat.

Als ik mijzelf bekijk, ziet de toekomst er zeer onzeker uit. Waarom in godsnaam wil ik hier zo graag blijven? Het is wel het meest barre oord wat je je voor kunt stel­len. Als het eten op tafel komt, warmt iedereen zijn han­den aan de warme pannen, en als je dan ziet wat er in die pannen zit schieten de tranen in je ogen.

‘The wonderful soupstone’, uit het liedje van Dr.  Hook is een konink­lijk maal, vergeleken bij wat er bij ons in de pannen zit.
En toch wil ik hier niet weg.
Ik heb hier het levende voorbeeld van waar ik al mijn levens naar op zoek ben geweest, hier is werkelijkheid.
Ach, wie weet schaam ik mij dood als ik later nog een keer lees, wat ik zo arrogant durf te schrijven.

dagboek-2-shikuza-ontbijt

4-3-87

Vanochtend was het bitter koud, er viel natte sneeuw, en er was nog een staartje over van de gierende storm van vannacht.
Maar gelukkig is het ofuro-day, ofwel badderdag.
Eens in de vijf dagen mogen we in bad, en dan op z’n Japans.

Eerst schrob je jezelf buiten het bad tot er geen gramme­tje vuil meer aan je lijf zit.
Vervolgens steek je je voet in het bad, en als die gekookt is, tracht je de rest van je been in het bad te steken.
dagboek-2-poort-in-de-sneeuwEen geoefend badderaar presteert het om na een minuut of vijf geheel in het bad te zitten, met een hoofd alsof hij zojuist een ons Spaanse pepers verorberd heeft.
Je blijft dan net zo lang in het bad zitten tot je voor zo’n dag of vijf warmte hebt ingeslagen.

Badderdag is iets waar iedereen in Bukkoku-ji zich op ver­heugt.
Maar in bad mogen we nog niet.

Eerst krijgen we nog les uit Shobogenzo, dat is een heel dik boek dat ergens in de ouwe oertijd door een allang dooie zenpatriarch geschreven is. Dat is weer iets nieuws; de vorige keer dat ik hier was, werd dit niet gedaan. De hele entourage is nogal indrukwekkend en vooral pijnlijk.

Om vijf voor half negen begint Kodo-San op de drum te slaan, om de dertig seconden een dreun.
Langzaam druppelt de Hondo (hoofdgebouw) vol. In twee rijen tegenover elkaar neemt iedereen plaats.
Zoals het hoort bij iets officieels, zit iedereen in seisa (op de knieën).

Aan het hoofd staat een fraai gekalligrafeerd kamer­scherm met ervoor een kussen van brokaat.
Als iedereen binnen is, komt Tangen Roshi binnen en neemt plaats op het kussen.
Roshi-Sama zegt: “Ohajo gozaimasu” (goede morgen).

Iedereen zet nu zijn rechter vuist op de grond, buigt, en brult zo hard mogelijk: “Ohajo gozaimasu”.
Dan schrijdt een monnik met een tafeltje naar de Roshi, buigt, zet het tafeltje neer, doet stapjes opzij. Achter hem komt een monnik met een kom ceremoniële thee.
Langzaam begint je het gevoel te bekruipen dat je in een film van Kurosawa meespeelt, in een act van een samoe­rai-vergade­ring.

Ceremonieel krijgt iedereen nu een kom groene thee met een koekje. Als de kommen weer op ceremoniële wijze zijn opge­haald, begint de les.
En dan zit je een uur, tot zo’n anderhalf uur in seisa.
Ik was er zo’n beetje aan gewend om in halve lotus­hou­ding de dag door te geraken, ja, ik presteerde het zelfs om af en toe een periode van veertig minuten in volle lotushou­ding door te brengen. Maar nee, Roshi-Sama had een nieuwe martelmethode uitgevonden: zitten in seisa.

Alle gaijin (buitenlanders) beginnen na een half uur voor­zichtig wat te verzitten. Na drie kwartier beginnen de meesten wat te verschuiven, en drukken met hun handen hun bovenlijf omhoog, na een uur is het of ze allemaal tegelijk hoognodig moeten en tegen de tijd dat de les afgelopen is, zijn ze allemaal invalide, er is niet een die normaal op kan staan. Ondanks de pijn in mijn benen zit ik te hikken van de lach. In gedachten hoor ik een van de gaijin(buitenlanders) zeggen: “Wie heeft mijn karretje gestolen”. Tege­lijkertijd schuift een ander weg in zo’n laag middel­eeuws karretje met houten wieltjes, zich voortbewe­gend met houten strijkbou­ten.

dagboek-2-sarei-in-de-hondo

Delen is rijkdom:

  • Twitter
  • LinkedIn
  • E-mail

Categorie: Nieuws, Zen Tags: dagboek, klooster, kramp, lotushouding, seisa, Tangen roshi

Lees ook:

  1. Het dagboekje 1 – Vandaag is het een goede dag…
  2. Het dagboekje 5 – Ik kom er nooit, uitzichtloos
  3. Het dagboekje 6a – elke spier doet pijn
  4. Kwan Yin Huis Eindhoven mogelijk naar ander onderkomen

Elke dag het BD in je mailbox?

Elke dag sturen we je een overzicht van de nieuwste berichten op het Boeddhistisch Dagblad. Gratis.

Wanneer wil je het overzicht ontvangen?

Lees Interacties

Reacties

  1. bart zegt

    30 oktober 2016 om 08:41

    Uit je verhaal kan ik niet opmaken in welk klooster je zit.
    In Obama zijn twee kloosters, Hoshinji en Bokkukoji.

    • Guido zegt

      30 oktober 2016 om 10:41

      Staat er gewoon in hoor: Bukkoku-ji.

      • bart zegt

        30 oktober 2016 om 12:47

        Heb ik er zeker overheen gelezen.

Primaire Sidebar

Door:

Zeshin van der Plas

Zenleraar, oud-globetrotter, oprichter van Suiren-ji zencentrum. Schrijver van versjes, liefhebber van het leven. www.zencentrum.nl 
Alle artikelen »

Ochtend- of avondeditie

Ochtend- of avondeditie ontvangen

Abonneer je

Elke dag gratis een overzicht van de berichten op het Boeddhistisch Dagblad in je mailbox.
Inschrijven »

Agenda

23 mrt
Zen Meditatie Introductie
23 mrt 23
02 apr
Medicijnboeddha ceremonie | Live en Online
2 apr 23
02 apr
Ontspanningsmeditatie Rotterdam (vipassana)
2 apr 23
02 apr
Rotterdam - geleide meditatie (vipassana meditatie)
2 apr 23
03 apr
Dagstart met meditatie en Kum Nye yoga | Gratis proefles 3 april | Online
3 apr 23
  • bekijk de agenda
  • De werkplaats

    De werkplaats.

    Boeddhistische kunstenaars

    Artikelen en beschrijvingen van en over het werk van boeddhistische kunstenaars. Lezers/kunstenaars kunnen zich ook aanmelden met hun eigen werk.
    lees meer »

    Pakhuis van Verlangen

    In het Boeddhistisch pakhuis van verlangen blijven sommige teksten nog een tijdje op de leestafel liggen.

    Taigu – Noem mij Jimmy

    Taigu - 30 maart 2023

    Na slechts één termijn in het Witte Huis werd de wat verlegen Democraat Jimmy Carter aan de stembus verslagen door zijn Republikeinse tegenstrever Ronald Reagan. Hij trok zich vanuit het centrum van de macht in Washington, DC terug naar Plains, in Georgia, een dorp met 700 bewoners. Daar zette hij zijn oude gebruik voort om wekelijks les te geven op de plaatselijke zondagsschool van zijn baptistische gemeente.

    Boekbespreking- De beste filosofische ideeën om je moraal te verbeteren

    Erik Hoogcarspel - 29 maart 2023

    Het begrip ‘moraal’ is niet voor iedereen even duidelijk, dus laat ik hier eerst een definitie ervan geven. In het algemeen is ethiek het nadenken over wat je hoort te doen en waarom. Moraal is het stelsel van normen (gedragsregels) en waarden (dingen waar je om geeft) dat daarmee samenhangt. Waarom zou iemand nu zijn moraal willen verbeteren? Klaas Rozemond, filosoof, jurist en universitair hoofddocent strafrecht aan de VU, is ervan overtuigd dat hier een grote behoefte aan is.

    De dingen zijn zoals ze zijn en daar dien je bij te blijven

    gastauteur - 29 maart 2023

    Femke is moeder van een zoon van 11 jaar oud, een gevoelige jongen die al vanaf zijn zesde niet meer naar school gaat. Na zes weken in groep 3 viel hij uit. Hij is hoogbegaafd en kan vanwege zijn eigen manier van leren en onderzoeken niet aarden in een schoolse omgeving. Hij zat toen hij uitviel al in een Leonardo-klas, een onderwijsvorm voor hoogbegaafde kinderen van 4 tot 12 jaar, aldus moeder Femke, maar ook dat paste helaas niet.

    Wanneer iedereen liegt, weet niemand nog wie er liegt

    Kees Moerbeek - 19 maart 2023

    Een staatsgreep, of het manipuleren van het politieke systeem zijn voorbeelden van andere manieren om aan de macht te grijpen dan verkiezingen. Onverbloemde macht is echter beperkt houdbaar en macht verkregen met geweld vraagt meer geweld om het in stand te houden.

    Geschiedkundige Romila Thapar – de stem van afwijkende meningen

    Kees Moerbeek - 12 maart 2023

    Romila Thapar is een van India’s meest vooraanstaande geschiedkundigen. In haar boek Voices of Dissent (2020) beschrijft ze de rol van het ‘meningsverschil’ in de verschillende periodes van de Indiase geschiedenis. De Boeddha was een van degenen die vraagtekens zette en met een alternatief kwam. Dit artikel gaat met grote stappen door haar boek.

    Meer onder 'pakhuis van verlangen'

    Footer

    Boeddhistisch Dagblad

    over ons

    Recente berichten

    • De boeddhistische blik – dochters en vaders
    • XR – Wetenschappers blinddoeken wereldwijd honderden beelden voor het klimaat
    • Ludo – Horizon
    • Ardan
    • Waarom Thomas Hobbes bezwaar zou maken tegen de advaita vedanta

    Reageren

    We vinden het geweldig om reacties op berichten te krijgen en op die manier in contact te komen met lezers, maar wat staan we wel en niet toe op de site?

    Over het BD

    Het Boeddhistisch Dagblad is een onafhankelijk journalistiek webmagazine over boeddhistische thema’s en inzichten.
    Lees ons colofon.

    Zie ook

    • Contact
    • Over ons
    • Columns
    • Reageren op de krantensite

    Het Boeddhistisch Dagblad is een onafhankelijk journalistiek webmagazine over boeddhistische thema’s en inzichten. Lees ons colofon.

     

    Op deze website gebruiken we cookies voor het bijhouden van bezoekersstatistieken.  Via de instellingen kun je bepalen wat je wel of niet toestaat: bekijk je instellingen.

     

    Privacy en cookies

    Op deze website gebruiken we cookies voor het bijhouden van bezoekersstatistieken en als je reageert: je naam en mailadres.

    Zo houden we bij hoe de site gebruikt wordt en hoe vaak.

    Hier kun je instellen welke cookies je wel of niet toestaat.

    Noodzakelijke cookies

    Met deze cookies slaan we je voorkeuren in het gebruik van deze website op.

    If you disable this cookie, we will not be able to save your preferences. This means that every time you visit this website you will need to enable or disable cookies again.

    Privacy

    Bekijk wat we wel of niet doen met je gegevens