‘Dries van Agt zegde persoonlijk verblijfsvergunning Mettavihari toe’

Minister van justitie Dries van Agt (CDA) heeft in 1973 persoonlijk de inmiddels omstreden Thaise vipassanaleraar Mettavihari een visum toegezegd, waardoor deze monnik een permanente verblijfsvergunning kreeg. De Thaise ambassadeur zocht contact met minister Van Agt, toen onduidelijk was of Mettavihari in Nederland kon blijven. Screening van de monnik is –waarschijnlijk- achterwege gebleven omdat de ambassadeur de minister zei dat het visumverzoek gedaan werd namens de Thaise regering.

Mettavihari doet in een interview dat hij in 2004 met Fred Gales van de boeddhistische omroep had, verslag van de visumtoekenning. In het programma De Middenweg vertelt hij hoe hij in Nederland terecht was gekomen, nadat de Thaise ambassadeur in ons land een brief aan de Thaise Sangharaad had geschreven met het verzoek een boeddhistische leraar naar Nederland te sturen om de Thaise gemeenschap in Nederland in spiritueel opzicht bij te staan en de boeddhistische leer te onderwijzen.

Mettavihari beschrijft de gebeurtenissen in 1973. Een jaar ervoor was hij na de opening van een Thaise tempel in Noord-Hollywood, Californië, USA, in 1971, en een verblijf daar, weer teruggekeerd naar Thailand. Hij kwam niet graag in Amerika, vertelde hij Gales, ook vanwege de animositeit tussen de Thai zelf. De ambassadeur kende de naam van Mettavihari, omdat deze al eerder in Nederland was geweest. Zo werd hij naar Nederland gehaald.

Mettavihari vertelt hoe hij in Amsterdam in het boeddhistisch circuit onder andere Pierre Krul, Wouter Bos- toen nog student en Henk Barendregt ontmoette. Van Krul, die later in zijn rol als boeddhistisch leraar door leerlingen van seksueel misbruik werd beschuldigd maar daarvoor nooit is veroordeeld, moest hij niet veel weten, Hij noemt hem notoir. Mettavihari werd daarom door de Thaise ambassadeur teruggeroepen naar de ambassade in Den Haag.

Diplomatiek paspoort

Vrij kort erna kreeg de Thaise ambassadeur in Den Haag te horen dat hij zou worden overgeplaatst naar Japan. Waardoor zijn project om de Thai in Nederland aan een permanente leraar te helpen, mogelijk in gevaar zou komen. Hij wist niet hoe zijn opvolger daar over zou denken, vertelde Mettavihari aan Gales. De ambassadeur belegde een vergadering waaraan zo’n tachtig mensen deelnamen, van wie hij de verzekering kreeg dat zij het project zouden borgen en de leraar bij zouden staan. De eerste secretaris werd opgedragen om bij de Nederlandse immigratiedienst in Den Haag een visum voor Mettavihari aan te vragen. Maar er was nooit een visum aan Mettavihari verleend, hij was op een Thais diplomatiek paspoort Nederland binnengekomen.

Die kwestie moest geregeld worden. De Thaise ambassadeur belde uit Rome-waar hij verbleef, met zijn eerste secretaris in Den Haag met de vraag of de aanvraag al was gehonoreerd. Toen dat niet het geval bleek is de ambassadeur de volgende dag meteen naar Nederland teruggekeerd en maakte een afspraak met Van Agt. Al een dag later was dat persoonlijk contact er, waarschijnlijk in de Thaise ambassade. De minister van justitie vertelde de ambassadeur met een project in Thailand bezig te zijn, vernam dat de visumaanvraag namens de Thaise regering was ingediend en beloofde een visum te verstrekken. En zo kwam ik aan een permanente verblijfsvergunning, vertelt Mettavihari in het interview.

Roddel

Mettavihari vertelt aan Gales hoe hij op twintigjarige leeftijd al een volledig ingewijde Bhikkhu –monnik- was en studenten begeleidde. Op de leeftijd van 29 jaar ging hij met zijn leraar als tolk op uitnodiging van de paus naar een interreligieuze bijeenkomst in Rome en bezocht toen ook Amsterdam. Mettavihari vertelt hoe hij in 1973/1974 in Waalwijk terecht kwam, nadat de burgemeester van die gemeente positief reageerde op een verzoek van de Thaise ambassade er een boeddhistische tempel te vestigen. De Thaise monnik was er zeven jaar abt en vertrok toen naar Groningen om een meditatiegroep te leiden. Ik besloot af te treden als abt, zegt Mettavihari, omdat ik al genoeg had gedaan voor de Thai, die hij omschrijft als kwebbelaars, belust op roddel. Ze zijn nooit stil en wisselen verhalen uit over anderen. Over de Nederlandse studenten is hij wel vol lof: die komen om te mediteren.

Schandaal

Over zijn periode in Waalwijk is hij niet uitsluitend positief. Door de houding van de Thai zelf maar ook door de constructie in de tempel zelf. De macht, zo vertelt Mettavihari, ligt daar niet bij de abt, maar bij de gelovigen en de mensen er rondom. Daardoor zijn zijn opvolgers ook weer snel vertrokken, legt hij aan Gales uit. Hij vertelt dat bij zijn vertrek uit Waalwijk een negatief verhaal over een schandaal in de tempel waar hij bij betrokken was, de ronde deed. Gales vraagt niet door en Mettavihari stelt dat de kwaliteit van zijn leraarschap niet ter discussie stond. Overigens stelt hij zich daar bescheiden in op. Anderen hebben mij beroemd gemaakt, vat hij samen.