• Door naar de hoofd inhoud
  • Skip to secondary menu
  • Spring naar de eerste sidebar
  • Spring naar de voettekst

Boeddhistisch Dagblad

Ontwart en ontwikkelt

Header Rechts

Elfde jaargang

Zoek op deze site

  • Home
  • Agenda
    • Geef je activiteit door
  • Columns
    • Andre Baets
    • Dharmapelgrim
    • Bertjan Oosterbeek
    • Dick Verstegen
    • Edel Maex
    • Eelco van der Meulen
    • Emmaho
    • Goff Smeets
    • Hans van Dam
    • Joop Hoek
    • Jules Prast
    • Paul de Blot
    • Ramo de Boer
    • Rob van Boven en Luuk Mur
    • Ronald Hermsen
    • Theo Niessen
    • Xavier Vandeputte
    • Zeshin van der Plas
  • Nieuws
  • Contact
    • Steun het BD
    • Mailinglijst
  • Series
    • Boeddha in de Linie
    • De werkplaats
    • Recepten
    • De Linji Lu
    • De Poortloze Poort
    • Denkers en doeners
    • De Oude Cheng
    • Meester Tja en de Tao van Niet-Weten
    • Fabels door Goff
    • Cartoons van Ardan
    • Tekeningen Sodis Vita
    • De derwisj en de dwaas
  • Over ons
  • Privacy

Home » Nieuws » Zorg: zo kan het dus ook

Zorg: zo kan het dus ook

9 februari 2015 door de redactie

Teska Seligmann foto Lucy Lambriex.
Teska Seligmann. Foto Lucy Lambriex.

Na de oproep van de redactie van het Boeddhistisch Dagblad aan klokkenluiders in zorginstellingen om zich te melden om van binnenuit de situatie en misstanden in die tehuizen te belichten, bekroop Teska Seligmann een aarzelend, schurend gevoel. Ja, het is goed om misstanden openbaar te maken en aan de kaak te stellen, vindt ze. Maar ze kreeg ook meteen de behoefte om een tegengeluid te laten horen, aan eigen verhalen over hoe het wél kan. Het lijkt haar belangrijk om te laten zien dat er ook hele goede dingen gebeuren in de zorg, dat er alternatieven zijn.

Teska en haar man hebben een verstandelijk gehandicapte dochter, met de mooie naam Dana (32). Ze woont in een zogeheten ouderinitiatief. Dat is een alternatief voor een grote instelling. Met acht ouderparen hebben Teska en haar man een vereniging opgericht, hebben zij deze woonvoorziening opgebouwd en houden zij die in stand. Al het geld dat beschikbaar is wordt besteed aan ‘handen aan het bed’. De medewerkers vinden het volgens Teska heerlijk om in de woonvoorziening te werken. De zorg wordt, zoals dat heet, door de ouders gezamenlijk ingekocht bij een instelling die gespecialiseerd is in het begeleiden van dit soort woonvoorzieningen. Hier gelden geen van boven opgelegde protocollen, maar wordt het beleid samen uitgestippeld.

Teska: ‘Al onze bewoners hebben een persoonsgebonden budget (PGB). En ja, voor ons als ouders is dat een ongelooflijke klus en kost het heel veel werk en stress om een bepaalde eenheid  voor elkaar te krijgen, omdat het systeem niet is ingericht op dit soort initiatieven. Toch denk ik dat ons soort zorg belangrijk en vernieuwend is.’

Kleinschalig en op maat

Zo’n achttien jaar geleden raakten Teska en haar man tijdens een ouderavond op school met een aantal ouders in gesprek. De toenmalige regering had het persoonsgebonden budget ontwikkeld: de mogelijkheid om zelf zorg in te kopen voor verstandelijk gehandicapte kinderen, in plaats van ze in een instelling te laten wonen. De ouders maakten zich zorgen over de toekomst; waar moet hun kind heen als het volwassen wordt, en wat gebeurt er als zij zelf dood gaan? Teska: ‘Het beeld van onze kinderen buiten de maatschappij in een grote instelling weggestopt was een schrikbeeld. En hier ontstond een mogelijkheid voor een alternatief.

Dana- Yes!!!, de 8sprong is klaar. Foto's Dana Seligmann.
Dana- Yes!!!, de 8sprong is klaar.

Als eerste stap hebben wij de oudervereniging Zorg aan Zee- wij zorgen voor onze kinderen en wij wonen aan de kust, opgericht, waarvan de zestien ouders/vertegenwoordigers van de acht bewoners lid zijn. Onze kinderen zaten bij elkaar in de klas of waren bevriend. Alle besluiten worden genomen in de algemene ledenvergadering. Wij hebben de intentie onze besluiten bij consent te nemen, dat wil zeggen niet bij meerderheid van stemmen, waarbij het kan voorkomen dat er een besluit valt waar mensen het echt niet me eens zijn, maar wij zoeken naar oplossingen waar iedereen mee kan leven; waarvan je kunt zeggen ‘het heeft niet mijn voorkeur, maar ik heb geen overwegende bezwaren. Verschillende taken in de vereniging zijn verdeeld onder de ouders, iedereen kan op die manier zijn kwaliteiten inzetten, en we kunnen elkaar helpen bij zaken die we lastig vinden.’

Mooi gebouw, centrum dorp

Zes jaar geleden werd het huis, de 8sprong, opgeleverd door de woningbouwcorporatie: een mooi gebouw in het centrum van het dorp, acht appartementjes en een grote gezamenlijke woonkamer en keuken.

Alle acht bewoners hebben een persoonsgebonden budget, er wordt gezamenlijk 24-uurs-zorg ingekocht bij een zorgaanbieder die gespecialiseerd is in het leveren van zorg aan ouderinitiatieven. Het geld dat de bewoners en ouders  van de regering krijgen wordt zeer doelmatig besteed; alles wordt aan zorg uitgegeven. Dit maakt dat de personele bezetting dit ouderinitiatief  hoger is dan in een grote zorginstelling. De ouders hebben in samenspraak met de zorgleverancier een basisrooster samengesteld, dat wil zeggen zij bepalen samen wanneer en hoeveel begeleiding aanwezig is. Er zijn acht individuele zorgplannen en een groepszorgplan, levende stukken die periodiek geëvalueerd en bijgesteld worden, door ouders en begeleiding samen.

Teska Seligmann woonvorm kamer met keukenblok
Appartement van Dana.

In het huis werkt een vast team, bestaande uit negen professionele zorgverleners; zij zijn in dienst van de zorgaanbieder. Vanuit de oudervereniging worden ouders gedelegeerd naar de sollicitatiecommissie. Zowel de ouders als de zorgaanbieder hebben een vetorecht, maar tot nu toe zijn de procedures altijd in goed overleg en in harmonie verlopen. Er bestaat een vaste overlegstructuur tussen de ouders en het team, en de zorgaanbieder. Daarnaast is er een levendig informeel contact tussen ouders en medewerkers.

Teska: ‘Dit is precies zoals wij het voor ogen hadden. Onze inmiddels volwassen dochter heeft een eigen leven: een huis, werk, hobby’s.

Dana heeft de zelfstandigheid die zij aankan en nodig heeft, zij krijgt tevens de bescherming die zij nodig heeft. En dit in zeer nauwe samenspraak tussen haar, ons, en de zorgverleners. Zij is trots en gelukkig en wij dus ook.

Dit project is het resultaat van jaren en jaren heel hard werken, onderhandelen, waanzinnig veel leren, vallen en steeds weer opstaan, moed houden, idealen blijven koesteren, periodes met slapeloze nachten, en vooral steeds in het oog houden waarvoor we het doen: het creëren en in stand houden van een veilige en volwaardige plaats in de samenleving voor onze kinderen.  Niemand van ons zestien had dit project in zijn eentje kunnen realiseren, juist de diversiteit onder ons in belangstelling en kwaliteiten, zoals financiën, zorg, bouw, wetgeving, communicatie, gezond verstand, heeft gemaakt dat we dit samen tot stand hebben gebracht.

Teska Seligmann woonvorm muur met objectenOnze teamleden hebben een grote verantwoordelijkheid. Zij kunnen zich niet verschuilen achter protocollen, regels, of een werkgever. Zij hebben niet alleen met de bewoners te maken, maar ook met de ouders/vertegenwoordigers. Dat kan lastig zijn, maar ook heel erg leuk. De teamleden noemen desgevraagd als steekwoorden: de huiselijkheid, goede basiszorg door dichte personele bezetting, ze voelen zich zeer betrokken bij dit project door de kleinschaligheid en de directe contacten met de ouders, de aandacht is volledig gericht op de bewoners, niet op een werkgever of organisatie.

Onze volgende grote stap zal zijn het overdragen van de taken aan onze opvolgers. Wij hebben allen in een testament vastgelegd wie de verantwoordelijkheid  van ons gaan overnemen, de doelstelling was immers een plaats te creëren ook voor na onze dood. Ook dat wordt weer een spannend proces, het over laten aan anderen van wat wij met hart en ziel hebben opgebouwd.

Er zijn in Nederland heel veel van dit soort wooninitiatieven. Allemaal net iets anders qua organisatie, juridische vorm, grondslag, ontstaanswijze. Wat zij gemeen hebben is onder meer de kleinschaligheid, en de betrokkenheid van de ouders/vertegenwoordigers bij de zorg. Ook wij, de ouders/vertegenwoordigers,  hebben allemaal te maken met de huidige administratieve crisis omtrent de PGB’s. Dat kost heel veel tijd, ergernis, energie, en vraagt een schier eindeloos geduld. Sommige zaken zijn volstrekt onbegrijpelijk, onlogisch, inefficiënt en contraproductief. Tegelijkertijd kan dit project bestaan bij de gratie van het PGB, en staat deze crisis los van de inhoudelijke zorg.

Natuurlijk is niet alle zorg op deze manier te organiseren, maar misschien valt er een heleboel van ons te leren. Wij zijn zeer bereid onze kennis en ervaring te delen.’

Het adres van Teska Seligmann is bij de redactie bekend. Foto’s bij dit artikel van Dana Seligmann. Omslagfoto: Dana tekent het huurcontract bij de woningcorporatie.

Delen is rijkdom:

  • Twitter
  • LinkedIn
  • E-mail

Categorie: Geluk, Gezondheid, Nieuws, Opmerkelijk, Zorg Tags: dana, de 8sprong, oudervereniging, pgb, Teska Seligmann, verstandelijk gehandicapte dochter, zorg, Zorg aan Zee

Lees ook:

  1. Alles is gezegd
  2. De doe-het-zelf magistrale bereiding en de zorgverzekeraar
  3. Deskundigen twijfelen aan een coronavrij Birma
  4. NU’91 pleit voor aanscherping testbeleid voor zorgorganisaties en zorgprofessionals

Elke dag het BD in je mailbox?

Elke dag sturen we je een overzicht van de nieuwste berichten op het Boeddhistisch Dagblad. Gratis.

Wanneer wil je het overzicht ontvangen?

Lees Interacties

Reacties

  1. Marja zegt

    9 februari 2015 om 16:56

    Mooi, Teska, zo’n persoonlijk tegengeluid. Neemt natuurlijk niet weg dat het in de geïnstitutionaliseerde zorg niet zo rooskleurig is. Maar jouw verhaal is een lichtpuntje!

    • Teska Seligmann zegt

      9 februari 2015 om 21:44

      Dank je, Marja. Een belangrijke reden om dit huis te bouwen was juist dat wij de geïnstitutionaliseerde zorg niet goed genoeg vonden voor onze dochter. En wij hebben de mogelijkheid een alternatief te scheppen. Niet iedereen verkeert in die positie, dat weet ik heel goed.

Primaire Sidebar

Ochtend- of avondeditie

Ochtend- of avondeditie ontvangen

Abonneer je

Elke dag gratis een overzicht van de berichten op het Boeddhistisch Dagblad in je mailbox.
Inschrijven »

Agenda

  • 27 juni 2022 - 3 juli 2022
    Zomer Retraite met Losang Gendun
  • 2 juli 2022
    Zazenkai Zengroep Oshida met Helma Jifu Vulink
  • 3 juli 2022
    Kum Nye Yoga op zondag | Online
  • 4 juli 2022
    Open Les Kum Nye Yoga en Meditatie | Live op ma-di-wo
  • 4 juli 2022
    Online course The Twelve Links of Interdependent Origination
  • bekijk de agenda

De werkplaats

De werkplaats.

Boeddhistische kunstenaars

Artikelen en beschrijvingen van en over het werk van boeddhistische kunstenaars. Lezers/kunstenaars kunnen zich ook aanmelden met hun eigen werk.
lees meer »

Pakhuis van Verlangen

In het Boeddhistisch pakhuis van verlangen blijven sommige teksten nog een tijdje op de leestafel liggen.

Boekbespreking – Michael Bakoenin, God, de Staat en andere vormen van dictatuur

Erik Hoogcarspel - 30 juni 2022

Nog steeds, ook op de klimaatdemonstratie van 19 juni jl., ziet men groepen in het zwart geklede jongeren mee demonstreren die zich presenteren als vertegenwoordigers van het anarchisme. Deze groepen kunnen in het buitenland erg agressief optreden en zelfs banden onderhouden met extreemrechts. Vele oppassende burgers zien het anarchisme aan voor een uiting van jeugdige overmoed, die vanzelf wel zal overgaan. Hoe kun je immers een staat besturen zonder regering? Was het anarchisme niet een soort extreem communisme en hebben we niet gezien dat het communisme gewoon een slecht systeem is?

Boekbespreking – Renée Girard, de romantische leugen en de romaneske waarheid

Erik Hoogcarspel - 14 juni 2022

Volgens de literatuurwetenschapper René Girard (1923 – 2015) worden we juist niet als een uniek zelf geboren. Dit is volgens hem een romantische leugen waarmee we onszelf voor de gek houden. We ontwikkelen ons niet eens tot een uniek zelf, want in de regel worden onze keuzes niet gemotiveerd door een eigen unieke behoefte. We willen meestal graag hebben wat anderen al hebben, juist omdat die anderen dit willen hebben.

Hein Thijssen – ‘God was gewoon een implantaat’

Joop Ha Hoek - 9 juni 2022

‘Wanneer precies weet ik niet meer, maar op een bepaald punt in mijn leven brak mijn kritische geest open. Ik kan me ook niet meer herinneren hoe en op grond waarvan, maar er brak een periode aan waarbij ik me serieus begon af te vragen: hoe kom ik aan het begrip god’? God zat in mijn hoofd als een vage, vormloze massa. Ik moest toen heel nuchter vaststellen dat het begrip ´god´ geen weten was, geen ervaring, maar mij door mensen in  mijn omgeving was aangepraat, in mijn geest was geplant. God was gewoon een implantaat.´

Hein Thijssen – ´Het leven is een schijtende merel´

Joop Ha Hoek - 9 juni 2022

‘Alleen voor een ontwaakte is het achtvoudige pad een natuurlijke zaak’

Boekbespreking – Bernard Mandeville, een ondeugende denker?

Erik Hoogcarspel - 9 juni 2022

Bernard Mandeville (1670 – 1733) werd geboren in een gegoede remonstrantse familie te Rotterdam. Hij studeerde in Leiden en vertrok tegen het einde van de 17e eeuw naar Londen om er een medische praktijk op te zetten. Daar schreef hij eerst luchtige stukjes proza in tijdschriften, maar later publiceerde hij ook over geneeskunde en economie. Zijn bekendste boek is “De fabel van de bijen”.

Meer onder 'pakhuis van verlangen'

Footer

Boeddhistisch Dagblad

over ons

Recente berichten

  • De virtuele denkster 376
  • Dick – Workshop in de ruimte
  • Halte Hertenkamp – Bevrijd je, de lach zal je nooit meer verlaten
  • Pleidooi voor verwondering
  • haiku

Reageren

We vinden het geweldig om reacties op berichten te krijgen en op die manier in contact te komen met lezers, maar wat staan we wel en niet toe op de site?

Over het BD

Het Boeddhistisch Dagblad is een onafhankelijk journalistiek webmagazine over boeddhistische thema’s en inzichten.
Lees ons colofon.

Zie ook

  • Contact
  • Over ons
  • Columns
  • Reageren op de krantensite

Het Boeddhistisch Dagblad is een onafhankelijk journalistiek webmagazine over boeddhistische thema’s en inzichten. Lees ons colofon.

 

Op deze website gebruiken we cookies voor het bijhouden van bezoekersstatistieken.  Via de instellingen kun je bepalen wat je wel of niet toestaat: bekijk je instellingen.

 

Privacy en cookies

Op deze website gebruiken we cookies voor het bijhouden van bezoekersstatistieken en als je reageert: je naam en mailadres.

Zo houden we bij hoe de site gebruikt wordt en hoe vaak.

Hier kun je instellen welke cookies je wel of niet toestaat.

Noodzakelijke cookies

Met deze cookies slaan we je voorkeuren in het gebruik van deze website op.

If you disable this cookie, we will not be able to save your preferences. This means that every time you visit this website you will need to enable or disable cookies again.

Privacy

Bekijk wat we wel of niet doen met je gegevens