Het Boeddhistisch Dagblad legt dit jaar zoveel mogelijk aspecten van de zorg onder het vergrootglas. Door medewerkers als rapporteurs in zorginstellingen aan te stellen, zelf te participeren in besturen van verzekeraars en door ervaringen te vermelden van consumenten in en van de zorg. Vandaag een ervaring van zo’n consument. De naam is bij de redactie van het BD bekend.

Uit recente ervaring heb ik als consument wel een ‘aardige’ anekdote. Bij opname voor *cardioversie, had ik na een (overigens succesvolle) behandeling vier grote (10×10 cm) brandvlekken in mijn huid, tweedegraads verbrand. Ik was daar natuurlijk niet erg gelukkig mee.

Bij navraag vertelde de IC-verpleegkundige dat er helaas was bezuinigd op de kwaliteit van de elektrodes vanwege noodzakelijke bezuinigingen. Ook bij andere patiënten die twee keer achter elkaar in hogere lading cardioversie kregen, had dit tot plaatselijke verbranding van de huid geleid. Maar ja, de kostenbeheersing, was het commentaar van het management.

Omdat ik actief feedback gaf, zouden ze de volgende keren bij mij weer de oude en kwalitatief veel betere elektroden gebruiken. Het werd in mijn dossier aangetekend. Ook zou dit opnieuw ter sprake gebracht worden in het teamoverleg.

Echter, de laatste keer dat ik daar was voor dezelfde behandeling, was alles goeddeels bij het oude, uitgezonderd de elektrodes die voor mij gebruikt werden. Dat waren weer de ouderwetse die geen brandwonden achter laten. Klagen helpt dus. De goedkope? Ja, die moeten op zijn minst worden opgemaakt.

Nog zo’n punt is het eten dat ik bij opname krijg opgediend. Ergens buiten het ziekenhuis klaargemaakt, gekoeld en in de magnetron opgepiept. De keuze was tussen macaroni met tomatensaus of aardappel met rode kool en een bal gehakt. Zo op het oog was er geen verschil tussen beide gerechten: Beiden werden ze opgediend in de vorm van een halfronde pudding.

Vroeger had het ziekenhuis een prima keuken, maar nu laten de patiënten het eten vaak staan en is er sprake van ondervoeding, zo was het verhaal van degene die het eten rondbracht.