Wat voegen de grote verzekeraars toe aan de zorg? Bitter weinig, constateert hoogleraar transitiekunde en internationale autoriteit Jan Rotmans. Ze kosten veel geld, hebben enorme reserves en kampen met schandalen. Hij vindt dat het tijd is voor een nieuw systeem, waarin zorg en patiënt samen de dienst uitmaken.
“Waarom breekt er geen opstand uit in de zorg?” vraagt Rotmans zich geregeld af. Zorgmedewerkers zijn over het algemeen pessimistisch over de toekomst van de zorg. Ze vinden dat de kwaliteit van de zorg tekortschiet, dat de werkdruk te hoog is en zien onvoldoende perspectief in de zorg. De helft van alle zorgmedewerkers overweegt om helemaal uit de zorg te stappen. Het Boeddhistisch Dagblad gaat zich bemoeien met de afnemende zorg in Nederland en de steeds stijgende premies. En de belangen van verzekerden. Hoofdredacteur Joop Hoek schreef een brief aan het Zilveren Kruis, en maakte daarin zijn zorgen kenbaar, maar voor die verzekeraar mag ook de naam van een andere maatschappij worden ingevuld.
Een lezer maakte ons attent op een demonstratie in Den Haag door de organisatie Break the System: 27 januari actie op het Binnenhof!
De brief:
Aan de directie van zorgverzekeraar
Zilveren Kruis Achmea
Rotterdam 5 januari 2015.
Geachte directie.
Allereerst wil ik u een in alle opzichten goed 2015 toewensen en de hoop uitspreken dat alle mensen die tegen ziektekosten bij u verzekerd zijn van uw inspanningen en goede intenties zullen profiteren. Ik wil u ook van harte geluk wensen met het feit dat uw site tot beste zorgverzekeringssite in 2014 is verkozen en dat uw klanten u een 7,5 geven voor uw dienstverlening.
De reden dat ik deze brief schrijf is dat ik graag als onbezoldigd adviseur op het gebied van Cliënt Resource Management (CRM) binnen uw organisatie actief wil zijn om de humane belangen van de verzekerden, waartoe ik ook behoor, nadrukkelijk onder uw aandacht te brengen en in te brengen in uw bedrijfsvoering. Zodat u met recht kunt zeggen te spreken namens de verzekerden.
Het zal u niet ontgaan zijn dat er onder de Nederlandse bevolking veel onrust is over de steeds maar stijgende premies, afnemende zorg en diensten en onvrijheid in eigen artsenkeus en de winsten die zorgverzekeraars maken. Zij zeggen: Maar al te vaak lijkt het erop dat er over ons beslist wordt, wij hebben geen enkele inbreng bij het maken van keuzes door de zorgverzekeraars (en de politiek). Wij zijn de melkkoe maar een zorgzame stal is ver te zoeken.
Dat gevoel deel ik. Afgelopen december werden de mensen doodgegooid met radio-en televisiespotjes waarin zorgverzekeraars mensen opriepen toch vooral hún verzekeringsmaatschappij te kiezen. Ik krijg het angstige gevoel dat verzekeraars zich denken te kunnen gedragen als autonome bedrijven en organisaties, die vergeten zijn dat ze alleen kunnen bestaan bij de gratie van hun klanten en zonder overleg te plegen met die achterban directieven de deur uitdoen over stijgende premies en veranderende –lees afnemende- zorg.
Dat autonome idee is onjuist. Als alle klanten eind dit jaar massaal besluiten om hun contract bij hun verzekeringsmaatschappij op te zeggen, blijft er niets over dan een lege holding, een spookorganisatie. Steeds meer groeit het besef dat de macht ligt bij de verzekerde.
Ik weet zeker dat ook u dat besef heeft. Zet uw poorten en ramen open voor de mening en kritiek van deze mensen, uw klanten. Kom als onderneming in verzet tegen onzinnige politiek die er alleen maar op gericht is om een begroting sluitend te krijgen. Stop met de uitvoering van onmenselijke plannen. Mensen creperen in pakhuizen, door sommigen zorginstellingen genoemd. Ze komen niet meer buiten, vervuilen, verhongeren, lijden mentaal en fysiek, en zitten al hun dagen in wat genoemd wordt ‘huiskamers’ zonder uitzicht op een beter menswaardiger bestaan. Zou u daar uw laatste jaren willen slijten? Ze zijn de gevangenen van een onmenselijk systeem, dat moet stoppen!
Ik wil graag in uw organisatie optreden namens die verzekerden, natuurlijk niet in mijn eentje maar met vele honderden anderen die bezorgd zijn over de gang van zaken. Ik weet niet of het Zilveren Kruis Achmea een cliëntenraad heeft of een platform waarbinnen verzekerden –klanten- hun zegje kunnen doen over dit soort zaken, alvorens er door uw directie besluiten over worden genomen. Zorg is van en voor mensen, en niet van een zorgverzekeraar. Ook niet van de politiek. Ik las laatst dat de vier grootste ziektekostenverzekeraars negentig procent van de zorgmarkt in handen hebben, het is te griezelig voor woorden. Vijfhonderd huisartsen weigeren met een collega van u een contract te ondertekenen omdat ze financieel worden uitgeknepen. Dat is Nederland anno 2015. Echter, genoeg is genoeg.
Ik hoor graag of u van mijn diensten gebruik wilt maken. Ik ben als oud-voorzitter van een ondernemingsraad, lid van een groepsondernemingsraad en lid van de centrale ondernemingsraad van grote uitgeverijen betrokken geweest bij het besturen van deze ondernemingen, en het adviseren en zo nodig mobiliseren van de achterban.
En garde.
Met vriendelijke groet en metta,
Joop Hoek
Hoofdredacteur van het Boeddhistisch Dagblad
Moge iedereen gelukkig zijn.
Lees ook “Waarom breekt er geen opstand uit de zorg?“
Stefanie zegt
Goed geschreven, bedankt Joop!
J. van der Spoel zegt
Als de situatie niet zo schrijnend was zou ik hier bijna blij van worden. Mooi geschreven, mooi initiatief.
Dank hiervoor.
Siebren van Hoog zegt
Uitstekend initiatief. Dit verdient opvolging. Hou me op de hoogte Joop.
Karin van Kesteren zegt
Wat een prachtig initiatief. Ben heel benieuwd naar de reactie, dit zou nog wel eens kunnen uitgroeien tot een veel grotere beweging van zorg-om-de-zorg of zoiets.
mirjam wapstra zegt
goed geschreven, Joop, deze zorgen horen wij dagelijks van onze kinderen, beiden werkzaam in de zorg, ze lopen met gemak 15 km per nachtdienst, geen tijd om zelf iets te eten of drinken, en absoluut geen tijd voor de zorgvragers , de ouderen zouden omringd moeten worden met aandacht en “warme” zorg, zonder het uitgehold te worden door bezuinigingen en de maatregelen van zorgverzekeraars en de heren uit Den Haag, wiens ouders deze “goede zorg” ook krijgen.
Wel ben ik benieuwd naar de reactie nav je schrijven.
groet Mirjam
Sjoerd Windemuller zegt
Beste Joop,
Een mooi initiatief en een goede brief.
Inhoudelijk zou ik graag aandacht vragen voor een punt dat in dit kader veel minder in de schijnwerpers komt.
De zorg kennen wij al lang als een door de overheid gebouwd systeem om al haar burgers van een zo goed mogelijke basiszorg te voorzien. Vroeger was de zorg een systeem van (letterlijk) oud papier en liefdewerk, waarin diaconessen en nonnen over het algemeen het nauwelijks of zeer slecht betaalde liefdewerk van verpleging en verzorging voor hun rekening namen en de hoger geschoolde artsen en aanverwanten met een behoorlijk tot zeer aanzienlijk inkomen voor hun bemoeienis beloond werden.
Dat met name artsen daarbij hun werkzaamheden verrich(t)ten in het kader van vrij ondernemerschap met een kenbaar winstoogmerk, werd als behorend tot de goddelijke ordening van onze samenleving beschouwd. De maatschappelijke status van artsen en aanverwanten, ontleent aan de (soms zeer) hoge inkomens was navenant onaantastbaar. Wij zijn immers allen van hun diagnostiek en behandeling afhankelijk om de dood uit te stellen.
Dat daarbij veel van hun diagnostische en behandeltechnische zaken in de praktijk door het ‘lagere echelon’ in de zorg werden gepraktiseerd, terwijl de arts hiervoor betaald werd, behoorde ook tot deze voornoemde goddelijke ordening.
Dat deze ‘goddelijke’ ordening zo duivels veel geld is gaan kosten door de zo gegroeide inkomens verschillen van zorgmedewerkers is een belangrijke oorzaak in het uit de handlopen van de kosten. Immers, een zelfstandig ondernemer als arts is gebaat bij het optimaliseren (en liever nog maximaliseren) van zijn omzet, terwijl het overige werk nog steeds matig tot slecht betaald wordt. Vanwege veronderstelde ideële motieven?
Zelf heb ik in het totaal zo’n 30 jaar in de zorg gewerkt en zat wat betreft inkomen in de hoogste niet-medische loonschalen, dus ik had geen klagen.
Nog steeds vind ik het schandelijk dat de laagstbetaalden, die onmisbaar zijn in het zorggebouw, met slechts een fractie van mijn inkomen naar huis gingen na gedane en vaak zeer zware arbeid.
In deze jaren heb ik mij er over verbaasd dat in alle inkomensontwikkelingen de verschillen tussen de hhogst betaalden en de laagst betaalden alleen maar groter zijn geworden. Naast de stand van de geneeskundigen is een nieuwe stand gegroeid, namelijk die van de managers.
Ook in deze nieuwe stand zijn de inkomens volledig uit de hand gelopen, al zijn zij geen zelfstandig ondernemer.
Zowel artsen als managers lopen in de praktijk geen ondernemersrisico. Zeker de aanwezigheid van artsen is nu eenmaal onontbeerlijk.
Het is wel zo dat zij door hun lange opleiding een kortere totale verdientijd hebben dan lager opgeleiden. Voor een vergelijkbaar resultaat zou dat in aanmerking moeten worden genomen bij het beoordelen van inkomensschalen.
Echter, het vrij ondernemerschap is een belachelijke en volkomen uit de hand gelopen constructie.
Naar mijn opvatting zou het de zorg helpen als het maximale inkomen uit de hoogste inkomensgroepen niet hoger zou liggen dan het maximale inkomen uit de laagste inkomensgroepen. Daarbij zou het behulpzaam zijn als het vrij ondernemerschap beëindigd zou worden binnen de zorgorganisaties zoals ziekenhuizen e.d..
Voor de zelfstandig gevestigden zou in de contracten met de verzekeraars naar overeenkomst met de C.A.O. schalen gestreefd kunnen worden.
Een dergelijke reorganisatie van het inkomensgebouw in de zorg, zou onnodig vet van de botten snijden en tot een aanzienlijke besparing kunnen leiden.
Als dan ook nog de reserves van de verzekeraars begrenst worden en winstdeling uitgesloten, dan zouden de totale kosten met miljarden kunnen dalen.
Het beschikbaar maken van medisch-technische onderzoeksresultaten van een patiënt voor alle verschillende betrokken behandelaars zou eveneens veel geld schelen.
In dat geval kun je met b.v. 1 labonderzoek toe voor 3 verschillende disciplines, in plaats dat er 3x hetzelfde onderzoek in dezelfde periode wordt aangevraagd.
Zo valt er veel te bereiken bij verzekeraars, maar ook in de zorg zelf kan nog veel bespaard worden om het betaalbaar te maken. Dan zouden de laagste inkomen iets meer kunnen verdienen en de Nederlanders die in armoede leven, net als de asielzoekers en illegalen ook nog fatsoenlijk bediend kunnen worden.
Joop, ik hoop dat ik jou zo wat inhoudelijk materiaal voor jouw onbezoldigd heb kunnen aanreiken.
Veel succes (Mocht je uitgenodigd worden).
Hartelijke groet,
Sjoerd
Sjoerd Windemuller zegt
Correctie:
het hoogste verdienbare inkomen zou niet meer mogen bedragen dan 5x het maximaal verdienbare inkomen van de laagste loonschaal uit de C.A.O..