Onder zijn autoritaire bewind richt China een milieuramp aan in Tibet en terroriseert het het fragiele ecosysteem, waardoor het land en de levenswijze van de Tibetanen worden aangetast. De regio ondervindt momenteel ernstige milieuproblemen door de exploitatie van haar natuurlijke hulpbronnen en ecologie. Volgens Tibet Press worden verschillende problemen veroorzaakt door het beheer van infrastructuurprojecten, toerisme, klimaatverandering en ontheemding van de lokale bevolking.
In plaats van aan het licht te brengen worden de problemen in Tibet echter vaak gezien als een onderwerp van territoriaal conflict, aangezien Peking de van de natuur afhankelijke systemen van Tibet voor eigen gewin blijft gebruiken, het als dumpplaats gebruikt en enorme milieuschade aanricht. Verder blijft de schending van de mensenrechten in Tibet door China bestaan naast de vernietiging van het Tibetaanse milieu in de vorm van ontbossing, illegale mijnbouw en de bouw van dammen, wat vaak resulteert in een schending van het recht op water.
De oprichting van koloniale internaten om jonge Tibetanen weg te houden van hun tradities, het gebruik van een rasterslotsysteem om Tibetanen in bedwang te houden, en het verzamelen van DNA-monsters en irisscans om dissidenten in Tibet op te sporen, alsmede andere alarmerende zaken, zijn slechts enkele voorbeelden van de schendingen door China van de mensenrechten en culturele praktijken van Tibetanen.
Onder verwijzing naar berichten in de media verklaarde Tibet Press dat de Chinese regering een 1000 km lange tunnel aanlegt om water van de Brahmaputra naar de droge delen van West-China te transporteren, die zich zal uitstrekken van de buurt van Tsangmo in Tibet tot de Taklamakan-woestijn in Xinjiang.
Twee van de grootste rivieren van het Indiase subcontinent, de Brahmaputra en de Indus, ontspringen in Tibet. En volgens Tibet Press is China nu van plan water uit Tibet te importeren om het watertekort op te lossen. Deskundigen hebben al gewaarschuwd dat de biodiversiteit van Tibet door deze tunnel zal worden weggevaagd. Het project zal ook de kans op aardbevingen vergroten.
Bovendien werd in het meest recente World Heritage Watch Report van de International Campaign for Tibet opgeroepen om de status van een Tibetaans natuurreservaat dat vijf jaar geleden als UNESCO-werelderfgoed werd ingeschreven, te herzien. Ook het Tibetaanse natuurreservaat Hoh Xil (Achen Gangyap), dat volgens de Chinese regering een niemandsland is ondanks het feit dat Tibetaanse nomaden het gebied gebruiken, werd aangewezen als werelderfgoed. De status van het reservaat is sinds 2017 niet meer opnieuw beoordeeld.
Hoh Xil ligt in de Tibetaanse autonome prefectuur Yushu in de provincie Qinghai. De oktober editie van het 2022 World Heritage Watch rapport heeft een analyse van ICT betreffende het natuurgebied en hoe, volgens de nieuwe deadlines die zijn vastgesteld voor UNESCO’s derde cyclus van periodieke rapportage, China niet verplicht is om een periodieke herziening van Hoh Xil in te dienen tot 2024, meldde Tibet Press.
