Tegen een scheidingswand op het balkon van de Kloosterbunker hangt een grote spiegel. Die uiteraard leeg is van zichzelf.
Op het balkon van de Kloosterbunker hangen netjes met olienoten.
Op het balkon van de Kloosterbunker eten meesjes van die noten. Na het noteneten vliegen ze naar de wand met de spiegel en klammen zich met de pootjes vast aan een richel onder de spiegel. Ze zien zichzelf maar denken dat het een andere vogel is, mogelijk een olienotenconcurrent, een graaier.
Ze zien een werkelijkheid die er niet is. Maar een illusie.
Als in een helikopter stijgen de mezen in een aanvalshouding voor de spiegel omhoog, zeker wel 20 centimeter, ze maken zich breed om zo de niet bestaande vijand te verjagen.
Als ze zelf wegvliegen is ook de vijand weg.
Ik moet erom lachen, noem ze crazy birds.
Er zijn ook crazy monks.
Veel mensen kijken nooit in de spiegel, maar zien veel toch vijanden die eigenlijk gelijk zijn aan de niet-spiegelkijkerd. Ze zien alleen de ander, nooit zichzelf.
De geest benoemt in een seconde: vijand, vriend, leuk, onaardig, mee omgaan of afstoten. Die heeft geen spiegel nodig om te oordelen of in de aanval te gaan.
Moedig voorwaarts!
BIJSLUITER: het lezen van deze columns kan leiden tot groot geestelijk ongemak, woedeaanvallen, depressies, onbeheerst gedrag, angstaanvallen, maagzuur, zweten, ongeloof, twijfel aan eenieder, straatvrees, lange tenen en het geloof in het eigen gelijk. Bij de lezers. Scheldpartijen en een onbedwingbare drang om te reageren zijn waargenomen. Sommigen willen mij corrigeren. Of bedanken. Of prijzen. De drang om in verzet te komen, het abonnement op te zeggen- wat niet kan. Sommigen besluiten de krant niet meer te lezen, of te boycotten. Er kwaad over te spreken. Te janken of te vloeken. De straat op te gaan om te demonstreren. De politiek de rug toe te keren. Of aan de drugs te gaan. Kwaad spreken over Feyenoord. Breken met de familie. Het haten van planten en groenten. Aantijgen of beschuldigen. Het stopzetten van gedachten. Sprookjes verwerpen. Houden van Donald Trump. Sommigen voederen geen vogels meer. Of gaan de redactie stalken en bedreigen. Of geloven niet meer in Sinterklaas. Of wantrouwen de banken. Of te twijfelen aan het nu.
Henk van Kalken zegt
Grappig, die malle vogeltjes!
In dzogchen is een spiegel een belangrijk symbool. Hij reflecteert even gemakkelijk een speldenknop als een berglandschap of de maan. De spiegel oordeelt niet, maar reflecteert, een kadaver of een gouden boeddhabeeld; het is hem om het even. Zonder oordeel, opvatting, associatie of identificatie. Namkhai Norbu Rinpoche zei vaak: ‘Kijk naar verschijnselen met een geest als de aard van een spiegel.’
Martine Dewulf zegt
Bedankt voor deze prachtige reflectie om de dag mee te beginnen!
Ruud van Bokhoven zegt
Zelf heb ik meegemaakt dat ik in de avonduren met kunstlicht door een pand liep waar normaal gesproken niemand aanwezig kon en mocht zijn. Ineens kwam ik oog in oog te staan met iemand die op hetzelfde moment achter een muur vandaan kwam.
Ik schrok mij wild en daarna zag ik pas dat die persoon wel heel erg op mij leek en besefte na van de eerste schrik bekomen te zijn dat ik mijn evenbeeld voor mij zag staan in een spiegel die van de grond tot meer dan mijn lengte zich naast mij geopenbaard had.
Met nog een beetje de schrik in m’n lijf, ging ook ik daarna weer moedig voorwaarts!
Namasté ?