Vrijgelaten Israëli’s krijgen een naam, gezicht en verhaal. Vrijgelaten Palestijnen zijn nummers, als ze al worden genoemd. De ontmenselijking van Palestijnen in Nederlandse media en door Nederlandse bewindslieden draaide weer op volle toeren.
Gezondheid
Gesprekjes: DES-dochter
Het is nog vroeg in de morgen. Erg vroeg zelfs. De stad slaapt nog. Ik kijk de vrouw tegenover mij aan terwijl zij kalm voortgaat met het inpakken van haar rugzak. Eline. We hebben een nacht doorgebracht in de refugio (pelgrims-verblijf) van de kerk in Sittard*. Ieder in een eigen opklapbed dat we uit een soort kast moesten trekken.
Geen dood geen vrees (78) – Als het leven anders wordt
Wie deze columns leest weet dat ik regelmatig als vrijwilliger met gedetineerde mannen en tbs-gestelden heb gewerkt. Dit heeft een prachtige verdieping in mijn leven gebracht. Het betekende ook een confrontatie met mensen en met een wereld die ik voorheen niet kende.
‘Mensenhandel stopt pas als we signalen durven te delen’
Ze wordt aan haar haren een lift in gesleurd, naar een hotelkamer gebracht en gedwongen klanten te ontvangen. Maarten Noordzij, landelijk officier van justitie mensenhandel, ziet dagelijks dit soort misstanden en strijdt om ze te stoppen. Voorafgaand aan de Europese Dag tegen Mensenhandel (18 oktober) benadrukt hij: “Mensen moeten de verantwoordelijkheid voelen om signalen te delen.”
Geen dood, geen vrees (77) – Metta meditatie
Mag ik vrij zijn van gehechtheid en afkeer, zonder onverschillig te zijn.
Het jaar 2025 – dag 289 – onbekende bestemming
De woning was leeg, mijn neef spoorloos.
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.
Geen dood, geen vrees (76) – Losse aantekeningen: Dood
Wat een prachtige dood. Ik werd door mijn fysio, Josine, mijn rug gemasseerd terwijl ik in bed lag. Toen ik wakker werd was Josine weg en was het zo mooi in de kamer. Met prachtig licht, licht en donker tegelijk. Prachtige natuur met vogels, kleurende bladeren. Voelde me zo dankbaar, zo dankbaar. Zou zo dood mogen gaan. zo bewust doodgaan is een bijzonder ding.
Boeken – uitdrijven
Met de Verlichting dreef West-Europa zijn demonen uit. Demonische bezetenheid werd als bijgeloof verbannen naar de vuilnisbak van de geschiedenis. Maar dat was buiten de duivel gerekend want exorcismen vinden nog steeds plaats en de vraag neemt zelfs toe.
Geen dood, geen vrees (75) – Gevallen
Wakker worden, genieten van de stilte, vogels die zich laten horen. Pijn die er (nog) niet is maar ongetwijfeld komt. Lig ik in een goede houding, hoe was mijn nacht? Verschillende soorten pijn. De pijn van de kanker, de pijn van de klap bij mijn val in de badkamer gisteren. Geen kracht meer de val te voorkomen.
Geen dood, geen vrees (74) – Gaten
Soms kan ik me heel opstandig voelen. Ik wil gewoon niet dood. Ik wil genieten van wat er is, van wat er wel is.
Geen dood, geen vrees (72) – pijn
Bravoure is weg. Hoe dealen met de pijn nu. Toch iemand laten komen?
B’eter parelcouscoussalade
Ik moet bekennen dat ik nauwelijks gekookt heb afgelopen week. Het weekend bracht ik door in retraitecentrum Bosoord waar heerlijk voor ons gekookt werd. Doordeweeks had ik telkens pech met het openbaar vervoer: mijn gebruikelijke bus viel telkens uit, en vaak die van een half uur later ook nog. Of deze was veel te laat, waardoor ik telkens een uur langer onderweg was dan gebruikelijk. Gelukkig was het nog licht, droog, en niet al te koud, en een uitgevallen bus in Nederland is sowieso klein bier vergeleken met het lijden elders in de wereld – maar tijd om te koken was er dus nauwelijks
Geen dood geen vrees (71) – 21 december 2023
De niet aflatende stroom van ideeën in mijn hoofd over columns, lezingen, retraites, websites en wat niet meer, is zo groot. En ondertussen moet ik heel reëel zijn, alle ideeën zijn heel leuk allemaal, maar wat doet mijn ziekte? Ik heb vaak nauwelijks energie en moet sommige contacten helaas beperken.
Hind Rajab Foundation over Gaza – meer dan 1,8 miljoen mensen zijn nog steeds ontheemd
Volgens het Verdrag van 1948 inzake de voorkoming en bestraffing van genocide wordt genocide niet alleen gedefinieerd als het doden van leden van een groep, maar ook als het toebrengen van ernstig lichamelijk of geestelijk letsel, het opzettelijk opleggen van levensomstandigheden die zijn berekend om de groep geheel of gedeeltelijk fysiek te vernietigen, het opleggen van maatregelen die bedoeld zijn om geboorten te voorkomen, en het onder dwang overbrengen van kinderen van de groep naar een andere groep. De huidige situatie in Gaza voldoet nog steeds aan verschillende van deze elementen.
Geen dood, geen vrees (70) – Overlijden. Over lijden.
Overlijden is een prachtig woord en geeft aan dat er kennelijk vroeger ook al werd nagedacht hoe voorbij lijden te kunnen kijken, verder te kijken dan lijden en verder te kijken dan wat lijden gedacht werd te zijn.
Ruim 20.000 dak- en thuisloze mensen in regio Amsterdam-Amstelland en Den Haag
Dak- en thuisloosheid komt overal in Nederland voor, maar het aantal dak- en thuisloze mensen in de grote steden ligt aanzienlijk hoger dan in middelgrote en kleine gemeenten. Meer dan 1% van de bevolking in Amsterdam en Den Haag heeft geen volwaardige huisvesting. Ook werden in deze steden kinderen op straat geteld.
Heftige undercoverbeelden en rapport Spaanse octopuskwekerij
Nieuwe undercoverbeelden van de dierenwelzijnsorganisatie Compassion in World Farming (CIWF) laten zien hoe octopussen sterven in een ijsbad, de methode die zal worden gebruikt in een geplande Spaanse octopuskwekerij. Tegelijk publiceert CIWF een nieuw rapport over de wereldwijde schade door de kweek van octopussen en andere carnivore soorten. De organisatie roept politici en beleidsmakers op om een verklaring te tekenen om hier een einde aan te maken.
‘Iets in mij wilde de stilte in’
Zondag 7 september was het tien jaar geleden dat Bieke Vandekerckhove is overleden of overgegaan. Ze was 46 jaar. Bieke was 19 toen ze hoorde dat ze ALS had. Ze kreeg te horen dat ze hooguit nog vijf jaar zou leven, maar tegen alle verwachtingen in leefde ze nog 25 jaar in toenemende afhankelijkheid van de zorg van anderen. Na de diagnose belandde ze in een ernstige depressie; periodes van wanhoop en woede wisselden elkaar af met periodes van diep verdriet. Alles had zijn glans verloren, niets was meer wat het was. Bieke ging lezen, las alles wat los en vast zat, waaronder ‘Het verstoorde leven’ van Etty Hillesum. Een vriend vroeg haar mee naar de abdij van Westvleteren. Ze ontdekte de psalmen en de stilte van de zenmeditatie. “Eigenlijk was ik dood nog voor ik zou sterven. Toen gebeurde er iets dat ik nog altijd niet kan vatten. Iets in mij, wat kan ik niet benoemen, wilde de stilte in, ik begreep niet waarom.”
Geen dood, geen vrees (66) – Het gaat hard
Loslaten van mijn lijden en angsten is in de fase waar ik me nu in bevind een pittige klus, zeker nu sinds een paar weken de pijn regelmatig doorbreekt en alleen met steeds zwaardere opiaten onderdrukt kan worden. Iedere nacht en ochtend is er de angst om weer met nog meer pijn wakker te worden. Hoe goed ik ook probeer me te concentreren op mijn ademen, welke (begeleide) meditatie ik ook doe, ik loop net aldoor achter de pijn aan.
Geen dood geen vrees (65) – Na een moedige strijd …
Niets geen moedige strijd of een moedig gedragen lijden. Dat is niet de bedoeling met deze laatste tocht die ik ga. Het liefst maak ik hem zo draaglijk mogelijk en liefst zo pijnvrij mogelijk. Op een gegeven ogenblik als de pijnmedicatie niet meer werkt, of als ik erg versuft ben, gewoon kunnen zeggen dat het genoeg is. Ik heb een prachtig leven geleefd en nu mag dat eindigen. Wat een rijkdom dat dat hier in Nederland mogelijk is!
B’eter: hartige taart met kikkererwtenbodem
Onlangs had ik een teamuitje met collega’s. In de bus terug zat ik naast een nieuwe collega die ik nog niet kende. Ik weet niet meer hoe het gesprek liep, maar, gek he, gesprekken die ik voer monden vaak vroeg of laat uit in het uitwisselen van recepten. Van haar kreeg ik toen het volgende recept, dat ik noteerde achterop de plattegrond van Zutphen – de locatie van ons teamuitje.
Geen dood, geen vrees (64) – Lijden en doodgaan
Het is bijzonder om te zien hoe mijn leven in vier weken helemaal veranderd is. Van nog volop in het leven staan en nog veel willen doen (denken nog te kunnen doen), tot bezig zijn met de laatste aspecten van deze menselijke tijdelijkheid.
Nieuwe Vredesbeweging – Actie: Word geen kanonnenvoer!
Deze maand ontvingen alle 17-jarige een tweede dienstplichtbrief, met een enquête over werken bij Defensie. Het leger wil zo nieuwe soldaten werven en een bestand met informatie over jongeren en hun interesses en talenten aanleggen. De Nieuwe Vredesbeweging roept op: stuur die brief terug!
Geen dood, geen vrees (63) – De grootst mogelijke bevrijding
De grootst mogelijke bevrijding beleven we als we in contact komen met het uiteindelijke, het ultieme, of, in de woorden van Tillich, met ‘de grond van het bestaan’.
