Boeddhistisch Dagblad

Ontwart en ontwikkelt

Header Rechts

Veertiende jaargang

Gezondheid

B’eter parelcouscoussalade

door

Ik moet bekennen dat ik nauwelijks gekookt heb afgelopen week. Het weekend bracht ik door in retraitecentrum Bosoord waar heerlijk voor ons gekookt werd. Doordeweeks had ik telkens pech met het openbaar vervoer: mijn gebruikelijke bus viel telkens uit, en vaak die van een half uur later ook nog. Of deze was veel te laat, waardoor ik telkens een uur langer onderweg was dan gebruikelijk. Gelukkig was het nog licht, droog, en niet al te koud, en een uitgevallen bus in Nederland is sowieso klein bier vergeleken met het lijden elders in de wereld – maar tijd om te koken was er dus nauwelijks

Hind Rajab Foundation over Gaza – meer dan 1,8 miljoen mensen zijn nog steeds ontheemd

door

Volgens het Verdrag van 1948 inzake de voorkoming en bestraffing van genocide wordt genocide niet alleen gedefinieerd als het doden van leden van een groep, maar ook als het toebrengen van ernstig lichamelijk of geestelijk letsel, het opzettelijk opleggen van levensomstandigheden die zijn berekend om de groep geheel of gedeeltelijk fysiek te vernietigen, het opleggen van maatregelen die bedoeld zijn om geboorten te voorkomen, en het onder dwang overbrengen van kinderen van de groep naar een andere groep. De huidige situatie in Gaza voldoet nog steeds aan verschillende van deze elementen.

Ruim 20.000 dak- en thuisloze mensen in regio Amsterdam-Amstelland en Den Haag

door

Dak- en thuisloosheid komt overal in Nederland voor, maar het aantal dak- en thuisloze mensen in de grote steden ligt aanzienlijk hoger dan in middelgrote en kleine gemeenten. Meer dan 1% van de bevolking in Amsterdam en Den Haag heeft geen volwaardige huisvesting. Ook werden in deze steden kinderen op straat geteld.

Heftige undercoverbeelden en rapport Spaanse octopuskwekerij

door

Nieuwe undercoverbeelden van de dierenwelzijnsorganisatie Compassion in World Farming (CIWF) laten zien hoe octopussen sterven in een ijsbad, de methode die zal worden gebruikt in een geplande Spaanse octopuskwekerij. Tegelijk publiceert CIWF een nieuw rapport over de wereldwijde schade door de kweek van octopussen en andere carnivore soorten. De organisatie roept politici en beleidsmakers op om een verklaring te tekenen om hier een einde aan te maken.

‘Iets in mij wilde de stilte in’

door

Zondag 7 september was het tien jaar geleden dat Bieke Vandekerckhove is overleden of overgegaan. Ze was 46 jaar. Bieke was 19 toen ze hoorde dat ze ALS had. Ze kreeg te horen dat ze hooguit nog vijf jaar zou leven, maar tegen alle verwachtingen in leefde ze nog 25 jaar in toenemende afhankelijkheid van de zorg van anderen. Na de diagnose belandde ze in een ernstige depressie; periodes van wanhoop en woede wisselden elkaar af met periodes van diep verdriet. Alles had zijn glans verloren, niets was meer wat het was. Bieke ging lezen, las alles wat los en vast zat, waaronder ‘Het verstoorde leven’ van Etty Hillesum. Een vriend vroeg haar mee naar de abdij van Westvleteren. Ze ontdekte de psalmen en de stilte van de zenmeditatie. “Eigenlijk was ik dood nog voor ik zou sterven. Toen gebeurde er iets dat ik nog altijd niet kan vatten. Iets in mij, wat kan ik niet benoemen, wilde de stilte in, ik begreep niet waarom.”

Geen dood, geen vrees (66) – Het gaat hard

door

Loslaten van mijn lijden en angsten is in de fase waar ik me nu in bevind een pittige klus, zeker nu sinds een paar weken de pijn regelmatig doorbreekt en alleen met steeds zwaardere opiaten onderdrukt kan worden. Iedere nacht en ochtend is er de angst om weer met nog meer pijn wakker te worden. Hoe goed ik ook probeer me te concentreren op mijn ademen, welke (begeleide) meditatie ik ook doe, ik loop net aldoor achter de pijn aan.

Geen dood geen vrees (65) – Na een moedige strijd …

door

Niets geen moedige strijd of een moedig gedragen lijden. Dat is niet de bedoeling met deze laatste tocht die ik ga. Het liefst maak ik hem zo draaglijk mogelijk en liefst zo pijnvrij mogelijk. Op een gegeven ogenblik als de pijnmedicatie niet meer werkt, of als ik erg versuft ben, gewoon kunnen zeggen dat het genoeg is. Ik heb een prachtig leven geleefd en nu mag dat eindigen. Wat een rijkdom dat dat hier in Nederland mogelijk is!

B’eter: hartige taart met kikkererwtenbodem

door

Onlangs had ik een teamuitje met collega’s. In de bus terug zat ik naast een nieuwe collega die ik nog niet kende. Ik weet niet meer hoe het gesprek liep, maar, gek he, gesprekken die ik voer monden vaak vroeg of laat uit in het uitwisselen van recepten. Van haar kreeg ik toen het volgende recept, dat ik noteerde achterop de plattegrond van Zutphen – de locatie van ons teamuitje.

Geen dood geen vrees (60) – Vriend

door

Eergisteren liep ik heerlijk buiten in de zon en besefte me opeens dat dit dus waarschijnlijk mijn laatste lente in deze manifestatie is. Ik genoot van de warme zon, het opkomende gewas, voelde een immense dankbaarheid en had weer een – steeds vaker voorkomende – heelheidservaring. Dankbaarheid dat ik ruim zeventig jaar op deze aarde heb mogen zijn zonder oorlog, zonder ernstige ziekte, hier in Nederland.