Op 27 januari was het 77 jaar geleden dat vernietigingskamp Auschwitz werd bevrijd, een dag waarop we nu de Holocaust wereldwijd herdenken. Een van de meest bijzondere getuigenissen van de Holocaust is die van Etty Hillesum, die zelf in 1943 om het leven kwam in Auschwitz. De dagboeken die zij bijhield en brieven die zij schreef tijdens de oorlog hebben over de jaren vele lezers geraakt. Uit haar dagboeken klinkt haar bijzondere stem: haar liefde, haar onverwoestbaar geloof in de menselijke mogelijkheden, haar intens beleden en beleefde vriendschappen, en haar intelligente en sensitieve geest.
De dagboeken en brieven van de Joodse Etty Hillesum werden aanvankelijk geschreven midden in bezet Amsterdam. Zittend voor het raam van haar kamer aan het Museumplein schreef zij een indrukwekkend, bezield en universeel werk. Met haar intelligente en sensitieve geest ontworstelde zij zich aan de machten die uit waren op de ondergang van haar en haar Joodse medemensen. Zij wist zich in haar schrijven als het ware te verheffen boven de terreur die zich overal om haar heen voltrok.
Wanneer Etty ten slotte in kamp Westerbork terechtkomt, waar ze wordt geconfronteerd met het ontzaglijke leed van de transporten die elke week naar het oosten vertrekken, weet zij nog eens te meer gestalte te geven aan haar radicale ethiek en bewogenheid met anderen. Haar aantekeningen en brieven uit deze periode getuigen van een sterke persoonlijke ontwikkeling en een subliem literair talent.
Deze nieuwe monumentale uitgave van al haar werk is verbeterd, aangevuld en vermeerderd met een aantal nieuw gevonden documenten en staat onder redactie van Klaas A.D. Smelik.
Het verzameld werk is een must voor iedereen die ooit Het verstoorde leven las, dat in 1981 verscheen en sindsdien over de hele wereld is vertaald en gelezen.
Etty Hillesum werd op 15 januari 1914 in Middelburg geboren. Na haar schooltijd in Deventer studeerde zij rechten en Slavische talen in Amsterdam en Leiden. Op 9 maart 1941 begon zij een dagboek dat eindigde op 13 oktober 1942 met de woorden: ‘Men zou een pleister op vele wonden willen zijn’. Op 7 september 1943 werd zij met haar hele familie op transport gesteld. Op de briefkaart die zij uit de trein naar Auschwitz heeft geworpen schreef zij: ‘Zingende hebben we dit kamp verlaten…’
9789460035753 (hardcover)
Aantal pagina’s: 876
Uitgever: Balans
Bert Dorrestijn zegt
Haar dagboeken hebben op mij diepe indruk gemaakt. Wat moet zij een enorme geestelijke kracht gehad hebben en wat een verschrikking moet de Holocaust geweest zijn. Mijn moeder vertelde mij ooit over haar voedseltochten naar het oosten van het land tijdens de hongerwinter en hoe zij een oom van mij tegenkwam achter het hek van een kamp aldaar. Dezelfde oom die zij als vrouw verkleed had en met haar zus over een door de duitsers bewaakte brug in veiligheid bracht op een onderduik adres. Deze verhalen én die van Etty Hillesum hebben onuitwisbare indruk op mij achtergelaten.