Zitten terwijl je staat, lopen terwijl je zit; de evolutie van de mediterende mens.
Sinds Darwin wordt er openlijk getwijfeld aan de mogelijkheid om verworven aanpassingen door te geven aan het nageslacht (lamarckisme), naar nu blijkt volkomen ten onrechte.
Niet alleen heeft het westerse lichaam zich in een recordtempo aangepast aan strenge meditatieregimes uit het verre oosten; de aanpassingen zijn blijvend en worden onverkort doorgegeven aan het nageslacht.
Voor wie het nog niet is opgevallen: er is in de nederlandstalige zengemeenschap binnen een paar generaties een vierbenig menstype ontstaan, waarvan het bovenste benenpaar permanent in lotushouding zit. Het onderste paar kan staan…
En lopen…
Er zijn inmiddels zenboeddhisten gesignaleerd die ook met hun onderstel in lotushouding kunnen zitten. Het is slechts een kwestie van tijd voordat zij een derde, een vierde, een vijfde benenpaar ontwikkelen. De menselijke etagère (Homo cumulus) is in aantocht.
