Het lege boekie van Tsuki Watsuki.
Wijs is wie zijn dwaasheid kent.
Zengeest weetnietgeest, in mijn boekie.
Dat nog kleiner is dan het boekie van Shunryu Suzuki.
Zo klein als een luciferboekie.
En toch nog te groot.
Omdat er geen woord in staat.
Geen letter.
Mijn boekie is een leeg boekie.
Een boekie van niets.
Zeg maar gerust hét boekie van niets.
Waarin zou het ene lege boekie moeten verschillen van het andere?
Hoe groot of klein het ook mag zijn, leeg is leeg.
Een dummy is een dummy.
Wijs is wie zijn dwaasheid kent, zei ik.
Zengeest weetnietgeest, in mijn boekie.
Maar in het lege boekie staat dat niet.
In het lege boekie staat helemaal niets.
Het lege boekie is gewoon leeg.
Je hoeft het niet open te slaan.
Je hoeft het niet te lezen.
Je hebt het allang uit.
Altijd al gehad.
Je wil het alleen niet weten.
