Je bezit alleen maar wat niet bij een schipbreuk verloren kan gaan.
El Ghazali
Hans: Gevaarlijke uitspraak.
Ayah: Waarom?
Hans: Omdat mensen dan meteen gaan verzinnen wat er bij een schipbreuk niet verloren kan gaan.
Ayah: Wat kan er bij een schipbreuk niet verloren gaan?
Hans: Zie je wel?
Ayah: Ik denk dat El Ghazali God bedoelt.
Hans: Ik denk dat El Ghazali Satan bedoelt.
Ayah: Meen je dat nou?
Hans: Meen je dat nou?
Ayah: Ik bedoel dát wat onvergankelijk, eeuwig en absoluut is.
Hans: Zie je wel…
Ayah: Het Zien. De Kenner. De Geest. Het Zelf. Het Ene. Essentie. Bewustzijn. Liefde. De Vriend. De Boeddhanatuur. Brahman. Tao. God.
Hans: … Je gaat meteen van alles verzinnen dat bij een schipbreuk niet verloren kan gaan.
Ayah: Wou jij beweren dat God een verzinsel is?
Hans: En dan krijg je dit soort discussies.
Ayah: Bedoel je dat alles vergankelijk is?
Hans: Zie je wel?
Ayah: Of relatief?
Hans: Zie je wel?
Ayah: Volgens mij is wijsheid wat niet verloren kan gaan bij een schipbreuk.
Hans: Wacht maar tot je de giek tegen je kop krijgt.
Ayah: Wat kan er volgens jou niet bij een schipbreuk verloren gaan?
Hans: Dwaasheid.
Ayah: Is dat alles?
Hans: Natuurlijk niet.
Ayah: Wat dan nog meer?
Hans: Levensvragen.
Ayah: Ah ja.
Hans: Duidingsdrang.
Ayah: Klopt.
Hans: Verklaringsdrift.
Ayah: Hm.
Hans: Speculatie.
Ayah: Toegegeven.
Hans: Absolutisme.
Ayah: Ik hoop toch dat er iets is dat alles…
Hans: Hoop.
Ayah: Daar zeg je me wat.
Hans: Wanhoop.
Ayah: Onbetwistbaar.
Hans: Water.
Ayah: Ha ha.
Hans: Ik zou het anders ook niet weten.
Ayah: Niet-weten?
Hans: Dat kan op ieder moment verloren gaan.
Ayah: Volgens mij heb ik zojuist schipbreuk geleden.
Hans: Dan heb je toch nog iets.
Wat kan er volgens jou niet bij een schipbreuk verloren gaan?
Volgens El Ghazali is er iets wat bij een schipbreuk niet verloren kan gaan, volgens het boeddhisme is er niets wat bij een schipbreuk niet verloren kan gaan. Wat vind jij een prettiger idee? Waarom?
Heb jij weleens last van verklaringsdwang of duidingsdrift?