Meester Linji zei:

Een echte padvinder neemt de dingen zoals ze zijn en handelt naar bevinding. Hij loopt als hij zin heeft, gaat zitten als hij moe is. Hij legt knopen of haalt ze uit. Hij steekt een vuurtje aan of dooft het. Geen moment maakt hij zich druk over zijn boeddhanatuur. Waarom niet?

Zoek het einde van het lijden en je lijdt.
Zoek de boeddhadharma en je raakt hem kwijt.

Zandlopers, tijd is kostbaar. Je kunt hem maar één keer verteren. Waarom studeren? Wat valt er te leren aan een lege leer? Wat moet je met een boeddha, wat moet je met een patriarch, wat moet je met een meester – zijn je ouders al niet erg genoeg?

Laat die kaalgeschoren schoolfrikken toch stikken! Ze weten van boven niet dat ze van onderen afgaan. Ze zien overal spoken en spikken. Ze wijzen naar het oosten en reppen van het westen. Ze hebben liever zonneschijn, ze hebben liever regen, het ene heet een vloek, het andere een zegen.

Padvinder, je zoekt de stok in je hand. Je zoekt de zee op het land. Haal je niets in je hoofd. Zoek het niet buiten jezelf. Zoek het niet in jezelf. Zoek niet. Weet niet. Doe niet – zo moeilijk.

Voorplat van Niet te geloven! De Linji Lu.