‘Gewoon je neus achterna lopen, is dat nou zo moeilijk?’ Laatste preek van Meester Linji. Aankondiging van de koans.
‘Woordenkramers, de weg bedient zich niet van argumenten, twistgesprekken en spitsvondigheden om mensen aalmoezen af te troggelen of doctrines op te dringen.’
‘Kennelijk heb je het een en ander over de oude Linji gehoord en nu ben je hiernaartoe gekomen om me in verlegenheid te brengen met diepzinnige vragen die moeten bewijzen hoe ver je al bent.’
Wie eenmaal de dharma doorziet, haalt de tienduizend bodhisattva’s opeengepakt in hun Drie Voertuigen links en rechts in.
Meesterproevers, de dharma is als een spreker zonder mond. Een letter zonder font. Een schijtgat in de grond.
Mijn meesterschap is als een mistbank die oplost in het eerste licht.
Verlossing kun je alleen bereiken door vijf meesterlijke misdaden te plegen.
Wil je een boeddha worden, laat je dan niet meeslepen door de dingen.
De dharma’s zijn leeg. Wat valt er te zien? De leer is leeg. Wat valt er in te zien?
Er is niets dat beoefend kan worden, niets dat vervolmaakt moet worden, niets dat bereikt moet worden en niemand om dat te doen.
