Poortloze Poort 43.9 – Stokjesgeest

Monnik: Wie dit een stok noemt verzet zich tegen de werkelijkheid, wie het geen stok noemt negeert een feit.

Meester: Wie noemt dit een stok?

Monnik: De realist, zou ik zeggen.

Meester: Wat voor stok?

Monnik: Een stok om te benoemen of een stok om mee te slaan of een stok om termieten mee te vangen of een stok om de zonnetijd mee te meten of een stok om je billen mee schoon te schrapen.

Meester: Wie noemt dit de werkelijkheid?

Monnik: De idealist, zou ik zeggen.

Meester: Welke werkelijkheid?

Monnik: Het zelf, het absolute, je oorspronkelijke gezicht, je ware aard, de boeddhanatuur, de eenheid van vorm en leegte, de eenheid van subject en object, de eenheid van u en ik.

Meester: Ik zie het verschil niet.

Monnik: Waartussen niet?

Meester: Tussen de realist en de idealist niet.

Monnik: Wat is een realist volgens u?

Meester: Een hokjesgeest.

Monnik: Waarom?

Meester: Omdat hij zijn stokjes in verschillende hokjes stopt.

Monnik: Wat is een idealist?

Meester: Een hokjesgeest.

Monnik: Waarom?

Meester: Omdat hij alles in één hokje propt.

Monnik: Wat is het dat de non-dualiteit ziet?

Meester: Een hokjesgeest natuurlijk.

Monnik: Hè?

Meester: Dualiteit, non-dualiteit.

Monnik: Wat is het derde oog?

Meester: Een hokjesgeest.

Monnik: Hè?

Meester: Eerste, tweede, derde.

Monnik: Wat is het voor geest die inziet dat het allemaal
maar hokjes zijn?

Meester: Een hokjesgeest.

Monnik: Hè?

Meester: Hè? Hè? Hè?

Monnik: Hoe kan de geest die inziet dat het allemaal maar hokjes zijn nou een hokjesgeest zijn?

Meester: Omdat hij overal hokjes ziet natuurlijk.

Monnik: Dus iedere geest is een hokjesgeest?

Meester: Alleen voor iemand met een hokjesgeest.

Monnik: Maar noemt u dit nou een stok of noemt u het geen stok?

Meester: Hokjesgeest.