• Door naar de hoofd inhoud
  • Skip to secondary menu
  • Spring naar de eerste sidebar
  • Spring naar de voettekst

Boeddhistisch Dagblad

Ontwart en ontwikkelt

Header Rechts

Twaalfde jaargang

Zoek op deze site

  • Home
  • Agenda
    • Geef je activiteit door
  • Columns
    • Andre Baets
    • Dharmapelgrim
    • Bertjan Oosterbeek
    • Dick Verstegen
    • Edel Maex
    • Emmaho
    • Goff Smeets
    • Hans van Dam
    • Joop Hoek
    • Jules Prast
    • Paul de Blot
    • Ramo de Boer
    • Rob van Boven en Luuk Mur
    • Ronald Hermsen
    • Theo Niessen
    • Xavier Vandeputte
    • Zeshin van der Plas
  • Nieuws
  • Contact
    • Steun het BD
    • Mailinglijst
  • Series
    • Boeddha in de Linie
    • De werkplaats
    • Recepten
    • De Linji Lu
    • De Poortloze Poort
    • Denkers en doeners
    • De Oude Cheng
    • Meester Tja en de Tao van Niet-Weten – alle links
    • Fabels door Goff
    • Cartoons van Ardan
    • Tekeningen Sodis Vita
    • De derwisj en de dwaas
  • Over ons
    • Redactiestatuut van het Boeddhistisch Dagblad
    • Redactieformule van het Boeddhistisch Dagblad
  • Privacy

Home » Dossiers » Boeddha in de bajes » Boeddha in de bajes – Ubuntu

Boeddha in de bajes – Ubuntu

1 oktober 2021 door gastauteur

Regelmatig kom ik in allerlei settings met justitiabelen in aanraking en word ik op allerlei niveaus geïnformeerd. Dat kan erg confronterend zijn. Zeker als je weet dat ons rechtssysteem gebaseerd is op retrospectief strafrecht, waar het natuurlijk gebaseerd zou moeten zijn op prospectief strafrecht, het vooraf beschermen van de samenleving. Wanneer dat het uitgangspunt zou zijn (politiek neem je verantwoordelijkheid!) dan zou er ongetwijfeld minder geleden worden in onze maatschappij. Minder omdat er minder slachtoffers zouden zijn, minder omdat er minder daders zouden zijn. Maar wanneer we maar blijven bezuinigen bereiken we het tegenovergestelde.

Uit onderzoek van Wartna et al. (2015) blijkt dat de helft van de ex-gedetineerden in Nederland binnen twee jaar na hun vrijlating opnieuw voor een misdrijf worden veroordeeld. Volgens onderzoek van Linkcens en De Looff (2013) belandt een derde van de ex-gedetineerden binnen twee jaar weer in de gevangenis. Dirkzwager, Nieuwbeerta en Fiselier (in Beerthuizen, Beijersbergen, Noordhuizen & Weijters, 2015) omschrijven de leefsituatie van ex-gedetineerden als zwaar. Vaak is er sprake van financiële en/of psychische problematiek en is het lastig voor ze om werk te vinden, waardoor sommigen dan ook op straat belanden. Dergelijke problemen kunnen ervoor zorgen dat mensen terugvallen in de criminaliteit.

Goed om te weten dat:

    • Er jaarlijks 26.280 nieuwe justitiabelen instromen
    • Er gemiddeld 11.139 justitiabelen per dag ‘binnen’ zijn
    • Daarvan 95% man is en 5% vrouw
    • 52% binnen één maand weer vrijkomt
    • De goedkoopste plaats € 249,- per dag kost. Dit is een plek in de reguliere gevangenis/huis van bewaring.
    • De duurste plaats € 631,- per dag kost. Dit gaat om een plek in een jeugdinrichting.

Als we dat nader bekijken vanuit de 5% vrouwelijke justitiabelen dan zien we het volgende:

Ca 3000 vrouwen per jaar zijn voor kortere of langere tijd gedetineerd
Ca 50 tot 70% van hen is moeder
Ca 2500 kinderen per jaar wier moeder in de gevangenis terecht komt
Ca 50% van de kinderen woont alleen met de moeder samen.
Dit houdt in dat wanneer moeder in detentie komt de kinderen veelal uit hun vertrouwde omgeving weg moeten. Waardoor de kinderen van een gedetineerde ouder zich veelal ongepast gedragen, onrust veroorzaken in de klas, spijbelen en agressief gedrag vertonen. Ze hebben een lager zelfbeeld (lage zelfwaardering en onzekerheid), lagere concentratie, lagere sociabiliteit, lagere schoolprestaties en een slechtere gezondheid.

Het is een misverstand dat het leed van een slachtoffer slechts erkend kan worden wanneer nieuw leed toegebracht wordt aan de dader. De eigen pijn wordt niet uitgewist door het toebrengen van pijn aan de ander.

Wanneer we kunnen voorkomen dat een dader dader wordt, ziet onze maatschappij er totaal anders uit en wordt er minder geleden, zowel door de slachtoffers en hun naasten als de daders en hun naasten. Daarvoor zullen we op een andere manier naar onszelf en de maatschappij waarin we leven moeten kijken.

Nelson Mandela kwam na 27 jaar vrij uit de gevangenis en vond dat er zonder verzoening, geen vrijheid kon zijn. Maar kun je ooit je beulen vergeven? Mandela was een realist en, nog belangrijker, hij belichaamde een oud Afrikaans en tegelijkertijd in essentie diep humanistische levenswijsheid: Ubuntu.

Het zoeloe-woord betekent: ik ben (pas) mens in relatie tot andere mensen. Voor mijn ontplooiing ben ‘ik’ aangewezen op een ‘jij’ en een ‘wij’. Dat we als mens op elkaar zijn aangewezen betekent ook: we zijn mede verantwoordelijk voor elkaars vrijheid en humaniteit. Voor Mandela was vrijheid daarom ondeelbaar: geen mens heeft volledige vrijheid, zolang een medemens nog in ketens is; vrijheid is geen individueel bezit, maar een voortdurende, gemeenschappelijke opgave.

Om dezelfde reden sprak hij de taal van verzoening. De diepgaande, onderlinge verbondenheid tussen mensen geldt namelijk niet alleen voor vrienden of welgezinde wereldburgers, maar ook – of juist – voor daders en slachtoffers. Waarom? Omdat de dader zijn slachtoffer als mens heeft miskend en beschadigd – en daarmee ook zichzelf. Voor hun heling, voor herstel van hun humaniteit, zijn allebei aangewezen op verzoening. Dat betekent niet acceptatie van de misdaad, maar wederzijdse erkenning en re-humanisering van de ander als medemens, als persoon met wie je deze wereld deelt.

‘If I didn’t leave my bitterness and hatred behind, I would still be in prison.’ Uitgangspunt van gevangenisstraf moet zijn dat je geen leed mag toevoegen, je mag alleen voorkomen dat mensen niet weglopen. Dat houdt in dat je niet extra mag straffen wanneer iemand gedetineerd is. Helaas gebeurt dat wel, helaas worden mensen niet voldoende ondersteund, helaas worden mensen soms tegengewerkt om op een zo goed mogelijk manier hun detentie door te komen, helaas lopen veel gedetineerden detentieschade op. Helaas worden zaken voor gedetineerden en hun naasten vaak onnodig moeilijk gemaakt. Wanneer we zien dat minimaal 30% van de aangehouden verdachten en 45% van de mensen die in hechtenis zitten een licht verstandelijke beperking (lvb) heeft en er door medewerkers het volgende over wordt gezegd:

‘Iemand met een LVB heeft over het algemeen meer moeite met briefjes. Er wordt hier bijvoorbeeld met verzoekbriefjes gewerkt, richting de casemanager. Daar zouden ze dus eigenlijk hulp bij moeten vragen. De mentor moet hier alert op zijn, en als ze daadwerkelijk met vragen komen moet daar ook zonder oordeel op worden gereageerd.’

‘We verwachten dat ze de weg wel weten, maar ze zijn de weg vaak kwijt: er zijn geen pijlen en bordjes. Sommigen leveren geen briefjes in omdat ze bang zijn het niet te kunnen vinden en door de mand te vallen.’

Er wordt weliswaar aan gewerkt om deze mensen zo goed als mogelijk te begeleiden maar beleid erop is mooi maar moet in de praktijk wel uitgevoerd (kunnen) worden.

Eerder gaven we al aan wat de kosten van detentie voor de samenleving en voor justitiabelen en hun naasten betekent. Het is interessant om te lezen in de Ombuigings- en intensiveringslijst 2021 van de Rijksoverheid, pagina 13, nr 2.4, dat wanneer er op een andere manier wordt gestraft er veel bezuinigd kan worden. Zou elektronische detentie voor lichte vergrijpen die nu bestraft worden tot één maand gevangenisstraf worden toegepast dan wordt daar structureel 10 miljoen per jaar mee bezuinigd; met straffen tot drie maanden 23,1 miljoen en wanneer een taakstraf voor lichte vergrijpen wordt ingevoerd 20,5 miljoen. Als daarnaast softdrugs worden gedecriminaliseerd kan nog eens ruim 60 miljoen worden bespaard.

In hetzelfde stuk wordt helaas ook aangegeven wat bezuinigingen op de geestelijke verzorging, het samenvoegen van de reclasseringsorganisaties en het centraal stellen van de straf i.c.m. het afschaffen van forensische zorg oplevert. Maar … niet in geld uit te drukken is wat het oplevert aan de cohesie van gezinnen en families, het niet oplopen van detentieschade en niet te vergeten schade aan de samenleving wanneer er op een prospectieve manier gestraft wordt.

Daarover een volgende keer.

Deze bijdrage in de serie Boeddha in de bajes is geschreven door Klaas de Vries.

De duurste plaats € 631,- per dag kost. Dit gaat om een plek in een jeugdinrichting.

Delen is rijkdom:

  • Twitter
  • LinkedIn
  • E-mail

Categorie: Boeddha in de bajes, Geluk, Politiek, Rechtspraak Tags: bgv, cohesie van gezinnen, Klaas de Vries, minder daders, minder slachtoffers, moeders en kinderen, nelson mandela, recidive, Wartna

Lees ook:

  1. Boeddha in de bajes – plegers van liquidaties
  2. Nu ook boeddhistische geestelijke verzorgers bij Defensie
  3. Boeddha in de bajes – ‘gedetineerden hebben hier geen echte vrienden’
  4. Dader Joost: ‘Ik had geen vrije keuze toen’

Elke dag het BD in je mailbox?

Elke dag sturen we je een overzicht van de nieuwste berichten op het Boeddhistisch Dagblad. Gratis.

Wanneer wil je het overzicht ontvangen?

Primaire Sidebar

Door:

gastauteur

diverse schrijvers 
Alle artikelen »

Ochtend- of avondeditie

Ochtend- of avondeditie ontvangen

Abonneer je

Elke dag gratis een overzicht van de berichten op het Boeddhistisch Dagblad in je mailbox.
Inschrijven »

Agenda

02 feb
Meditatie in het dagelijks leven
2 feb 23
05 feb
Zen ochtend met Doin Sensei
5 feb 23
05 feb
Medicijnboeddha ceremonie | Live en Online
5 feb 23
05 feb
Ontspanningsmeditatie Rotterdam (vipassana)
5 feb 23
05 feb
Rotterdam - geleide meditatie (vipassana meditatie)
5 feb 23
  • bekijk de agenda
  • De werkplaats

    De werkplaats.

    Boeddhistische kunstenaars

    Artikelen en beschrijvingen van en over het werk van boeddhistische kunstenaars. Lezers/kunstenaars kunnen zich ook aanmelden met hun eigen werk.
    lees meer »

    Pakhuis van Verlangen

    In het Boeddhistisch pakhuis van verlangen blijven sommige teksten nog een tijdje op de leestafel liggen.

    Erik – Een kleine geschiedenis van de leegte

    Erik Hoogcarspel - 1 februari 2023

    Logica is als de Formule 1: het geeft een hoop lawaai, maar het leidt ergens naar. Leegte gaat ook nergens naartoe, het heeft geen geschiedenis, dat hebben alleen de mensen die erover praten.

    Erik Hoogcarspel – Een beter boeddhisme met fenomenologie

    gastauteur - 16 januari 2023

    De Boeddha heeft zich ook nooit 100.000 geboortes herinnerd. Als je een goede meditatie hebt dan kan het voorkomen dat er heel veel situaties van vroeger door je hoofd spelen. En dat zijn allemaal geboortes van een ik en de dood van een ik. Je ik is niks anders dan het volledig verwikkeld zijn in jouw situatie. En dat gebeurt ook in je meditatie.

    Periyar E.V. Ramasamy de hemelbestormer

    Kees Moerbeek - 15 januari 2023

    De maatschappelijke initiatieven van de zakenman Periyar maakten hem populair en zijn populariteit nam toe door zijn activiteiten in de lokale politiek. In 1919 sloot hij zich aan bij het Indian National Congress, maar verliet deze partij teleurgesteld in 1925, omdat volgens hem de partij alleen de belangen van de brahmanen diende. In 1925 richtte hij de Self-Respect Movement op en daarna de Vaikom Satyagraha. In datzelfde jaar ging hij zijn eigen politieke weg.

    De twee hersenhelften ondergaan een hiërarchie verwisseling

    Rob van Boven en Luuk Mur - 11 januari 2023

    Een vriendin brak haar voet op vier plaatsen en kwam thuis te zitten. Ze woont alleen en toen ze de thuiszorgmedewerkster vroeg een boterham te smeren voor haar, was het antwoord dat ze dit niet mocht doen volgens haar protocol.

    Paul Boersma – Meditatie en pijn

    Paul Boersma - 10 januari 2023

    We vermijden in het dagelijks leven het lijden door er instinctief omheen te gaan, of anders door het te negeren, er geen aandacht aan te schenken, het te onderdrukken. In het eerste geval gaat het om mogelijke toekomstige pijn, in het tweede om aanwezige pijn, waarbij het makkelijker is psychische dan lichamelijke pijn te negeren, en makkelijker om de pijn van anderen dan de eigen pijn te negeren. Vermijden en negeren: dit is de dierlijke kant van ons mens-zijn.

    Meer onder 'pakhuis van verlangen'

    Footer

    Boeddhistisch Dagblad

    over ons

    Recente berichten

    • Tussen gerijmd en ongerijmd vind je de deur naar non-dualiteit
    • De virtuele denkster 407
    • Dick – Leegte die liefde is
    • Wakker Dier prikt romantisch beeld van zuivelsector door
    • Renske – haiku

    Reageren

    We vinden het geweldig om reacties op berichten te krijgen en op die manier in contact te komen met lezers, maar wat staan we wel en niet toe op de site?

    Over het BD

    Het Boeddhistisch Dagblad is een onafhankelijk journalistiek webmagazine over boeddhistische thema’s en inzichten.
    Lees ons colofon.

    Zie ook

    • Contact
    • Over ons
    • Columns
    • Reageren op de krantensite

    Het Boeddhistisch Dagblad is een onafhankelijk journalistiek webmagazine over boeddhistische thema’s en inzichten. Lees ons colofon.

     

    Op deze website gebruiken we cookies voor het bijhouden van bezoekersstatistieken.  Via de instellingen kun je bepalen wat je wel of niet toestaat: bekijk je instellingen.

     

    Privacy en cookies

    Op deze website gebruiken we cookies voor het bijhouden van bezoekersstatistieken en als je reageert: je naam en mailadres.

    Zo houden we bij hoe de site gebruikt wordt en hoe vaak.

    Hier kun je instellen welke cookies je wel of niet toestaat.

    Noodzakelijke cookies

    Met deze cookies slaan we je voorkeuren in het gebruik van deze website op.

    If you disable this cookie, we will not be able to save your preferences. This means that every time you visit this website you will need to enable or disable cookies again.

    Privacy

    Bekijk wat we wel of niet doen met je gegevens