• Door naar de hoofd inhoud
  • Skip to secondary menu
  • Spring naar de eerste sidebar
  • Spring naar de voettekst

Boeddhistisch Dagblad

Ontwart en ontwikkelt

Header Rechts

Elfde jaargang

Zoek op deze site

  • Home
  • Agenda
    • Geef je activiteit door
  • Columns
    • André Baets
    • Dharmapelgrim
    • Bertjan Oosterbeek
    • Dick Verstegen
    • Edel Maex
    • Eelco van der Meulen
    • Emmaho
    • Goff Smeets
    • Hans van Dam
    • Joop Hoek
    • Jules Prast
    • Paul de Blot
    • Ramo de Boer
    • Rob van Boven en Luuk Mur
    • Ronald Hermsen
    • Theo Niessen
    • Xavier Vandeputte
    • Zeshin van der Plas
  • Nieuws
  • Contact
    • Steun het BD
    • Mailinglijst
  • Series
    • Boeddha in de Linie
    • De werkplaats
    • Recepten
    • De Linji Lu
    • De Poortloze Poort
    • Denkers en doeners
    • De Oude Cheng
    • Meester Tja en de Tao van Niet-Weten
    • Fabels door Goff
    • Cartoons van Ardan
    • Tekeningen Sodis Vita
    • De derwisj en de dwaas
  • Over ons
  • Privacy

Home » Boeddhisme » Zen » Sogenji Desu: OFURO

Sogenji Desu: OFURO

8 augustus 2020 door Bertjan Oosterbeek

Keisan was een van de monniken in Sogenji, een Duitser van een jaar of  zestig. Hij was al weer een jaar of tien in Sogenji en daarmee één van de seniors. Een aardige kerel met een werkelijk hartverwarmende glimlach, maar om de één of andere reden kreeg hij het altijd weer voor elkaar om iedereen tegen zich in het harnas te jagen.

Bij de osesshins bijvoorbeeld. Als de laatste periode zazen er om een uur of negen op zat, dan moest je eigenlijk meteen – zonder pauze – door naar yaza (zazen buiten). Niet dat iemand zich daaraan hield: het was de uitgelezen kans om nog snel even wat te snacken. Chocola, pinda’s, een banaantje. Of om thee of koffie drinken, want we gingen zeker nog anderhalf uur door.

Maar dus niet als Keisan de koban (meditatieleider) was. Zodra de laatste periode zazen voorbij was, ging hij pontificaal midden in ons kleine keukentje staan en iedereen die het waagde om ook maar naar de waterkoker te kijken, kreeg een bars ‘This is no time for sarei, go straight to yaza‘ te horen. En dát was misschien nog wel terecht, maar vervolgens kwam hij zélf pas als allerlaatste naar yaza… als iedereen al minimaal drie kwartier buiten zat. Hoe onrechtvaardig! En dan viel hij – vooroverzittend op zijn kussen – óók nog eens meteen als een blok in slaap.

Zelf heb ik ook mijn aanvaringen met Keisan gehad. Ik kan me nog heel goed die keer herinneren toen we tijdens een osesshin naar de ofuro – ons grote gezamenlijk bad – liepen. Bij een osesshin was alles enkel en alleen op de training gericht en daarom werd er in principe zelfs niet gedoucht tussendoor. Alleen op de middelste dag gingen we – met een man of twaalf tegelijk – naar de ofuro.

ofuro gertjan oosterbeekMaar dat betekende niet dat je de tijd had om even uitgebreid te badderen en je spieren – pijnlijk van het vele zitten – in het hete water tot rust te laten komen. Binnen pakweg een kwartier moest je eerst van de zendo naar de ofuro lopen, daar aangekomen drie volledige buigingen voor het kleine altaartje maken, dan je in de krappe omkleedruimte – ook weer met z’n twaalven tegelijk – proberen zo snel mogelijk uit te kleden, daarna nog jezelf inzepen en wassen… en pas dan kon je jezelf in het heerlijke water laten zakken. Heel eventjes maar, want voordat de volgende groep arriveerde moest je afgedroogd, aangekleed en met nogmaals drie volledige buigingen weer buiten staan. Al met al had je dus maar een paar minuten. En om dus geen tijd te verliezen rende iedereen altijd zo snel als ‘ie kon naar de ofuro toe.

Op die bewuste dag moest ik ook nog eens heel nodig plassen en had ik me – om eerst nog even snel naar de WC te kunnen – ingesteld op een korte, maar krachtige sprint. Maar helaas, die dag was Keisan weer eens koban. Ik was al bijna halverwege toen ik hem uit de verte streng hoorde roepen: ‘Bert stop and come back… we walk to the ofuro in an orderly way…‘

De irritatie die ik toen voelde. Toegesproken worden alsof ik een kleine jongen was! En dat natuurlijk alleen maar omdat Keisan, die als koban voorop liep, zélf als eerste het bad in wilde! Want anders liepen we helemaal nooit in an orderly way, ook Keisan niet. Even kwam het in me op om net te doen alsof ik niks gehoord had en gewoon door te lopen, maar ja. Ik besloot toch maar om te doen wat me gezegd werd en op de anderen te wachten.

De rest van die dag heb ik alleen nog maar kunnen denken over hoe ik Keisan terug zou pakken. Hoe en wanneer ik hem met een paar rake zinnen eens goed op zijn nummer zou kunnen zetten. ‘Orderly?!? Right, if you manage to sit orderly on your cushion…‘ ‘Straight to yaza?! OK pal, I’ll see you there in 5 minutes then?!‘ Zo ging dat – in eindeloze variaties op hetzelfde thema – in mijn hoofd maar door en door…

Totdat ’s avond – vijf minuten voor het einde van de dag – er ineens iets in mijn hoofd wegviel, er iets leek te breken. Mijn ademhaling werd rustig en diep, mijn gedachten vielen stil en ik voelde mezelf overlopen van energie. Een moment van grote helderheid. En toen mijn gedachten weer terugkwamen, was dat zonder dat ze me nog in de weg zaten.

Na zazen liep ik meteen – zonder pauze – naar mijn vaste yaza plekje achter de sutra library. Het was een bijzonder heldere nacht en ik genoot van de onmetelijke sterrenhemel die zich boven me uitstrekte. En verder was er niks. Een moment van puur geluk. Kijkend naar de sterren was het enige wat ik dacht:

Wat een onzin is dit toch allemaal…

In 2012 en 2013 plaatste het Boeddhistisch Dagblad elke veertien dagen het relaas over de belevenissen in een Japans klooster van Bertjan Oosterbeek. Hij bracht daar een jaar door. Wij plaatsen nu opnieuw de hele lezenswaardige serie, echter in een hogere frequentie.

De verhalen ‘Sogenji desu – verhalen uit een Japans zenklooster’ zijn gebundeld en verkrijgbaar als boek en e-book.

Bertjan Oosterbeek schrijft nog meer verhalen, ook over zen. En die zijn te lezen op zijn website www.bertjanoosterbeek.wordpress.com?

(c) 2013 Bertjan Oosterbeek

 

 

Delen is rijkdom:

  • Twitter
  • LinkedIn
  • E-mail

Categorie: Bertjan Oosterbeek, Columns, Zen Tags: Bertjan Oosterbeek, Japan, klooster, Ofuro, roshi, Sogenji desu

Lees ook:

  1. Sogenji desu – TEISHO
  2. Sogenji Desu: KOMAKU (deel 2)
  3. Sogenji desu: KOMAKU (slot)
  4. Sogenji desu: SAKURA

Elke dag het BD in je mailbox?

Elke dag sturen we je een overzicht van de nieuwste berichten op het Boeddhistisch Dagblad. Gratis.

Wanneer wil je het overzicht ontvangen?

Lees Interacties

Reacties

  1. peter C. Hendriks zegt

    10 augustus 2020 om 14:29

    Ik denk niet dat Siddharta deze typische vorm van lijden een goed idee zou hebben gevonden.
    Zazen doe je in principe in alle nederigheid alleen.

Primaire Sidebar

Door:

Bertjan Oosterbeek

Is bioloog, filosoof en zen student. Tussen 2011-2012 bracht hij een jaar door in het zenklooster Sogenji (Okayama - Japan) om zen te studeren bij zenmeester Shodo Harada Roshi. Eind april 2012 keerde hij terug naar Nederland. Vol van verhalen natuurlijk. 
Alle artikelen »

Ochtend- of avondeditie

Ochtend- of avondeditie ontvangen

Abonneer je

Elke dag gratis een overzicht van de berichten op het Boeddhistisch Dagblad in je mailbox.
Inschrijven »

Agenda

  • 20 mei 2022 - 22 mei 2022
    The work that reconnects -Het werk dat weer verbindt
  • 22 mei 2022
    Kum Nye Yoga op zondag | Online
  • 22 mei 2022
    Lezingencyclus
  • 23 mei 2022
    Online course The Twelve Links of Interdependent Origination
  • 23 mei 2022
    Discovering Buddhism taster / refresh evenings
  • bekijk de agenda

De werkplaats

De werkplaats.

Boeddhistische kunstenaars

Artikelen en beschrijvingen van en over het werk van boeddhistische kunstenaars. Lezers/kunstenaars kunnen zich ook aanmelden met hun eigen werk.
lees meer »

Pakhuis van Verlangen

In het Boeddhistisch pakhuis van verlangen blijven sommige teksten nog een tijdje op de leestafel liggen.

Boekbespreking – De jonge Filosoof

Erik Hoogcarspel - 9 mei 2022

In het boekje “De jonge filosoof” wordt een zekere Christoph opgevoerd, die in de bibliotheek een boek vindt van David van Goorle. Dit is het kleinere boek “Idea Physicae”, maar dan in het Nederlands. Christoph vindt met andere woorden de (niet bestaande) Nederlandse uitgave” Schets van de Natuur” in de bibliotheek.

Over populisme en het menselijk tekort

Kees Moerbeek - 8 mei 2022

‘Waarom is de burger boos?’ is volgens de geschiedkundige Maarten van Rossem gemakkelijk en ook wetenschappelijk verantwoord te beantwoorden, schrijft hij in zijn boek Waarom is de burger boos? De burger is boos, omdat hij bezorgd is over de omvangrijke immigratie en de veronderstelde negatieve effecten op onze samenleving. Dit artikel geeft een indruk van zijn boek, met aanvullingen van de socioloog Anton Zijderveld.

Boekbespreking – Een leven als ‘man of letters’. Biografie van David Hume.

Erik Hoogcarspel - 1 mei 2022

De rede kan ons tot overtuigingen leiden of laten twijfelen, maar alleen gevoelens zetten ons volgens Hume aan tot daden. Hume onderscheidt primaire indrukken en secondaire. Gevoelens zijn secondaire indrukken, want ze zijn als het ware een reactie op primaire indrukken, zoals pijn of genot.

Voor kinderen is een heel dorp nodig (2)

Rob van Boven en Luuk Mur - 20 april 2022

We houden van categorieën. Deze ouders zijn fout, en die pleegouders zijn goed. Zou het kunnen zijn dat er bij die foute ouders ook sterke punten zijn? En kan het zijn dat pleegouders ook hun problemen hebben? Wat voor boodschap krijgt een kind dat bij de ouders weggehaald is, bijvoorbeeld vanwege de toeslagenaffaire. Je ouders zijn slecht, fraudeurs, oplichters. Je bent nu bij ons en wij zijn goed?

Onmacht begrijpen, zonder klakkeloos goed te praten

Kees Moerbeek - 18 april 2022

In de ogen van de nieuwrechtse populisten is de gewone man de dupe van de globalisering en de immigratie, die hem dreigen weg te vagen. Deze taal verstaan de progressieven niet en ze staan met een mond vol tanden. Dit populisme gaat over identiteit en gemeenschap en dit bezorgt weldenkenden koude rillingen, aldus de auteur. Ook hierdoor werden de uitwassen van de globalisering en de immigratie niet ingezien. Deze populisten richten hun pijlen dan ook op de ‘de zelfgenoegzame, progressieve elite’, die een betere wereld had willen bewerkstelligen, maar ‘intussen de gewone man doodgemoedereerd aan zijn lot overliet.’

Meer onder 'pakhuis van verlangen'

Footer

Boeddhistisch Dagblad

over ons

Recente berichten

  • Verlichting? Je moet er niet aan denken
  • Het jaar 2022 – dag 138 – hoekie
  • ER trapt rebellie tegen fossiele Industrie af met massaal protest in Rotterdam
  • De schoonheid van het vergankelijke en onvolmaakte: wabi-sabi
  • Haiku

Reageren

We vinden het geweldig om reacties op berichten te krijgen en op die manier in contact te komen met lezers, maar wat staan we wel en niet toe op de site?

Over het BD

Het Boeddhistisch Dagblad is een onafhankelijk journalistiek webmagazine over boeddhistische thema’s en inzichten.
Lees ons colofon.

Zie ook

  • Contact
  • Over ons
  • Columns
  • Reageren op de krantensite

Het Boeddhistisch Dagblad is een onafhankelijk journalistiek webmagazine over boeddhistische thema’s en inzichten. Lees ons colofon.

 

Op deze website gebruiken we cookies voor het bijhouden van bezoekersstatistieken.  Via de instellingen kun je bepalen wat je wel of niet toestaat: bekijk je instellingen.

 

loading Annuleren
Bericht niet verstuurd - controleer je e-mailadres!
E-mail-controle mislukt, probeer het opnieuw
Helaas, je blog kan geen berichten per e-mail delen.
Privacy en cookies

Op deze website gebruiken we cookies voor het bijhouden van bezoekersstatistieken en als je reageert: je naam en mailadres.

Zo houden we bij hoe de site gebruikt wordt en hoe vaak.

Hier kun je instellen welke cookies je wel of niet toestaat.

Noodzakelijke cookies

Met deze cookies slaan we je voorkeuren in het gebruik van deze website op.

If you disable this cookie, we will not be able to save your preferences. This means that every time you visit this website you will need to enable or disable cookies again.

Privacy

Bekijk wat we wel of niet doen met je gegevens