• Door naar de hoofd inhoud
  • Skip to secondary menu
  • Spring naar de eerste sidebar
  • Spring naar de voettekst

Boeddhistisch Dagblad

Ontwart en ontwikkelt

Header Rechts

Twaalfde jaargang

Zoek op deze site

  • Home
  • Agenda
    • Geef je activiteit door
  • Columns
    • Andre Baets
    • Dharmapelgrim
    • Bertjan Oosterbeek
    • Dick Verstegen
    • Edel Maex
    • Emmaho
    • Goff Smeets
    • Hans van Dam
    • Joop Hoek
    • Jules Prast
    • Paul de Blot
    • Ramo de Boer
    • Rob van Boven en Luuk Mur
    • Ronald Hermsen
    • Theo Niessen
    • Xavier Vandeputte
    • Zeshin van der Plas
  • Nieuws
  • Contact
    • Steun het BD
    • Mailinglijst
  • Series
    • Boeddha in de Linie
    • De werkplaats
    • Recepten
    • De Linji Lu
    • De Poortloze Poort
    • Denkers en doeners
    • De Oude Cheng
    • Meester Tja en de Tao van Niet-Weten – alle links
    • Fabels door Goff
    • Cartoons van Ardan
    • Tekeningen Sodis Vita
    • De derwisj en de dwaas
  • Over ons
    • Redactiestatuut van het Boeddhistisch Dagblad
    • Redactieformule van het Boeddhistisch Dagblad
  • Privacy

Home » Boeddhisme » Zen » Sogenji, de sangha

Sogenji, de sangha

19 juli 2020 door Bertjan Oosterbeek

Sogenji, de sanghaSogenji staat bekend om het grote aantal westerlingen dat hier bij zenmeester Shodo Harada Roshi zen komt studeren. Of misschien is ‘beoefenen’ wel een beter woord. Studeren roept al gauw het beeld op van dikke boeken, collegedictaten, eindtoetsen en diploma’s. Zen ziet al die ‘theorie’ juist als een groot obstakel. Bij zen draait alles om wat ze in het Engels practice noemen: de beoefening van zen in het leven van alle dag, het hebben van een open mind die direct ziet wat nodig is, zonder dat je daarbij voortdurend verstoord wordt door al die gevoelens, gedachten en oordelen die voortdurend in onze hoofden opborrelen. Is het zo simpel? Jawel, zo simpel is het!

Door het grote aantal westerlingen in de sangha – er zijn studenten uit de USA, Polen, Hongarije, Rusland, Spanje, Frankrijk, Duitsland, Italië, België, Mexico, India, Israël, Zwitserland, Argentinië, Denemarken, Nederland, Taiwan en natuurlijk Japan zelf – is Sogenji op een aantal punten niet te vergelijken met de meer traditionele zenkloosters in Japan, waar buitenlanders niet of mondjesmaat welkom zijn. Dat betekent overigens niet dat het wel makkelijk is om naar Sogenji te mogen komen. Jaarlijks worden er vele tientallen verzoeken naar Sogenji verstuurd en maar enkele daarvan worden gehonoreerd. Voor wie niet al één of andere band met de Roshi heeft is het bijna onmogelijk om toegelaten te worden.

Daar kwam ik zelf overigens pas achter – dat dat zo lastig is – toen ik al lang en breed in Sogenji zat. Op mijn uiterst zorgvuldig opgestelde, weldoordachte mailtje om te mogen komen kwam een uiterst korte reply, waarin stond dat ik welkom was en dat ook de door mij aangegeven datum en tijd OK waren. Eén regeltje, dat was alles. ‘Ah, zo makkelijk gaat dat dus…’ dacht ik. Niet dus, ik heb geluk gehad. Dat het voor mij zo makkelijk ging, is vooral te danken aan Sochu, Steven en Marloes, de drie zen.nl-ers die mij voorgingen (en van wie Sochu en Marloes nog steeds in Sogenji zijn). Als zij het niet zo ontzettend goed ‘gedaan’ hadden, dan was het veel moeilijker geweest. Ook de moeite die mijn zenleraar Rients Ritskes ieder jaar neemt om ‘zijn studenten’ in Sogenji op te zoeken heeft een belangrijke rol gespeeld bij het feit dat ook ‘wij Nederlanders’ naar Sogenji mogen komen.

Waarin verschilt Sogenji van andere zenkloosters? Het belangrijkste verschil is misschien wel dat mannen en vrouwen hier samen trainen, iets wat in traditionele zenklooster niet of nauwelijks voorkomt. En laat ik hier dan maar meteen mijn conclusie opschrijven: natuurlijk zijn vrouwen wat anders dan mannen, maar waar het gaat om motivatie, inzet en vastberadenheid heb ik geen verschillen gezien. En dat is natuurlijk wat telt.

Wat verder opvalt is dat er maar weinig Japanners in Sogenji zijn. Harada Roshi leidt geen monniken tot priester op, terwijl de meeste Japanners juist daarom het klooster ingaan. Meestal om na de opleiding – die gemiddeld zo’n 3 jaar duurt – ‘thuis’ aan de slag te kunnen. Boeddhistische tempels in Japan zijn over het algemeen kleine familiebedrijfjes, die van vader op zoon overgaan. Japanners gaan daarom naar een van de traditionele kloosters, waar ze die opleiding wel kunnen krijgen.

Daar gaat het er vaak – ook geheel conform de Japanse traditie – wel wat harder aan toe dan in Sogenji. Wat overigens niet betekent dat Sogenji de Tourist Version van een zenklooster is. In Sogenji krijg je de ‘gewone’ traditionele zenopleiding, daar waar het gaan om zazen, sanzen (persoonlijk onderhoud met de zenmeester) en koan-training. Bovendien ligt daardoor in Sogenji de nadruk in plaats van op de religieuze kant veel meer op de spirituele kant van zen. En juist daarvoor komen de meeste westerlingen – mijzelf incluis – uiteindelijk natuurlijk naar Japan.

In 2012 en 2013 plaatste het Boeddhistisch Dagblad elke veertien dagen het relaas over de belevenissen in een Japans klooster van Bertjan Oosterbeek. Hij bracht daar een jaar door. Wij plaatsen nu opnieuw de hele lezenswaardige serie, echter in een hogere frequentie.

De verhalen ‘Sogenji desu – verhalen uit een Japans zenklooster’ zijn gebundeld en verkrijgbaar als boek en e-book.

Bertjan Oosterbeek schrijft nog meer verhalen, ook over zen. En die zijn te lezen op zijn website www.bertjanoosterbeek.wordpress.com?

(c) 2012 Bertjan Oosterbeek

 

 

 

Delen is rijkdom:

  • Twitter
  • LinkedIn
  • E-mail

Categorie: Bertjan Oosterbeek, Columns, Zen Tags: Bertjan Oosterbeek, Japan, klooster, Shodo Harada Roshi, Sogenji desu, zen

Lees ook:

  1. Sogenji desu – gaitan
  2. Sogenji desu – TEISHO
  3. Sogenji Desu: KOMAKU (deel 2)
  4. Sogenji desu: SUSOKKAN

Elke dag het BD in je mailbox?

Elke dag sturen we je een overzicht van de nieuwste berichten op het Boeddhistisch Dagblad. Gratis.

Wanneer wil je het overzicht ontvangen?

Primaire Sidebar

Door:

Bertjan Oosterbeek

Is bioloog, filosoof en zen student. Tussen 2011-2012 bracht hij een jaar door in het zenklooster Sogenji (Okayama - Japan) om zen te studeren bij zenmeester Shodo Harada Roshi. Eind april 2012 keerde hij terug naar Nederland. Vol van verhalen natuurlijk. 
Alle artikelen »

Ochtend- of avondeditie

Ochtend- of avondeditie ontvangen

Abonneer je

Elke dag gratis een overzicht van de berichten op het Boeddhistisch Dagblad in je mailbox.
Inschrijven »

Agenda

23 mrt
Zen Meditatie Introductie
23 mrt 23
06 jun
Zen meditatie en sumi-e
6 jun 23
11 jun
Boeddhisme en Meditatie
11 jun 23
11 jun
Ontspanningsmeditatie Rotterdam (vipassana)
11 jun 23
11 jun
Rotterdam - geleide meditatie (vipassana meditatie)
11 jun 23
  • bekijk de agenda
  • De werkplaats

    De werkplaats.

    Boeddhistische kunstenaars

    Artikelen en beschrijvingen van en over het werk van boeddhistische kunstenaars. Lezers/kunstenaars kunnen zich ook aanmelden met hun eigen werk.
    lees meer »

    Pakhuis van Verlangen

    In het Boeddhistisch pakhuis van verlangen blijven sommige teksten nog een tijdje op de leestafel liggen.

    A-sociale media

    Erik Hoogcarspel - 31 mei 2023

    Als boeddhist kun je Internet misschien als oefening gebruiken. Het is in feite een karikatuur van saṃsāra. De begeerte, de afgunst, de woede, de illusie en de leegte zijn er nog gemakkelijker te begrijpen. Als je het scherm van je mobieltje kunt leren zien als een soort ingewikkelde lamp waar niets gebeurt, kun je misschien ook begrijpen dat de werkelijkheid waarin je leeft een soort openheid is waar echt niets gebeurt.

    De afsluiting van de A12 en het boeddhisme

    Joop Ha Hoek - 30 mei 2023

    Mag je de snelweg A12 een paar uur afsluiten om de mensheid te behoeden voor de ondergang? Is het erg om als automobilist even stilte staan of op die dag de weg te vermijden. Was de Boeddha ook een dwarsligger? Zanger/componist Hans de Booij  schuwde als boeddhist het eenvoudige handwerk niet.

    Hein Thijssen – ‘God was gewoon een implantaat’

    Joop Ha Hoek - 29 mei 2023

    ‘Wanneer precies weet ik niet meer, maar op een bepaald punt in mijn leven brak mijn kritische geest open. Ik kan me ook niet meer herinneren hoe en op grond waarvan, maar er brak een periode aan waarbij ik me serieus begon af te vragen: hoe kom ik aan het begrip god’? God zat in mijn hoofd als een vage, vormloze massa. Ik moest toen heel nuchter vaststellen dat het begrip ´god´ geen weten was, geen ervaring, maar mij door mensen in  mijn omgeving was aangepraat, in mijn geest was geplant. God was gewoon een implantaat.´

    Waarover praten we als we het over identiteit hebben?

    Kees Moerbeek - 28 mei 2023

    Zolang de identiteitsstrijd werd gevoerd uit naam van gemarginaliseerde of als minderwaardig beschouwde minderheidsgroepen, stond deze op het programma van links. Zodra de referentiegroep echter een meerderheid werd, of een groep die zichzelf superieur opstelde naar andere groepen, werd het bestempeld als een rechts of extreemrechts geluid.

    Daoïsme, de mystieke traditie, een bloemlezing

    Erik Hoogcarspel - 27 mei 2023

    Jan de Meyer (1961) is sinoloog en vertaler. Hij doet al 40 jaar onderzoek naar het daoïsme en hij heeft een nieuwe bloemlezing geschreven van de belangrijkste teksten van het daoïsme. De meeste lezers zijn al bekend met twee beroemde teksten uit deze Chinese traditie: de Laozi en de Zuangzi. Beide teksten zijn al verschillende malen in het Nederlands vertaald, onder andere door de bekende sinoloog Kristoffer Schipperṣ.

    Meer onder 'pakhuis van verlangen'

    Footer

    Boeddhistisch Dagblad

    over ons

    Recente berichten

    • Non-dualisme is alles op één kaart zetten
    • Het jaar 2023 – dag 140 – taalzorger
    • Het teken van een groot man
    • VrijdagZindag – Mijn complottheorie
    • Prinsjesrede – wie wint de prijs voor de beste speech

    Reageren

    We vinden het geweldig om reacties op berichten te krijgen en op die manier in contact te komen met lezers, maar wat staan we wel en niet toe op de site?

    Over het BD

    Het Boeddhistisch Dagblad is een onafhankelijk journalistiek webmagazine over boeddhistische thema’s en inzichten.
    Lees ons colofon.

    Zie ook

    • Contact
    • Over ons
    • Columns
    • Reageren op de krantensite

    Het Boeddhistisch Dagblad is een onafhankelijk journalistiek webmagazine over boeddhistische thema’s en inzichten. Lees ons colofon.

     

    Op deze website gebruiken we cookies voor het bijhouden van bezoekersstatistieken.  Via de instellingen kun je bepalen wat je wel of niet toestaat: bekijk je instellingen.

     

    Privacy en cookies

    Op deze website gebruiken we cookies voor het bijhouden van bezoekersstatistieken en als je reageert: je naam en mailadres.

    Zo houden we bij hoe de site gebruikt wordt en hoe vaak.

    Hier kun je instellen welke cookies je wel of niet toestaat.

    Noodzakelijke cookies

    Met deze cookies slaan we je voorkeuren in het gebruik van deze website op.

    If you disable this cookie, we will not be able to save your preferences. This means that every time you visit this website you will need to enable or disable cookies again.

    Privacy

    Bekijk wat we wel of niet doen met je gegevens