Voor mezelf heb ik een soort dhammasabbatical ingelast. Na jaren van studie, beoefening en schrijven viel het spontaan stil. Waarom studeren? Waarom schrijven?
En daar hebben we er weer eens eentje. “Vier wetenschappelijke studies over hoe meditatie je hart, je hersens en je creativiteit kan beïnvloeden.” Het bericht komt voorbij bij het Nederlandse Boeddhisten Netwerk, een Facebookgroep.
Waarom toch willen mensen langs wetenschappelijke weg bewezen zien welke werkzaamheid meditatie zou kunnen hebben? Sluit je alsjeblieft bij een groep aan waar je onder deskundige leiding de eerste stappen leert zetten op het gebied van meditatie, onderzoek je ervaring, laat je dragen door het onbekende en vertrouw op de weg die je hebt ingeslagen.
Ik bemerk bij mezelf een lichte prikkeling wanneer ik berichten onder ogen krijg over wetenschappelijke studies over meditatie. Deze prikkeling zelf is het de moeite waard onderwerp te worden van meditatief zelfonderzoek. Ondertussen grijp ik mijn digitale notitieblok en laat me door de prikkeling stuwen een stukje te schrijven. Waarom?
Voor mezelf heb ik eigenlijk een soort dhammasabbatical ingelast. Na jaren van studie, beoefening en schrijven viel het spontaan stil toen mij het een en ander begon te dagen over de aard van vrijheid, vrede en geluk. Ik exploreer de stilte en de gewone dagelijkse loop der dingen om de tijd zijn werk te laten doen en mijn ontdekking van vrijheid, vrede en geluk te laten indalen.
Waarom studeren? Waarom schrijven? De waarheid dat je na verworven inzicht het best meteen de vloer kunt gaan vegen, dringt zich groots en onontkoombaar aan mij op.
In de gewone dagelijkse loop der dingen zag ik dezer dagen een gezinslid op het televisiescherm naar een film zoeken in het digitale aanbod van vermaak en geweld. In het voorbijgaan schoot in een flits een beeld voorbij met de woorden ‘Saigon, 1951’. Ook toen bemerkte ik een prikkeling. Frans Indochina, Vietnam: “Mijn god, wat hebben de Amerikanen daar toch een verschrikkelijke puinhoop van gemaakt!”
Bijna had ik er woorden aan besteed, toen de volgende associatie zich alweer aandiende: “Maar Thich Nhat Hanh zou zich zo nooit uitlaten, ook niet in de beslotenheid van zijn huiskamer.” Op dit kleine voorval laat ik de stilte van mijn dhammasabbatical nu los zodat de reflectie op prikkeling en antwoord in het binnenste van mijn gemoed op het tempo van mijn aandacht haar werk kan doen.
Wat betekenen vrijheid, vrede en geluk in het perspectief van de dhamma voor de manier waarop je je prikkels laat transformeren in woord en gebaar? Ik heb nogal eens de remmen losgegooid en ben mensen verbaal te lijf gegaan, ook in geschrifte. Maar is dat wel een gepaste wijze om bij te dragen aan de bevrijding van levende wezens? Wat is, met andere woorden, de taal waarin de bodhisattva zich uitdrukt?
Deze en andere vragen spelen door mij heen, terwijl ik de stilte exploreer. Een stilte die overigens betrekkelijk is wanneer je in dichtbevolkt gebied woont. Maar er is nog een andere, laat ik zeggen: meditatieve, stilte die je kunt opzoeken.
Een klein beetje lezen doe ik nog, en ik moest glimlachen toen ik in een boekje van Ajahn Sumedho een hoofdstuk tegenkwam over de ‘Sound of Silence’, het geluid van stilte. Als je heel goed luistert, zegt hij, dan heeft ook meditatieve stilte een bepaalde klank, die je ervan bewust maakt dat zelfs in staat van concentratie je gehoorswaarneming blijft werken. Wat betekent dat? Onderzoek je ervaring, betrek het bij je beoefening!
Wetenschap kan een waardevolle bijdrage leveren aan de wereld, maar ik word wantrouwig wanneer het lijkt alsof wetenschap, ook onbewust, wordt gepresenteerd als de maat van de dingen. Misschien dat je meditatie wetenschappelijk kunt bestuderen, en misschien vrijheid, vrede en geluk ook. Maar belangrijker is het de weg van vrijheid, vrede en geluk te bewandelen en je ervaring de maat van de dingen te laten zijn. Meditatie zal zich dan onthullen als een middel, en niet een dat op zichzelf staat.
Tot zover deze korte schriftelijke onderbreking van mijn dhammasabbatical.
Namu Amida Butsu,
Taigu
Kaarin zegt
Misschien net zo lang overnieuw beginnen met de sabbatical tot het lukt. Tot het echt stil valt. Niet ‘eigenlijk’. Wat anders dan ego motiveert je om dit schrijven naar buiten te brengen?
Joop Ha Hoek zegt
Ik vermoed dat Jules wil delen, als boeddhist en als schrijver. Dat deed de Boeddha toch ook, al kon de Verhevene waarschijnlijk nog geen letter op papier zetten. Ik ga vanmiddag nog een bezem bij de Blokker kopen. ‘Waarom studeren? Waarom schrijven? De waarheid dat je na verworven inzicht het best meteen de vloer kunt gaan vegen, dringt zich groots en onontkoombaar aan mij op.’
Kaarin zegt
Delen is toch om een reactie te krijgen? Of een compliment? Studeren kan zonder dat te hoeven vermelden. Schrijven kan zonder publiceren. Inzichten kan je toch ook laten bezinken zonder ze acuut te hoeven delen.
En waarom vegen? Geniet gewoon eens van al dat stof.
Nic Schrijver zegt
Je kunt zoals Jules doen en je kunt doen zoals jij oppert.
Je doet door te reageren hetzelfde. Reageren hoeft ook niet.
Stel jezelf de vraag; Waarom reageer ik ?
Eveneens kan een vraag zijn:
” Waarom reageren, geniet gewoon van Jules tekst.”
sjoerd zegt
Delen is wat mij betreft niet bedoeld om een reactie uit te lokken, maar om de ander in de gelegenheid te stellen te luisteren en jezelf de gelegenheid te geven om te verwoorden voor een luisterend of lezend oor wat in je om gaat.
Je brengt jezelf onder woorden.
Wat Jules betreft lees ik vaak graag hoe hij deelt over zijn zoektocht op de weg. Ook als hij een tijdje wil zwijgen is dat voor mij daar onderdeel van.
Soms voel ik behoefte om te reageren, maar vaak is aandachtig lezen genoeg.
Carla zegt
Nic en Sjoerd, wat een heerlijke reacties.
Tja,nu voelde ik de behoefte om te reageren.
;-)
Kaarin zegt
Ik weet waarom ik reageerde. Ik snapte het niet en zocht helderheid. Ik genoot (en geniet) niet van de tekst. Ik vond het raar wat ik las. Als schreeuwend stil zijn zou bestaan is dit het voor mij. Wonderlijk.
Reageren hoeft niet maar mag toch wel eens? Ik heb toch geen sabbatical.Ik ben toch niet stil gevallen.
Nic Schrijver zegt
Ja, prima. Helemaal goed.
Tarini zegt
Prachtig stukje, uit het “dharma leven” gegrepen. Er zit misschien meer Dharma in je sabbatical dan op het eerste gezicht lijkt. Een bezem heb ik al, nu nog vegen.
Sjoerd zegt
De dhamma,
…het vegen voorbij,
een zoet appeltje,
een goudrenet,
een vluchteling,
jij.
Marijke van Geest zegt
Een goede heks ben ik al, nu nog een bezem
sjoerd zegt
Recept:
1 stevige lange tak (berk, essen, wilg of esdoorn) van ongeveer 2 meter lang.
1 flinke bos berkentwijgen van ongeveer 70 cm lang
1 bos gespleten bramentakken (ontdoornd) of stevig soepel binddraad (verzinkt ijzer)
De bos takken STEVIG bijeen binden over zo’n 25 cm.
De lange tak aanpunten en er in steken.
Dan omkeren en met de bovenkant een aantak keren op de grond bonken, tot hij er minstens 25 cm diep insteekt.
Naar wens van de betreffende heks kan zij/hij nu een heksenzalf bereiden, op basis van aan heksen bekende kruiden (het recept verstrek ik hierbij niet om ongelukken te voorkomen)en dierlijk vet, zoals huidvet van het schaap en uitgesmolten reuzel van het varken. Vervanging door vaseline en plantaardige olie is voor vegetarische heksen toegestaan.
De steel van de bezem wordt ruim met deze zalf ingesmeerd, waarna er naakt wordt plaatsgenomen voor het opstijgen.
“Fasten your seabelts” en opstijgen maar!
Dit alles is gebaseerd op gegevens uit een oud boekje over heksen en hun wetenswaardigheden, ik geef het prijs voor wat het waard is.
Voor multiple religious belonging adepten is dit wellicht ook een leuke optie onder de spirituele illusies.
G.J. Smeets zegt
Het blogstuk stelt de vraag:
“Waarom toch willen mensen langs wetenschappelijke weg bewezen zien welke werkzaamheid meditatie zou kunnen hebben?”
Het antwoord op die vraag ligt m.i. voor de hand: voorstanders van het 8-voudige pad pretenderen verbetering van de Sitz im Leben (mooie Duitse uitdrukking) van de beoefenaar. De beoefenaar is uiteraard de eerste die evt. verbetering vaststelt. Zijn naasten incl. de leraar beoordelen het ook. Wetenschappelijk onderzoek is een derde check-point van de pretenties.