Het filosofische ei van Columbus
Jan Warndorff: 'Filosofie is te omschrijven als een hardnekkige poging om tegen de stroom van het denken in te roeien. Het wil terug naar de bron, terug naar het beginpunt; terug naar wat vanuit zichzelf aanwezig is, voordat mensen beginnen te denken en waardoor mensen beginnen te denken. Maar met elk woord dat het aan deze poging besteedt, met elk idee dat het formuleert, drijft het denken daar juist van af.'
Wat een mooi inspirerend stuk….Thxalot!
Wat fijn om te lezen Thomas, ik ben blij dat je ervan hebt genoten!, Groet, Sanne
mooi werk !
IK las laatste de mythe van Sisyphus en werd er eerlijk gezegd erg naar van.Ik probeer nu te achterhalen, waarom eigenlijk. Het jaagde me de kast op, zijn werk. Bij Sartre had ik dat veel minder
Heel toevallig dit ! ik ben zowel met boeddhisme, als met Camus’s werk bezig.
Ik snap wat je bedoelt bolletje, ik heb het werk zelf meerdere malen gelezen gedurende de afgelopen jaren. Eerst voor een vak post-modern literature toen ik aan UCL in Londen studeerde. Ik werd erg getrokken door het werk omdat ik veel herkende, maar was het ook niet helemaal eens met Camus. De afgelopen jaren heb ik aan mijn debuutroman gewerkt, dat gestoeld is op dit werk. Daarvoor heb ik het nogmaals meerdere malen gelezen en geduid. En inmiddels zie ik dat Camus in dit werk behoorlijk wat parallellen heeft met wat ik heb geleerd in Vipassana, behalve dat hij nog altijd zoekt en nooit heeft gevonden. Hij had volgens mij veel baat kunnen hebben bij Vipassana. Groet, Sanne
Beste Sanne
Gaaf. Ik schrijf voor me studie nu ook over Camus én boeddhisme en wat de verschillen, overeenkomsten zijn. Vanuit wélke school boeddhisme, dat weet ik niet precies.
Ik denk ook dat hij er baat bij gehad kunnen hebben. Zowel hij, als Boeddha hebben hetzelfde uitganspunt. Leven = pijn. Maar Boeddha vindt oplossingen en hij ook wel, maar op een vreemde manier. Het zijn van een ‘absurde held’. Don Juan, zou dan een ‘absurde held’ zijn, in zijn beleving. Een beetje vergezocht allemaal. Existencialisme, heeft alleen helemaal geen oosterse roots. Het heeft eigenlijk Duitse roots. Sartre leerde alles van Heidegger. Ik denk dat Camus de Boeddha gezien zou hebben als ‘de hoop geboden door religie’ en dus een vlucht uit het bestaan. Maar die mensen waren daar helemaal niet mee bezig. Ze keken neer op alles dat naar religie neigde, destijds.
Ik heb zelf meer met boeddhisme dan met absurdisme van Camus.