Wij bidden, prosterneren, reciteren, offeren, mediteren, bidden…
Wij doen mooie dingen (maar helaas ook minder mooie) om (kortstondig) geluk te vinden Tijdens onze korte doortocht op deze planeet proberen we van alles om in de gunst te komen bij… tja bij of voor wie of wat: onszelf? God? Allah? Boeddha? Jezus? Niets?
Jammer voor alle handelingen geboren uit het ego om het ego te bevredigen, het blind en doof wandelen langs het wezenlijke, langs wat er werkelijk is.
Goedgelovig en slechthorend rondlopen door een zintuiglijk, vervormende waarneming en een chaotische gedachtewereld…
Kortom achteloos voorbijlopen aan de kern, aan dat wat is of zou moeten zijn!
Dan toch maar in stilte mijmeren bij de mooiheid van een warm mens, een medemens, bewust van zijn armoede, zijn gebreken; een nederige meedogende ziel.
Liefdevolle bede:
Een wereld een mens
Een stilte een zucht een leegte
Lichtende duisternis