Een geboorte is het moment waarop een stoffelijk lichaam uit de baarmoeder of een eierdop komt. Als het goed is, begint daarna een heel leven. Soms niet.
Dan is het direct na de geboorte meteen afgelopen.
Als kuikentje kun je zomaar in een shredder terecht komen en tot visvoer worden vermalen. Als kitten kun je in zak terecht komen en in een waterplas worden verzopen. Mensenbaby’s hebben over het algemeen betere kansen dan kuikens en kittens, hoewel …
Zij zijn sterk afhankelijk van waar ze op aarde ter wereld komen.
In een rijk, welvarend land met goede gezondheidszorg hebben ze meer kansen dan in een dor, door oorlogsgeweld geteisterde omgeving.
Op de middelbare school onderwijzen docenten tijdens biologielessen dat levende wezens zich van de levenloze natuur onderscheiden doordat zij ademen, bewegen, groeien, reageren op de omgeving, een stofwisseling hebben, uitscheiden, voeden, zich (kunnen) voortplanten en waarnemen.
Als dat allemaal waar is, hebben levenloos geborenen waarschijnlijk nooit echt geleefd. Een doodgeborene heeft niet geademd en zich ook niet zelf gevoed.
Dat laatste deed de moeder, via de moederkoek en de navelstreng.
Denk ik…
Wat gebeurt er eigenlijk bij de bevruchting? De zaadcel van pappa ontmoet de eicel van mamma. Zij brengen ieder de helft van het bouwplan in voor een nieuw te vormen woonhuis, een menselijk lichaam.
Wanneer betrekt een onstoffelijk wezen het in opbouw zijnde woonhuis?
Is dat al bij de conceptie? Is dat ergens tijdens de ontwikkeling van het nog ongeboren lijf? Is dat tijdens de geboorte? Na de geboorte? Er zijn mensen die het menen te weten. Hierover verschillen de meningen, en over dit punt wordt soms fel gediscussieerd.
Ik beschouw het menselijk lichaam als een materieel woonhuis voor een onstoffelijk wezen. Dit onstoffelijke wezen zoekt een geschikte woning. Die woning moet eerst gebouwd worden. Dat kost doorgaans voor een beetje menselijk huis een maand of negen. Soms wat korter, soms wat langer. Als het af is, wordt het opgeleverd.
Dat heet ‘de geboorte’.
Volgens mij is er voor de geboorte geen sprake van ‘bezieling’ – om het zo maar even te noemen. Een abortus is daardoor ook geen moord, in die zin dat er een wezen om zeep geholpen wordt. Een abortus is niet meer of minder dan het expres afbreken van de bouw van een woonhuis voor een wezen dat daar wellicht hoopte in te kunnen gaan wonen. Er kunnen verschillende redenen voor een abortus zijn.
Een van die redenen kan zijn dat er iets mis is gegaan bij de bouw. In dat geval is het mogelijk beter het huis niet af te bouwen en wat er al is gebouwd te slopen.
De potentiële bewoner zal dan moeten omzien naar een nieuwe stee. Een andere reden kan zijn dat de bouw niet uitkomt voor de moeder. Sneu voor de potentiële bewoner, maar geen ramp.
Zowel het huis (lichaam) als de bewoner (onstoffelijk wezen) bestaan uit energie-eenheden.
Het lichaam is gebouwd uit verdichte, vastere energie-eenheden dan de bewoner, die na de geboorte alle kenmerken, mogelijkheden, eigenschappen en wat dies meer zij van het lichaam moet leren kennen en gebruiken.
Daar gaan jaren overheen!
Het onstoffelijk wezen gaat daar meer dan eens zo in op, dat het vergeet dat het een lichaam heeft, en niet is.
Inge Veerkamp zegt
Tot de derde maand kan het energetisch wezen of wat voor naam we er ook aan geven, intelligentie vind ik ook mooi, nog in en uit de baarmoeder, daarna niet meer! Geen sprake van bezieling? Nou en of!
Dharmapelgrim zegt
Waarde Inge…. er zijn wereldwijd allerlei aannames, waaronder die jij aanhaalt. Niemand die zijn of haar aanname hard kan maken. De wetenschap weet het niet. Religies weten het niet. Niemand die voor eens en altijd kan aantonen: zo is het! Blijven er aannames. Mooier kan ik het niet maken. Mijn stukje is ook niet meer of minder dan een stukje gebaseerd op … aannames.