Zelfrealisatie is voor mij synoniem voor nibbana. Het is de bevrijding van de geest van de dhammanuvatti van de vergiften (P. kilesas); van de ‘mentale uitvloeisels’ (P. asavas); van de cyclus van wedergeboorte (P. samsara)—van het bestendige ‘worden’ (P. bhava) en van alles wat beschreven of gedefinieerd kan worden.
Het is het graduele ‘uitdoven’, het blussen van het vuur van verlangen, van afkeer en van onwetendheid, als gevolg van het inzicht en de realisatie van de drie kenmerken van alle fenomenen (P. tilakkhana).
Zelfrealisatie staat voor verstilling, tot rust komen (P. samatha). Voor ‘koel worden’ (P. sitibhava). Voor innerlijke vrede (P. shanti).
