Woensdag a.s. is het weer tijd voor een PSMA Pet Scan. Een scan waarbij je een radioactieve vloeistof via een infuus toegediend krijgt zodat tumoren en uitzaaiingen goed in beeld komen.
Deze scan is nu belangrijk omdat daarmee gezien kan worden of de drie maanden geleden ingezette hormoontherapie helpt te voorkomen dat er meer uitzaaiingen zijn en/of grotere tumoren ontstaan. Als het werkt dan kan mijn leven er zo’n anderhalf jaar mee gerekt worden, werkt het niet dan is het aanzienlijk korter.
De afgelopen maanden en ook nu voel ik me goed; wat vermoeider dan anders, weinig last van de bijwerkingen van de hormoontherapie gelukkig. Vannacht bekroop me de twijfel of ik wel de scan wil laten doen. Waarom zou ik eigenlijk? Waarom zou ik willen weten hoe het ervoor staat? Genezen kan niet meer volgens de artsen. Ik bevind me weer in de schemerzone tussen hoop en vrees waar ik eerder over schreef. Natuurlijk de hoop dat geen verdere groei wordt geconstateerd en misschien zelfs wat is afgenomen, en de vrees dat het slechter is dan drie maanden geleden. Wil ik dat wel weten …?
Een van de bijwerkingen van de hormoontherapie is een verandering in emotionaliteit. Nu ik dit schrijf staan de tranen in mijn ogen en voel ik me erg kwetsbaar. Zomaar.
En ik voel me ook dankbaar, dankbaar dat ik dit kan schrijven, dankbaar dat ik een geweldige!! partner, Willy, heb die me ondersteunt in welke keuze ik ook maak.
Gelukkig weet ik hoe ik kan voorkomen dat ik in mijn overpeinzingen blijf steken. Dat doe ik door terug te gaan naar mijn ademen, iedere keer opnieuw. Mijn adem is mijn anker, het anker dat me houvast geeft, ook in moeilijke tijden. Ook in tijden van twijfel.
De begeleide meditatie die bij ademen (ademhaling is een fout woord om inademen en uitademen te benoemen) past is een van de eerste die je leert in de traditie van Thich Nhat Hanh en gaat als volgt:
Ik adem in
ik adem uit
Inademend ben ik me bewust dat ik inadem
uitademend ben ik me bewust dat ik uitadem
Inademend wordt mijn ademen diep
uitademen wordt mijn ademen langzaam
Inademend wordt mijn ademen kalm
uitademend wordt mijn adem makkelijk
Inademend glimlach ik
uitademend ontspan ik me
Inademend ben ik in het huidig moment
uitademend weet ik het is een prachtig moment
De meditatie kun je zo aanpassen als je zelf wilt door er allerlei zinnen tussen te zetten die op dit moment bij je passen. Zo kun je als je bijv. pijn hebt er aandacht aanbesteden; mijn twijfel staat erbij mij tussen:
Inademend ben ik me bewust van mijn twijfel
uitademend glimlach ik naar mijn twijfel
Inademend weet ik dat twijfel nu bij me hoort
uitademend laat ik mijn twijfel los.
Vroeger vond ik dat ik niet mocht twijfelen en alles moest weten, in ieder geval binnen een niet te lange termijn, nu kan ik met mijn twijfel zijn omdat ik weet dat er vanzelf een inzicht komt wat er mee te doen. Dank je, twijfel.
Louis zegt
Dankjewel Jan! I’ll keep my fingers crossed.
Jan Veenendaal zegt
Dank je Louis. Fingers crossed!
Alle goeds, Jan
gertie Driessen zegt
Mooi…ook dat over de twijfel..heel veel moed om in deze fase ook te omarmen wat er ook is..of komt. Dank voor je openheid.
Jan Veenendaal zegt
Dank voor je reactie. In deze fase van leven is alles openheid.
Alle goeds, Jan
Giel Geldof zegt
Beste Jan,
Dankjewel voor de wijze lessen die je met ons als lezers deelt. Ik heb er veel aan. (Ook ik ben een dagelijkse beoefenaar van de meditatieteksten van Thich Nhat Hanh, zijn soetravertalingen en pas die vaak ook aan om aan te sluiten bij wat ik nodig heb.)
Ik vind het indrukwekkend om te lezen hoe jij dat in jouw situatie doet. Nogmaals, door jouw ervaringen met ons te delen geef je belangrijke, persoonlijke, voorbeelden van meditatie in een levensfase die we vroeger of later allemaal ingaan.
Jan Veenendaal zegt
Dank voor je reactie Giel.
Ik blijf delen zolang het kan.
Alle goeds, Jan
Elly zegt
Jan dank voor je openheid, het delen van onze twijfel, ons niet weten, onze gezamelijke kwetsbaarheid en toch hoopvol alles alles omarmen.
Fijne zondag en alle goeds
Jan Veenendaal zegt
Dank voor je reactie je Elly, alles, alles mag omarmd worden.
Alle goeds, Jan
G.J. Smeets zegt
Dag Jan Veenendaal
Wat een stoere serie over je wederwaardigheden met en rond je fatale ziekte. Petje af en hoed gelicht, bij dezen. Wat me in deze aflevering van je serie treft is je opmerking
“Als het werkt dan kan mijn leven er zo’n anderhalf jaar mee gerekt worden…”
Die opmerking intrigeert me omdat ikzelf geen flauw idee heb of ik mijn leven met ingewikkelde medisch-technische ingrepen zou willen verlengen. Dat is een ding waar ik regelmatig bij stil sta. Jij bent ervaringsdeskundige vandaar mijn vraag aan je: is de ellende van de medicatie het waard om anderhalf jaar langer te leven met diezelfde chemische ellende? Of zie ik iets over het hoofd?
Groet van een volger van je serie.
Jan Veenendaal zegt
Dank voor je reactie!
In een latere column kom ik terug op je vraag.
Alle goeds, Jan