Sommige teksten uit het boeddhisme krijg ik niet onder de knie. Hun betekenis ontgaat me. Hoe vaak ik ze ook overlees en de betekenis probeer te vatten. Andere teksten reciteer ik zo uit het vuistje, zoals goeroe, stichter, gezegende, dat komt vanuit mijn hart.
En in het bijzonder gate gate paragate parasamgate bodhi svaha, (gegaan, gegaan; naar de overkant gegaan; volkomen naar de overkant gegaan. Ontwaken. Zegen.) een van de oudste mantra’s die op verschillende wijze gezongen kan worden. De kern van deze mantra is de Hartsoetra. De woorden corresponderen volgens overleveringen met de diverse chakra’s en het zingen van de mantra op een speciaal metrum is weldadig voor lichaam en ziel, zeggen ervaringsdeskundigen.
De essentie van de inhoud van deze mantra is dat de vormen en alles wat we via onze zintuigen waarnemen intrinsiek leeg zijn, en dat we aan al die waarnemingen voorbij kunnen gaan.
Dat begrijp ik wel. Zo ervaar ik het ook.
Moedig voorwaarts!
hemasa zegt
Who am I?
I am Who?
You ask me?
I ask Who?