Een bodhisattva heeft mededogen met zichzelf
En verzacht het lijden van anderen
Ieder van ons heeft dat vermogen
Thich Nhat Hanh
Laat mij liefde brengen waar haat is
Eenheid waar mensen verdeeld zijn
Vertrouwen aan wie twijfelt
Vreugde waar mensen bedroefd zijn
En licht waar duisternis heerst
Niet zozeer om zelf gelukkig te zijn
Als anderen gelukkig te maken
Niet zozeer om zelf begrepen te worden
Als anderen te begrijpen
Niet zozeer om zelf getroost te worden
Als anderen te troosten
Niet zozeer om zelf bemind te worden
Als anderen te beminnen
Want als ik geef zal mij gegeven worden
Als ik vergeef zal mij vergeven worden
Als ik sterf zal ik voor eeuwig leven
Franciscus van Assisi
‘Hoe vind ik rust en kalmte in een hectische wereld? Hoe voel ik me goed in mijn vel, los van omstandigheden? Hoe hou ik positieve tijd over voor anderen zonder te vervallen in gemor als dit betekent dat mijn eigen planning hierdoor in de war wordt gestuurd?
Dit vergt wijsheid, geduld en liefde voor alles wat het leven brengt. Dat wat ik mooi en goed vind en dat wat ik lelijk en triest vind. Dit vraagt dat ik mezelf accepteer en integer ben. Dit oefen ik door toevlucht te nemen, niet alleen in het boeddhisme, maar door respect te beoefenen voor al wat ik zie, hoor en voel.
Zoals Shantideva zei: ‘Zolang de ruimte bestaat, zolang er levende wezens zijn, moge ik hier terug geboren worden om de ellende van de wereld te verdrijven’. Dat is de houding van een bodhisattva. Dat wil ik graag met jullie delen.’
Op vrijdag 18 mei 2018 is Luuke Demaere te gast in het boeddhistisch centrum Ehipassiko in Deurne, Vlaanderen.
Luuke: ‘Ik ben in 1955 geboren. Als oudste van een groot gezin is mijn belangrijkste drijfveer in dit leven zorg en kinderen. Niet alleen de eigen kinderen maar alle kinderen die mijn pad kruisen. De liefde voor hen vloeit als vanzelf uit mijn hart en meestal weet ik snel waar hun nood zit. Ik volgde een opleiding tot stervensbegeleider in het Tibetaans Centrum in Huy. Ik kwam in aanraking met vele filosofische en religieuze scholen.
Door de ontmoeting met Kaloe rinpoche in Yeunten Ling in 1987 werd ik boeddhiste en nam toevlucht. In 2015 werd ik voorzitter van een boeddhistisch centrum in Antwerpen, het Zurmang Kagyud Boeddhistisch Centrum, op verzoek van Zurmang Gharwang Rinpoche (hoofd van een kleinere lijn binnen de Kagyupa: “De in het Oor gefluisterde Lijn door de Daikini”).’
