Volgende week 28 januari vindt in Rotterdam de derde editie van het Boeddhafestival plaats. Eerdere edities trokken honderden belangstellenden. Het festival vindt plaats in het Centrum Djoj in Hillegersberg. De organisatie is in handen van het Boeddhahuis, een verzameling van verschillende Rotterdamse boeddhistische organisaties en het Djoj.
Alle deelnemende organisaties leveren verschillende sprekers en mensen die workshops verzorgen. Ook zijn er vanuit het Boeddhahuis diverse vrijwilligers die helpen bij de organisatie, het bemannen van de stands, inrichting van de zalen, enz.
Het festival is eigenlijk een soort open dag van het Boeddhahuis waarbij bezoekers kennis kunnen maken met het boeddhisme en de verschillende stromingen en organisaties die er in omgeving van Rotterdam actief zijn en aangesloten zijn bij het Boeddhahuis.
Het thema van het festival is ‘Thuiskomen’. Voor veel leden van het Boeddhahuis die kennismaakten met het boeddhisme voelde het als ‘thuiskomen’. Uiteraard valt er nog meer over dit thema te zeggen. Hier wordt in de opening en tijdens de lezingen en workshops extra aandacht aan besteed. Ook is er een muur waarop mensen post-its met haiku’s en gevoelens/gedachten die zij hebben bij het woord ‘thuiskomen’ kunnen delen.
Op de dag zelf is een zaal ingericht als informatiemarkt waar de bezoekers kennis kunnen maken met de verschillende boeddhistische organisaties die zijn aangesloten bij het Boeddhahuis.
De gastsprekers zijn:
In deze lezing vertelt Jan Geurtz over de functie van de spirituele leraar en de bijbehorende valkuilen. Hoe kan een gerealiseerde leraar ontsporen in drugsgebruik of seksueel misbruik? Hoe kun je als student ontsporen in quasi-devotie, afhankelijkheid of afkeer van een leraar? Er zal gelegenheid zijn om vragen te stellen.
Jan Geurtz (1950) is een Nederlandse schrijver. Hij studeerde orthopedagogiek, onderwijskunde en wetenschapsfilosofie. Hij laat zich vooral inspireren door het boeddhisme. Hij brak door met ‘Verslaafd aan de liefde’. In deze spirituele bestseller toont Geurtz aan dat onze zoektocht naar liefde en erkenning voortkomt uit een fundamentele zelf-afwijzing en laat hij zien hoe we dat kunnen veranderen. Hij schreef daarnaast onder andere De verslaving voorbij, Bevrijd door liefde, Vrij van gedachten en Over liefde en loslaten.
Van oudsher is in het Boeddhisme nagedacht over hoe een humane of verlichte samenleving te scheppen. Uitgangspunt daarbij is altijd geweest dat alle mensen boeddhanatuur bezitten, dat wil zeggen dat zij er ten diepste naar verlangen om iets van hun leven en hun samenlevingsverbanden, van gezin tot maatschappij, te maken. Een humane samenleving is volgens het Boeddhisme, gebaseerd op vertrouwen in dat verlangen. Vertrouwen verbindt, wantrouwen ontbindt een samenleving. Kunnen wij dit vertrouwen in onze boeddhanatuur wekken en cultiveren? En hoe gaat een samenleving er uitzien, als zij juist ten diepste door wantrouwen en twijfel aan de goede gezindheid van anderen (en van onszelf!) wordt beheerst? Heeft zij toekomst?
Han F. de Wit is een vooraanstaand boeddhistische leraar (Acharya). Hij is verbonden aan Shambhala International, een wereldwijde boeddhistische organisatie, gesticht door de vermaarde Tibetaanse Dharmaleraar Chögyam Trungpa en thans onder leiding van Sakyong Mipham Rinpoche. Dr. De Wit wordt internationaal gezien als de grondlegger van de conteplative psychology. Hij is een geliefd spreker en veelgelezen schrijver over spiritualiteit in het algemeen en boeddhistische spiritualiteit in het bijzonder. Hij auteur van onder meer De Verborgen Bloei: Over de psychologische achtergronden van spiritualiteit (Ten Have, 13e druk) en Het open veld van de ervaring.De Boeddha over inzicht, compassie en levensgeluk. (Ten Have, 2009, 2e druk). Wijsheid in emotie, (Ten Have 2014, 2e druk), Boeddhisme voor denkers, dat hij samen schreef met Jeroen Hopster, (Ten Have. 4e druk) en De Lotus en de Roos: Boeddhisme voor westerlingen met een voorwoord van Mathieu Ricard (Ten Have,2016 6e druk.
In ons drukke bestaan haasten we ons van het een naar het ander. Tijd om stil te staan hebben we vaak niet. Tegelijkertijd blijven we verlangen naar een plek, waar we tevreden of gelukkig kunnen zijn, ons thuis kunnen voelen. Tijdens deze lezing onderzoeken we wat het Boeddhisme hierover zegt en hoe we dit kunnen toepassen in ons dagelijks leven.
Marjolijn van Leeuwen kwam in 1993 in aanraking met de leer van Thich Nhat Hanh. In 2003 ontving zij van hem de transmissie tot dharmaleraar. Samen met anderen stichtte ze in 2009 het Vriendenhuis Nooitgedacht in Tricht. Hier worden diverse dagen van Aandacht en retraites gehouden. Daarnaast is ze pedagoog en werkzaam bij een onderzoekscentrum over kwetsbare groepen en de gezondheidszorg.
Meditatie betekent vertrouwd raken met de natuur van het lichaam en de aard van de menselijke geest. Als we herhaaldelijk echt aankomen, echt thuiskomen, het hier en nu bewust ervaren, groeit vertrouwen. Vertrouwen zegt ‘ja’ tegen het leven dat zich op een manier ontvouwd waarvan we de afloop niet kennen.
Joost van den Heuvel Rijnders (1975) begon in 1995 met het beoefenen van vipassana meditatie. Vanaf het moment van kennismaken tot op heden ervaart Joost meditatie als een vorm van thuiskomen. De stilte, inkeer, vriendelijke en milde grondhouding, het ervaren van innerlijke ruimte zijn daarbij waardevolle aspecten. In Nederland deed hij vele retraites onder begeleiding van verschillende leraren. Na zijn studie vertrok hij naar Azië en mediteerde drie jaar intensief in Birma en Nepal. Waardevol in de overdracht van de oeroude leer van de Boeddha is de praktische toepassing voor de Westerse mens anno nu. Joost is als docent boeddhistische levensbeschouwing en vipassana verbonden aan de Dhammaverdiepingscursus en verschillende mindfulness opleidingsinstituten. De motivatie voor het lesgeven komt voort uit het vertrouwen in de heilzame werking van meditatie, zowel voor de beoefenaar als voor de samenleving. Joost is auteur van ‘Terug naar de markt’ (Asoka 2017). Dit boek gaat over het integreren van de boeddhistische zienswijze in het dagelijks leven.
Maurits Hogo Dienske (1943) was voor zijn pensionering 35 jaar wiskundeleraar. Hij begon in 1980 met zen en studeerde 12 jaar bij Prabhasa Dharma zenji. In 1999, vlak voor haar sterven, heeft zij hem tot leraar van het Internationaal Zen Instituut benoemd. Hij begeleidt drie wekelijkse groepen, twee in Utrecht en één in Amsterdam. Bij wijze van zenkunst beoefent hij Chinese kalligrafie en sumi-e. De dharma-voordrachten die Maurits houdt bij zijn groep in Utrecht, kun je beluisteren op de website van die groep: www.zenutrecht.nl. Hij heeft 2 boeken uitgebracht. “Zwijgen over stilte , spreken over zen” en “Je bent volkomen op je plek”. Dit laatste boek is net uit en bevat toespraken over zen.
Door beoefening van Zen kunnen we leren ons overal thuis te voelen, zelfs in de meest onverwachte situaties. ‘Thuis’ blijkt niet zozeer een specifieke locatie te zijn maar meer een ervaring van ruimte in onszelf die we overal mee naar toe nemen. Koans kunnen daarbij helpen dat te ontdekken. Het zijn vaak korte speelse teksten, soms dialogen tussen Zenmeester en leerling. Op het eerste gezicht zijn koans vaak raadselachtig of lijken ze ronduit onzinnig, maar gebruikt als onderwerp van meditatie en onder begeleiding van een leraar kunnen ze ons hart openen tot ver buiten vertrouwde grenzen. Ons ‘thuis’ blijkt zo groot als de hele wereld.
Helma Jifu Vulink heeft literatuur en theater gestudeerd in Amsterdam. Vanuit een eigen bedrijf heeft ze vele jaren gewerkt als actrice en dramadocent, met speciale focus op communicatietraining. In die tijd kreeg ze kinderen en is moeder van een volwassen zoon en dochter. In 2003 begon Jifu met zentraining bij Tenkei Roshi en enkele jaren later sloot zij zich aan bij de groep van residentiële studenten in Zen River. In 2007 werd ze gewijd tot monnik. Ze ontving de dharma transmissie van Tenkei Roshi in januari 2014. Samen met haar medeleraren verzorgt ze zenonderricht op de Zenboot in Groningen stad en sinds september 2017 is ze een van de leraren van Kanzeon Zen Centrum Rotterdam.
In deze lezing neem ik u mee in een onderzoek naar een heel specifiek deel van ons lichaam: ons gezicht. Een interessant deel van ons lichaam omdat we er ons over het algemeen sterk mee identificeren. Dit ben ik. Dat ben jij. En we het ook nooit rechtstreeks zelf kunnen zien. Naar mijn handen kan ik kijken. Voor mijn gezicht heb ik foto’s of een spiegel nodig. Je kunt mediteren voor een spiegel. Wat doet dat met mij? Kan mijn gezicht een weg naar thuis zijn?
Floor Rikken is zenleraar bij zen.nl. Zij geeft zenles in Utrecht en Nijmegen. Daarnaast coacht ze mensen, leidt op tot zenleraar en leidt sesshins/stilteretraites. Thema’s waarin ze zich verdiept zijn autonomie in verbondenheid en vrouwen en zen.
