Aan Thich Nhat Hanh werd ooit de vraag gesteld of hij zenboeddhist was. Hij bleef enige tijd stil. Toen antwoordde hij: “Als ik ja zeg, dan geef ik mogelijk voedsel aan het beeld dat u hebt van een zenboeddhist. Als ik nee zeg, dan doe ik onrecht aan de traditie waarnaar ik leef.”
Columns
Niets is zo praktisch als een goede theorie
Dit adagium, wat onder andere toegeschreven wordt aan het Orakel van Delphi, is van alle tijden.
Ik denk dat het tijd wordt…
Goedbedoelde adviezen leiden soms tot irritatie en kunnen vaak zo de prullenbak in.
Zen is het leven, dat wat je meemaakt…
Zen geeft je de mogelijkheid om de ervaren werkelijkheid meer ruimte te geven.
Een kostbaar kleinood
Een inleiding in het boeddhisme kruist mijn weg. Het is de vrucht van een gelukkige pen.
We tuimelen van de ene crisis in de andere
Een succesvol beleid kan omgaan met crisissituaties en angst.
Als een bende idioten
Terwijl op hoog niveau processen gevoerd worden over misdaden tegen de menselijkheid, zien we in onze onmiddellijke leefomgeving de menselijkheid uit de common sense wegglippen.
Hangjongeren hangen aan elkaar omdat ze elkaar waarderen
Als je ze laat zien dat ze je kunnen helpen, voelen ze zich gewaardeerd. Dan ontstaat er een ontmoeting van hart tot hart. De Franse filosoof Levinas zegt: “in de ogen van de ander herken ik mijzelf”. Dat is de innerlijke gastvrijheid van het hart.
Mijn vader
Als ik dat opschrijf, ‘mijn vader’, komt er een gevoel in mij op dat ik moeilijk kan omschrijven. Hij is nooit ‘van mij’ geweest. Nooit echt. Dat dit ook helemaal niet mogelijk is, wist ik destijds niet. Het was een verlangen waarvan ik dacht dat het te vervullen was als ik aan zijn wensen beantwoordde.
Een ecologische meditatie
‘Je hoort een stem, misschien zelfs de stem van de Boeddha. De stem zegt “Ik ben gestopt en heb geweld afgezworen voor alle wezens maar jij leeft teugelloos en ongebreideld, ongeremd jegens alle levende wezens. Nu is het jouw tijd om te stoppen.’
Verhalen
In de hymne van Rahulabhadra spreken we Prajnaparamita aan als een jij. We personifiëren haar. Personificatie wil zeggen dat levenloze dingen of abstracties worden voorgesteld als levende wezens. We doen dit heel vaak, zelfs als we zeggen ‘de zon komt op’ personifiëren we haar. In werkelijkheid doet de zon helemaal niets.
Is illegaliteit een criminele daad?
De tragedie die zich innerlijk in de mensen afspeelt kan niemand begrijpen. Ze proberen alles om te blijven, om te kunnen overleven. Zijn ze dan crimineel?
Meditatie voor de massa’s
Ethisch gedrag cultiveren, de leer van de Boeddha onderhouden en goed karma verwerven door ruimhartig te doneren. Dat, en niet mediteren, heeft de geschiedenis door de overgrote meerderheid van de boeddhisten beziggehouden.
Geld en macht krijgen steeds meer grip op sport
Het karakter van de Olympische Spelen als hoogste sportevenement is behouden gebleven, althans aan de buitenkant, want van de spirituele rijkdom is niet veel meer over.
Deur open houden levert meer op dan angst om de ander te verliezen
Als we echt onbaatzuchtig het beste voor het welzijn van anderen willen, geeft dat een heel ander gevoel van opwinding dan die we kennen als we een tweet van een verliefde partner krijgen.
Het doosje, de bijsluiter en de omgang met anderen…
Opeens had ik er helemaal genoeg van, werd zelfs een beetje pissig op mezelf maar meer nog op de fabrikanten van paracetamol en andere tabletjes die het steeds maar weer lukt de bijsluiter verkeerd in een doosje te stoppen.
Hebben we last van stress of van hoe we ermee omgaan?
Stress is een fascinerend fenomeen, het lijkt als het lied van U2: You can’t life with or without it! In eerste impuls zullen de meesten van ons zeggen dat we graag stressloos zouden willen leven. Pff, natuurlijke rust en ruimte, niet? Een goede vraag is hierbij wat eigenlijk de functie van stress is?
Edel Maex – Natuurlijk
De Boeddha was een kind van zijn tijd en leefde in dit wereldbeeld. Toch komt hij uit de oudste teksten naar voren als een bijzonder pragmatische natuur, niet bereid om iets aan te nemen wat niet zintuiglijk waarneembaar was. We gaan er van uit dat de Boeddha in reïncarnatie geloofde maar hij was vooral een scherpe criticus van de gangbare opvattingen hierover.
Malevich spreekt
Het zwarte vierkant is verlichting. Pure verlichting.
Zingen als zenmeditatie
“Een dag lang de vier lettergrepen ‘A’, ‘Mi’, ‘To’, ‘Fo’ zingen. Zingen met je mond, je voeten, met heel je lichaam. Zo zingen, dat iedere cel van je lichaam meezingt.”
Amida in Amsterdam
In een bad van groot toevertrouwen schildert een hand een heerlijk moment.
Schoenen van geweven gras
Ik heb tijdens mijn leven veel dood meegemaakt – oorlog, hongersnood, ziekte. Ik ben nu aan het einde van mijn leven. Over niet al te lang zal ik sterven.
Shoot #9: Over wachten en wachten
Als drama-konijntjes hullen we ons wachten in zelfbeklag. Zoals: “Zie mij hier nu in mijn holletje! Dit is toch geen léven? Help mij! Iemand! Of neen, help mij niet! Laat mij maar alleen. Of neen, help mij toch maar, want ik ben zo eenzaam.
Bergrede voor boeddhisten
Na zijn beproeving door Mara in de woestijn ging de Boeddha een berg op, gevolgd door een grote menigte. “Gelukkig die arm van geest zijn, want hun behoort het Reine Land,” onderwees hij zijn leerlingen.
