Verlichting, in boeddhistische zin, is nooit ver voor wie de taal van de Hartsutra (“vorm is leegte, leegte is vorm”) zijn bewustzijn laat transformeren, ook buiten het verplichte nummer van de meditatie om. Verlichting wordt niet noodzakelijk bemiddeld door het intuïtieve schouwen in zazen.
Jules Prast
De macht van de bal
Taigu mijmert over vriendschap als het grootste geschenk dat iemand in dit leven ten deel kan vallen. En over de rol van zen bij de vriendschappelijke ontmoeting.
Shikantaza
Ga zitten en kijk. Doe niets. Wacht tot je het ziet.
Het sprookjesbos van Shakyamuni
Het gevaar dat schuilgaat in het reduceren van iets vreemds tot iets wat wij herkennen, is dat van een zekere verdorring, van een verlies van betekenis. Steeds vaker dringt zich de vraag aan mij op of wij de Dharma niet veel meer moeten eren met onze eigen creativiteit.
Jon Kabat-Zinn is geen hedendaagse Shinran
Een jaar geleden ben ik uit de kast gekomen. In een intiem tweegesprek met mijn zenleraar heb ik bekend dat ik mij in hoofdzaak een reine-landboeddhist ben gaan voelen.
Tien jaar Boeddhistisch Dagblad
…
Het lied van het niet weten
Een gedicht voor een wereld die geen weet heeft van niet weten
Verlichting en wilsnegatie
Schopenhauer was een vroege liefhebber van het boeddhisme. Bij hem kom je een eenheid van visie tegen die het westerse boeddhisme node mist.
Solidair met de vragende underdog
Op het internet was ik er pas getuige van hoe de onschuld weer eens het onderspit dolf tegen het gelijk van degenen die het allemaal zeker menen te weten. In een Engelstalige discussiegroep over zenboeddhisme op Facebook vertelde iemand dat hij wat in de Pali Canon had zitten neuzen. Hij stelde de vraag welke rol er binnen zen eigenlijk is weggelegd voor het woord van de Boeddha.
Ware Aard: zuiver of niet?
Bij de Chinese boeddhistische leraar Chih-i (538-597) geldt boeddhanatuur als bron van goed én kwaad.
Gods oorspronkelijk gelaat
Contact maken met je ware aard is een bekend zenthema. In de christelijke mystiek kom je dit motief eveneens tegen.
Boeddhisme behoeft een sociale dimensie
Een van de grootste problemen van boeddhisme vind ik dat het voor onze tijd geen of een tekortschietende verklarende kracht heeft voor het gebeuren in de wereld.
Gedroomde mystificatie
Waarom maken mensen van leegte een begrip dat de hele werkelijkheid omvat? “Als alle individuele vormen leeg zijn, dan leven wij in leegte.”
De glimlach van een kind doet je beseffen dat je leeft
Wie de kunst van de leegte verstaat, weet het evenwicht te bewaren tussen houvast en geen houvast. Het is precies daar, op dat punt, dat de glimlach van een kind je waarlijk kan doen beseffen dat je leeft.
De reset-knop
Wie niet in staat is zich vrij te maken voor een weg van persoonlijke zuivering, kan zich door de ethiek van de Boeddha laten inspireren maar leeft als een bombu in samsara.
Moderniteit en metafysica
Een kernvraag voor westers boeddhisme: Wat prevaleert als zingevend kader, traditie of moderniteit?
God, Spinoza en boeddhanatuur
Taigu was ooit in het middelgebergte van de Duitse Harz met de oudste van zijn courante vrienden. Hier zijn wouden vol everzwijnen temidden waarvan Ryokan zo uit het niets naar voren zou kunnen treden.
Homo ludens
Bij zelfonderzoek ontdekt Taigu twee zielen in zijn binnenste. Zal bij de moderne mens de leegte het ooit winnen van de doelgerichtheid?
Baptisme en boeddhisme
Baptisme lijkt meer kaas van bevrijding te hebben gegeten dan boeddhisme.
Een slechte boeddhist
Geplaagd door angsten gaat Taigu op zoek naar verlichting. Hij wendt zich tot een psychiater en bevraagt het boeddhisme op zijn helende vermogen.
De weg naar voren leidt terug
Met één keer kloppen gingen 84.000 vensters open.
Dit leven is niet alles wat er is
“Dit leven is alles wat er is.” Wie dit als zenbeoefenaar werkelijk meent, heeft nog het een en ander te leren over de bodhisattvaweg. Het westerse agnosticisme dat uit dit ene zinnetje spreekt, staat op gespannen voet met heel de ervaringshorizon van vijfentwintig eeuwen boeddhisme.
Het gevoel van niets te hoeven
Ongeveer zeshonderd jaar geleden, in een tijd dat in Europa de Zwarte Dood rondwaarde, stuurde een man uit Kumasaka in Japan een brief aan zijn zenleraar. De man was ziek en bedlegerig. Hij klopte bij zijn leraar aan om raad. Wat kon hij in deze situatie doen aan beoefening?
Nico Tydeman over zen en het coronavirus
Ook nadat Nico Tydeman (1942) het geestelijk leiderschap van het Zen Centrum Amsterdam heeft overgedragen aan een groep opvolgers, is hij er actief gebleven als docent. In drie blogberichten aan de sanghaleden van het ZCA heeft hij deze maand stilgestaan bij de betekenis van het coronavirus voor de zenbeoefening.
