Wie was de Luther van het boeddhisme? Ik ken zijn naam: Nagarjuna. Boeddhisme lijkt soms net christendom, maar in een andere historische volgorde.
Jules Prast
Taigu – Wedergeboren in lege ervaring
Je kunt ervaringen benoemen, zoals grote twijfel, maar pas wanneer het licht bij jou opgaat, het leeg zich onthult voor wat het is, zul je verstaan dat woorden en teksten op zichzelf slechts een betrekkelijk onderscheidend vermogen hebben, dat ze in zekere zin als hordes tussen levende wezens en de ervaring van het inzicht in staan.
Taigu – Twee ouwe rakkers
Pater Jan van Kilsdonk en Huub Oosterhuis hadden strijd geleverd, controverses moeten overwinnen, maar wij namen ze zoals ze waren. Achteraf realiseer je je wat een markante figuren het waren, deze twee ouwe rakkers, vrijbuiters en wegbereiders, die ons van tijd tot tijd gidsten op ons pad door de hoofdstedelijke woestenij. Niets heiligs, zoals Hisamatsu zou zeggen. Mogen zij beide rusten in vrede.
Taigu – Noem mij Jimmy
Na slechts één termijn in het Witte Huis werd de wat verlegen Democraat Jimmy Carter aan de stembus verslagen door zijn Republikeinse tegenstrever Ronald Reagan. Hij trok zich vanuit het centrum van de macht in Washington, DC terug naar Plains, in Georgia, een dorp met 700 bewoners. Daar zette hij zijn oude gebruik voort om wekelijks les te geven op de plaatselijke zondagsschool van zijn baptistische gemeente.
Taigu – Hoe menselijk is de bodhisattva?
Leeg betekent zonder eigen bestaan. Maar wat betekent leegte? Wie heeft het bijvoeglijk naamwoord ‘sunya’ (leeg) vervangen door het zelfstandig naamwoord ‘sunyata’ (leegte)? Er zijn mensen die voorstellen voor leeg te lezen: open.
Taigu – Nood breekt dharma
Taigu is geen pacifist, nooit geweest ook, hoezeer dit in zekere zin ook wringt met zijn zenbeoefening. Hij is evenmin tégen pacifisten; ieder zijn meug, vrijheid, blijheid.
Taigu – Patstelling
Een onbevangen waarnemer blijft met een onrustig gevoel achter wanneer hij diep luistert naar wat er in ‘München’ niet wordt uitgesproken. Het lijkt erop dat onze leiders één zijn in hun afkeer van agressie en oorlogsmisdrijven, maar zwalken wanneer het erom gaat hierop adequate antwoorden te geven. Dat zou niet goed zijn, overpeinst Taigu, wanneer mét Oekraïne de toekomst van de vrije wereld op het spel staat.
De hunkering naar heil en de macht van zelfbedrog
Boeddhisme is naar ieders persoonlijke voorkeur uit voorraad op maat leverbaar in een veelheid van mengvormen. Met of zonder devotie.
Taigu – Het lijden in de wereld
Het komt Taigu voor dat boeddhisme te vaak gaat over ‘verlichting’ en te weinig over het lijden in de wereld, dat eerst moet worden opgelost voordat iemand zich in spirituele zin bevrijd kan wanen. Het existentiële kerndilemma van boeddhisme is dat wij ieder delen in de rotheid van de wereld, terwijl wij over het vermogen beschikken onze bevrijding dichterbij te brengen door het lijden van de ander te verminderen. In sommige teksten wordt dit vermogen ‘boeddhanatuur’ genoemd.
Taigu – Boeddhisten vóór Europa
Niets van het bovenstaande is strijdig met het boeddhisme. Het is een voorbeeld van de aanvulling die boeddhisme behoeft en welbeschouwd moet willen van een domein dat een raakvlak heeft het gebied dat het zelf bestrijkt. Willen wij democratie, rechtsstaat en verdraagzaamheid behouden als omgeving waarin wij kunnen beoefenen binnen een geestelijke vrijheid van belijdenis, dan moeten we ons durven engageren voor lastige keuzes.
Taigu – absurd boeddhisme
Vijfentwintig eeuwen boeddhisme hebben geen gedragsverandering teweeggebracht. Of je nu verlossing zoekt in wereldverzaking of in een gedachteloze realisatie van bevrijdende wijsheid, het lijkt geen bal uit te maken.
Taigu – Zwaarmoedige prognoses voor het nieuwe jaar
Hoe vieren boeddhisten de start van een nieuw jaar? Eten ze oliebollen en vallen ze elkaar op het moment suprême enigszins beneveld door de alcoholconsumptie blij zoenend om de hals onder het prevelen van de beste wensen, vrede en alle goeds?