Juist sterven is voor mij, zelf kunnen bepalen hoe en op welke manier deze manifestatie ten einde komt. In onze westerse cultuur wordt het erg belangrijk gevonden dat we zo lang mogelijk blijven leven. Soms wordt dat ook nog eens bepaald door de beschikbare medicijnen en de kosten daarvan.
Jan Veenendaal
Geen dood geen vrees (67) – Morfinepompje
Veel mooie kaarten, bloemen, mooie gesprekken met de mensen van mijn vrijwilligerswerk. Jammer dat het niet lang meer duurt, maar zo blij dat het op deze manier gaat. Klinkt misschien erg vreemd, maar wat een mooie manier om zo bewust en langzaam te gaan.
Geen dood, geen vrees (66) – Het gaat hard
Loslaten van mijn lijden en angsten is in de fase waar ik me nu in bevind een pittige klus, zeker nu sinds een paar weken de pijn regelmatig doorbreekt en alleen met steeds zwaardere opiaten onderdrukt kan worden. Iedere nacht en ochtend is er de angst om weer met nog meer pijn wakker te worden. Hoe goed ik ook probeer me te concentreren op mijn ademen, welke (begeleide) meditatie ik ook doe, ik loop net aldoor achter de pijn aan.
Geen dood geen vrees (65) – Na een moedige strijd …
Niets geen moedige strijd of een moedig gedragen lijden. Dat is niet de bedoeling met deze laatste tocht die ik ga. Het liefst maak ik hem zo draaglijk mogelijk en liefst zo pijnvrij mogelijk. Op een gegeven ogenblik als de pijnmedicatie niet meer werkt, of als ik erg versuft ben, gewoon kunnen zeggen dat het genoeg is. Ik heb een prachtig leven geleefd en nu mag dat eindigen. Wat een rijkdom dat dat hier in Nederland mogelijk is!
Geen dood, geen vrees (64) – Lijden en doodgaan
Het is bijzonder om te zien hoe mijn leven in vier weken helemaal veranderd is. Van nog volop in het leven staan en nog veel willen doen (denken nog te kunnen doen), tot bezig zijn met de laatste aspecten van deze menselijke tijdelijkheid.
Tijdloos
…
Geen dood, geen vrees (63) – De grootst mogelijke bevrijding
De grootst mogelijke bevrijding beleven we als we in contact komen met het uiteindelijke, het ultieme, of, in de woorden van Tillich, met ‘de grond van het bestaan’.
Geen dood, geen vrees (62) – Meditatie op pijn
Alles wat nog belangrijk leek is steeds meer naar de achtergrond aan het gaan. Meer en meer ontspannen vallen mijn ogen steeds vaker dicht.
Geen dood geen vrees (61) – Als de dood
Kijken wat nog kan.
Het jaar 2023 – dag 66 – vlokjesneeuw
KNMI regen en natte sneeuw.
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.
Geen dood geen vrees (60) – Vriend
Eergisteren liep ik heerlijk buiten in de zon en besefte me opeens dat dit dus waarschijnlijk mijn laatste lente in deze manifestatie is. Ik genoot van de warme zon, het opkomende gewas, voelde een immense dankbaarheid en had weer een – steeds vaker voorkomende – heelheidservaring. Dankbaarheid dat ik ruim zeventig jaar op deze aarde heb mogen zijn zonder oorlog, zonder ernstige ziekte, hier in Nederland.
Geen dood geen vrees (59) – Uitslag scans zijn erg slecht
Verdrietig en ontdaan.