• Door naar de hoofd inhoud
  • Skip to secondary menu
  • Spring naar de eerste sidebar
  • Spring naar de voettekst

Boeddhistisch Dagblad

Ontwart en ontwikkelt

Header Rechts

Twaalfde jaargang

Zoek op deze site

  • Home
  • Agenda
    • Geef je activiteit door
  • Columns
    • Andre Baets
    • Dharmapelgrim
    • Bertjan Oosterbeek
    • Dick Verstegen
    • Edel Maex
    • Emmaho
    • Goff Smeets
    • Hans van Dam
    • Joop Hoek
    • Jules Prast
    • Paul de Blot
    • Ramo de Boer
    • Rob van Boven en Luuk Mur
    • Ronald Hermsen
    • Theo Niessen
    • Xavier Vandeputte
    • Zeshin van der Plas
  • Nieuws
  • Contact
    • Steun het BD
    • Mailinglijst
  • Series
    • Boeddha in de Linie
    • De werkplaats
    • Recepten
    • De Linji Lu
    • De Poortloze Poort
    • Denkers en doeners
    • De Oude Cheng
    • Meester Tja en de Tao van Niet-Weten – alle links
    • Fabels door Goff
    • Cartoons van Ardan
    • Tekeningen Sodis Vita
    • De derwisj en de dwaas
  • Over ons
    • Redactiestatuut van het Boeddhistisch Dagblad
    • Redactieformule van het Boeddhistisch Dagblad
  • Privacy

Home » Columns » Het jaar 2017 – de tweehonderdentwintigste dag – weggesleept

Het jaar 2017 – de tweehonderdentwintigste dag – weggesleept

8 augustus 2017 door Joop Ha Hoek

De man beweegt wanhopig, kijkt naar de plek- de parkeerplaats, waar een uur geleden zijn auto stond. Ik spreek hem aan, het is in het bos waar ook mensen vermoord zijn. Indertijd. Een plek om voorzichtig te zijn. Ik had hem hier ook niet neer moeten zetten, zegt de man wijzend op het bord met de tekst invalidenparkeerplaats. De auto zal wel door de politie weggesleept zijn, of is gestolen. Ik ben maar een uurtje in het bos geweest, na hier, hij wijst op een uitspanning waar ze heerlijke patat verkopen, een ijsje te hebben gekocht. Kan je de politie bellen om te vragen of de auto inderdaad is weggesleept, opper ik. Mijn gsm ligt in de auto, zegt de man. Wegslepen kost 300 euro, zegt hij. En je krijgt een boete van 180 euro omdat je op deze plek hebt geparkeerd, zeg ik. Zijn schouders zakken tot zijn enkels.

Weet je wat, zeg ik, ik zal parkeerbeheer voor je bellen. Een stemmetje in mij zegt voorzichtig te zijn, mijn telefoon niet aan hem te geven. Voor je het weet  ben je -ik- een lijk. Mijn vriendin is inmiddels naar de uitspanning gelopen. Vraag of ze een takelwagen hebben gezien, roep ik tegen haar rug. Met parkeerbeheer, zegt een vrouw aan de telefoon. Ik leg de situatie uit. Waarom belt u en niet de man zelf, vraagt ze. Ik antwoord dat de gsm van de man ook is weggesleept. Ze begrijpt het en gaat het wegslepen van die middag na. Door ons niet, zegt ze, bel even met de politie.

De politie kijkt ook de registers na. Mag ik die man zelf even, vraagt de agent. Ik geeft de telefoon aan die man. Als hij er maar niet mee op de loop gaat, zegt het stemmetje. De man verstrekt zijn gegevens. Ook de politie heeft de auto niet weggesleept. Zoek de parking maar af, hij zal daar wel ergens staan, zegt de agent. En legt neer. De man kijkt wanhopig. Moet ik hem mee naar huis nemen, naar zijn eigen huis brengen? Hoe ver liep je, vraag ik de man, voordat je bij deze uitspanning was. Hij schetst de afstand. Dan krijg ik een idee. Hier om de hoek, even ver van de uitspanning, is nog zo’n parkeerplaats, ga daar eens kijken. Dat doet de man. Ik voeg me bij mijn vriendin, met een patatje en twee kroketten, dienstbaarheid maakt hongerig. Hebben ze een takelwagen gezien, vraag ik haar. Nee, zegt ze. Ik vraag haar niet waarom ze mij dat niet eerder heeft laten weten. Ze is de kleindochter van een zeevisser en die zijn niet zo breedsprakerig.

Er komt een auto aanrijden, met een blije bestuurder. Ik heb hem, hoor, hij stond daar inderdaad, roept hij. Hij rijdt weg, ook kort van stof.

Moedig voorwaarts!

BIJSLUITER: het lezen van deze columns kan leiden tot groot geestelijk ongemak, heimwee naar Chef,  de Kloosterbunker, Bunkerstad, woedeaanvallen, depressies, onbeheerst gedrag, angstaanvallen, maagzuur, zweten, ongeloof, twijfel aan eenieder, straatvrees, lange tenen en het geloof in het eigen gelijk. Bij de lezers. Scheldpartijen en een onbedwingbare drang om te reageren zijn waargenomen. Sommigen willen mij  corrigeren. Of bedanken. Of prijzen. De drang om in verzet te komen, het abonnement op te zeggen- wat niet kan. Sommigen besluiten de krant niet meer te lezen, of te boycotten. Er kwaad over te spreken. Te janken of te vloeken. De straat op te gaan om te demonstreren. De politiek de rug toe te keren. Of aan de drugs te gaan. Kwaad spreken over Feyenoord. Breken met de familie. Het haten van planten en groenten. Aantijgen of beschuldigen.

Categorie: Columns, Joop Hoek Tags: auto, BOS, invalideparkeersplaats, parkeren, slepen, telefoneren

Lees ook:

  1. Het jaar 2017 – de driehonderdenzesde dag – vogelschaap
  2. Het jaar 2018 – de honderdentweeenveertigste dag – pantoffels
  3. Het jaar 2019 – dag 225 – bijbeldorst
  4. Het jaar 2019 – dag 343 – Emil

Elke dag het BD in je mailbox?

Elke dag sturen we je een overzicht van de nieuwste berichten op het Boeddhistisch Dagblad. Gratis.

Wanneer wil je het overzicht ontvangen?

Primaire Sidebar

Door:

Joop Ha Hoek

Joop Ha Hoek, volger van de dhamma en redacteur. 
Alle artikelen »

Agenda

  • Agenda
  • Geef je activiteit door
  • Locaties
  • Overzicht op kaart

Ochtend- of avondeditie

Ochtend- of avondeditie ontvangen

Abonneer je

Elke dag gratis een overzicht van de berichten op het Boeddhistisch Dagblad in je mailbox.
Inschrijven »

Agenda

14 sep
Tao en geluk; vijf bijeenkomsten
14 sep 23
28 sep
Choosing Kindness - Ven. Amy Miller
28 sep 23
28 sep
ONLINE cursusreeks Dhammakaya meditatie
28 sep 23
29 sep
Retraite voor ouders
29 sep 23
29 sep
Zenweekend/retraite
29 sep 23
  • bekijk de agenda
  • De werkplaats

    De werkplaats.

    Boeddhistische kunstenaars

    Artikelen en beschrijvingen van en over het werk van boeddhistische kunstenaars. Lezers/kunstenaars kunnen zich ook aanmelden met hun eigen werk.
    lees meer »

    Pakhuis van Verlangen

    In het Boeddhistisch pakhuis van verlangen blijven sommige teksten nog een tijdje op de leestafel liggen.

    De taal van het lijden  (deel 1 van 3)

    gastauteur - 20 september 2023

    De taal welke zich op verschillende momenten in ons leven aan ons openbaart, meestal in de vorm van verlies, pijn en verdriet, het diep begrijpen ervan, te leren het lijden te omarmen, er ruimte voor te creëren, zodat het uiteindelijk los kan komen.  Leren één te worden met de ontvouwing van het leven en het ontdekken, blootleggen en hervinden van deze nobele waarheid. Hoewel dit vaak een erg zware taak lijkt, en voor velen van ons te moeilijk om zelfs maar over na te denken, ligt er binnen dit proces van herkennen en het omarmen van lijden, een ontvouwen van kalmte, vreugde, vrede en harmonie met onszelf en de wereld om ons heen. Elke keer dat we dichter bij deze ontvouwing komen, tillen we een klein stukje van de sluier op die ons ware wezen omhult.

    Taigu – Tibetaans bijgeloof op gespannen voet met anatman

    Taigu - 19 september 2023

    Het geloof dat Tibetaanse boeddhisten vertegenwoordigen in de zielsverhuizing van de dertiende naar de veertiende Dalai Lama, en bij diens overlijden naar de vijftiende, onderstreept nog eens de ondoorzichtige magie waarvan het Tibetaanse boeddhisme is doortrokken. Je zou het een scepticus niet kwalijk kunnen nemen, wanneer deze de conclusie trekt dat bij de overgang van de ene op de andere Dalai Lama een loopje wordt genomen met het leerstuk van anatman, een van de klassieke hoekstenen van het boeddhisme.

    Ardan, van zenleraar tot brugwachter – ‘Je opent de brug en je sluit ‘m weer. Bijna zen.’

    Ardan - 11 september 2023

    'Ik wil mezelf niet opzadelen met titels. En bovendien zei me de titel 'zenleraar' niet zoveel. Was ik nu anders geworden? Kon ik nu beter mensen begeleiden dan daarvoor? Het klopte voor mij niet. Datgene wat mij het meest gebracht had, namelijk die vrije vrouw/man zonder titel liep nu met een titel rond. En dat beviel me niks.'

    Pseudo-Cicero, pseudo-troost?

    Erik Hoogcarspel - 11 september 2023

    Cicero voert in zijn epistel aan dat we niet overmatig moeten rouwen om de dood van een geliefde, omdat er bij de dood voor de geliefde zelf weinig verloren gaat. Het leven is nu eenmaal niets dan ellende. Als je de pech hebt geboren te zijn geworden, kun je maar beter gauw dood zijn. Je hoeft ook niet oud te worden om te slagen in het leven.

    Wat loert daar in de duisternis?

    Kees Moerbeek - 10 september 2023

    Eeuwenlang zwierven ze in de bergen, de bossen, de velden, in de rivieren en langs de kust en joegen de Japanners de stuipen op het lijf of belaagden ze. Ze zijn ook nu niet weg te denken, de yokai.

    Meer onder 'pakhuis van verlangen'

    Footer

    Boeddhistisch Dagblad

    over ons

    Recente berichten

    • Ik weet niet wat discriminatie is
    • Duitse Letzte Generation sluit zich aan bij Extinction Rebellion
    • Sociale aspecten van het vroege boeddhisme (deel 2)
    • XR – Demonstratie tegen nieuwe gasboringen in de Noordzee
    • Waarom speelt Bewustzijn altijd verstoppertje?

    Reageren

    We vinden het geweldig om reacties op berichten te krijgen en op die manier in contact te komen met lezers, maar wat staan we wel en niet toe op de site?

    Over het BD

    Het Boeddhistisch Dagblad is een onafhankelijk journalistiek webmagazine over boeddhistische thema’s en inzichten.
    Lees ons colofon.

    Zie ook

    • Contact
    • Over ons
    • Columns
    • Reageren op de krantensite

    Het Boeddhistisch Dagblad is een onafhankelijk journalistiek webmagazine over boeddhistische thema’s en inzichten. Lees ons colofon.