Wie de opiniepeilingen volgt kan zich afvragen of we nog democratisch geregeerd worden. We zitten met een achterhaald politiek systeem waar alleen politieke partijen de dienst uitmaken. Hoe is het zover gekomen? Door onszelf! Daarom kunnen we er ook zelf iets aan doen.
Volgens de peilingen moet alles op de schop: de rechtspraak rammelt, het onderwijssysteem deugt niet, de medische wereld pakt de zaak verkeerd aan en ga zo maar door. Inderdaad is er op een aantal gebieden vaak een schokkend gebrek aan kwaliteit, maar veel mensen doen gelukkig echt hun best, vaak op heldhaftige manier.
Ieder vecht voor zijn eigen rechten maar vergeet daarbij dat bij die rechten ook plichten en verantwoordelijkheden horen.
Daar waar de menselijke waardigheid op het spel staat moeten we extra alert zijn. Het gaat om de mens in nood in de zorg: de zorg voor de oude mens, de zorg voor de zieke mens en de zorg voor de vereenzaamde mens. Het gaat ook om aandacht voor de jeugd, zoals de slachtoffers van echtscheiding en kinderen die asiel zoeken waar de jeugdzorg onvoldoende voor is toegerust.
Zo is er zonder goede voorbereiding op een onverantwoorde manier de digitalisering ingevoerd door de Belastingdienst, de banken en vele andere instanties. Ouderen die de computer nog niet beheersen, worden daar soms wanhopig van. Voor hen is elke hulp op dit gebied dan ook van harte welkom.
De misstanden zijn niet grootschalig ontstaan maar kleinschalig begonnen en kunnen dus ook kleinschalig worden aangepakt. De mensen werden zich steeds minder sociaal bewust van hun medeverantwoordelijkheid voor anderen en concentreerden zich op hun eigen belangen. Dit egocentrisme versterkte zich steeds meer. Elk individu zorgt voor zichzelf, elk gezin zorgt voor zichzelf, elke school, elke gemeente, elke partij. Ieder vecht voor zijn eigen rechten maar vergeet daarbij dat bij die rechten ook plichten en verantwoordelijkheden horen.
Het veranderen van het egocentrisme kan worden bestreden wanneer het individu zich medeverantwoordelijk gaat voelen voor de ander. Het kan beginnen met een hartelijk “Goede morgen, hoe gaat het?” voor de ander. Het kan in een gezin worden aangeleerd, in de klas of in de sportzaal. Aandacht voor elkaar werkt aanstekelijk en zo kan een netwerk ontstaan van aandacht en gemeenschappelijke verantwoordelijkheid voor elkaar.
Piet Nusteleijn zegt
U raakt de kern. Hartelijk dank voor deze herinnering.
Deze tekst zet ik in mijn beginscherm. Om mij eraan te herinneren.
Met groet.